Στις 9 του Μάη του 1956 εργάτες, υπάλληλοι, επαγγελματίες και σπουδαστές διαδηλώσαμε στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη βαθιά αγανακτισμένοι για την αντιλαϊκή και αντεθνική στάση της κυβέρνησης στο Κυπριακό και για τη σωτηρία των πατριωτών Καραολή και Δημητρίου. Διαδηλώσεις που η τότε κυβέρνηση έπνιξε στο αίμα.

Θα προσφέρουν εγγυήσεις αυτοί που ξεγέλασαν τους λαούς τους; Και έμπλεξαν σε πολεμικές περιπέτειες λαούς ολόκληρους και μάλιστα κήρυξαν και το διαρκή και κατά τη βούλησή τους πόλεμο; 'Η αυτοί της ΕΕ, που όποτε τους καπνίσει αίρουν το περίφημο ευρωπαϊκό κεκτημένο; Θα προσφέρουν δε εγγυήσεις ίσως και μέσω του απόλυτα ελεγχόμενου απ' αυτούς ΟΗΕ για την τήρηση του «σχεδίου Ανάν», ενός σχεδίου που στις γενικές του διατάξεις, όχι μόνο νομιμοποιεί τη διχοτόμηση, τη στρατιωτική κατοχή, τον εποικισμό, παραβιάζοντας και άλλους κανόνες Διεθνούς Δικαίου. Αλλά δημιουργεί και ένα προτεκτοράτο χωρίς οντότητα και προοπτική, χωρίς δυνατότητα λήψης αποφάσεων λόγω καταργήσεως της πλειοψηφίας, χωρίς δυνατότητα εκτέλεσης οποιασδήποτε απόφασης που παρ' ελπίδα θα ληφθεί από την υποτυπώδη διοίκηση, ελλείψει μηχανισμών και εξουσίας εκτελέσεως, χωρίς στρατό και με δικαίωμα μονομερούς επεμβάσεως και στο Ελληνοκυπριακό Τμήμα του παραμένοντος στο νησί τουρκικού στρατού κλπ, κλπ.

Δεν πρόκειται συνεπώς για λύση, αλλά για πηγή και αιτία συνεχών διενέξεων και συγκρούσεων και κατ' ανάγκην προσφυγής στους τρεις ξένους δικαστές, τους οποίους θα διορίζουν, ποιοι; Αυτοί που σήμερα έπεσαν με όλα τα μέσα προπαγάνδας τους και με απειλές πάνω στα πολιτικά κόμματα και στο λαό της Κύπρου για ν' αποδειχθεί το σχέδιο;

Σοφά επομένως από την εμφάνισή του προ διετίας, το σχέδιο εκκρίθηκε ως απαράδεκτο από το ΚΚΕ, γιατί σκόπιμα δεν αποτελεί λύση, για να αποτελέσει στο μέλλον αιτία ενδοκυπριακών και ελληνοτουρκικών προστριβών. Εξάλλου η συντριπτική πλειοψηφία των αμέσως ενδιαφερομένων Κυπρίων πολιτών, παρά τις πιέσεις και την προπαγάνδα, αλλά και τις αντίθετες τοποθετήσεις πολιτικών κομμάτων τους, τάσσεται κατά του «σχεδίου Ανάν».