Σάββατο 24 Απρίλη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Βιάζονται

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οπως αποκάλυψε ο χτεσινός «Ριζοσπάστης», προχωρούν, με γοργούς ρυθμούς, οι ετοιμασίες για την ενεργοποίηση του αεροπορικού στρατηγείου του ΝΑΤΟ, που εγκαθίσταται στο Κουτσόχερο της Λάρισας. Φαίνεται, λοιπόν, ότι οι ΝΑΤΟικοί ιμπεριαλιστές βιάζονται να έχουν έτοιμο αυτό το στρατηγείο, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, καθώς οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και στην Κύπρο «τρέχουν» κι απαιτούν την έντονη, πολύπλευρη και συνεχή παρουσία τους στην περιοχή, ενώ θα τους χρειαστεί και στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, αφού η Συμμαχία, με απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης, έχει αναλάβει την ασφάλειά τους. Βεβαίως, οι κάτοικοι κι αρκετοί μαζικοί φορείς της Λάρισας έχουν καταγγείλει ότι το αεροπορικό στρατηγείο στο Κουτσόχερο, όπως και το χερσαίο στον Τύρναβο, δεν εξυπηρετούν τις ανάγκες και τα συμφέροντα της χώρας μας, αλλά τα πολεμικά σχέδια των ιμπεριαλιστών. Οι ελληνικές κυβερνήσεις, όμως, δεν ακούνε τη φωνή του λαού, αλλά των ξένων αφεντικών. Ετσι, η νέα κυβέρνηση της ΝΔ, όχι μόνο δε λαμβάνει υπόψη της τις λαϊκές αντιδράσεις κατά των ΝΑΤΟικών στρατηγείων, αλλά φαίνεται ότι έχει αποφασίσει να μεταφέρει και το Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας, (ΑΤΑ), στις εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟικού αεροπορικού στρατηγείου, δηλώνοντας, έτσι, την εγκατάλειψη κάθε έννοιας εθνικής κυριαρχίας, η οποία και παραδίδεται στους ιμπεριαλιστές...

Τους έζωσαν τα φίδια

Δυο φίδια εμφανίστηκαν, μέσα σε λίγες μέρες, στο Νομαρχιακό Νοσοκομείο Λάρισας, προκαλώντας την περιέργεια, αλλά και το φόβο αρκετών από εκείνους που τα είδαν. Το πρώτο φίδι το είδε μια νοσοκόμα να στρογγυλοκάθεται αμέριμνο μέσα στο ασανσέρ του παλιού κτιρίου, ενώ το δεύτερο έγινε αντιληπτό από τους φύλακες να «κόβει βόλτες» στο προαύλιο, μετά την κεντρική πύλη του ιδρύματος. Επειδή είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι τα φίδια βρέθηκαν στο νοσοκομείο τυχαία, ή πήγαν εκεί γιατί ...αντιμετώπιζαν πρόβλημα υγείας, μάλλον θα πρέπει να σκεφτούμε ότι είναι η παλαιότητα του κτιρίου που μπορεί να «προσκάλεσε» τα ερπετά. Αν και το κτιριακό πρόβλημα του Νομαρχιακού Νοσοκομείου της Λάρισας είναι γνωστό στους αρμοδίους, εδώ και πολύ καιρό, εν τούτοις δεν παίρνονται μέτρα για την αντιμετώπισή του, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται κι άλλο το ήδη υποβαθμισμένο δημόσιο σύστημα Υγείας στην περιοχή. Αλλά, αν οι άνθρωποι έχουν πρόβλημα να επισκέπτονται υποβαθμισμένα νοσοκομεία, φαίνεται ότι τα φίδια δεν έχουν ανάλογες ευαισθησίες...

Μόνο για τα κέρδη

Τη γλώσσα της... διπλωματίας αξιοποίησε ο υπουργός Τουρισμού Δ. Αβραμόπουλος, σε δηλώσεις που έκανε κατά την περιοδεία του στο Ηράκλειο Κρήτης, προχτές, μιλώντας για τον τουρισμό. Ο υπουργός είπε ότι εκπονείται, σε συνεργασία με τους φορείς, πρόγραμμα άμεσης διαφήμισης, «ώστε να κάνουμε μια προσπάθεια να αλλάξουμε το κλίμα που έχει διαμορφωθεί».

Με αυτή τη διατύπωση απέφυγε επιμελώς να χαρακτηρίσει το κλίμα στον τουρισμό, αν και όλοι οι τουριστικοί φορείς βεβαιώνουν ότι πάει από το κακό στο χειρότερο. Μόνο που οι ενστάσεις των επιχειρηματιών του τουρισμού έχουν να κάνουν αποκλειστικά με τα κέρδη τους και κανείς, ούτε αυτοί, ούτε η κυβέρνηση πολύ περισσότερο, δεν ασχολείται με την πρόβλεψη - για μια ακόμη χρονιά - ότι 4 στους 10 Ελληνες δε θα πάνε διακοπές, κυρίως για οικονομικούς λόγους. Κι όσο η κυβέρνηση χαράζει σχέδια που έχουν να κάνουν αποκλειστικά με την αύξηση των επιχειρηματικών κερδών στον τουρισμό, τόσο περισσότεροι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους θα στερούνται τις διακοπές.

Αυξανόμενη επιθετικότητα

Πριν ένα χρόνο περίπου, το λεγόμενο κουαρτέτο (ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία και ΟΗΕ) έκανε δημόσια γνωστό τον «οδικό χάρτη», μια συγκεκριμένη πρωτοβουλία του, για τη δήθεν επίλυση του Παλαιστινιακού. Τις προάλλες, ο Τζ. Μπους, αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον Αρ. Σαρόν, έβαλε ουσιαστικά τέλος και σ' αυτή την πρωτοβουλία, παρέχοντας πλήρη στήριξη στα φιλοπόλεμα και επεκτατικά σχέδια του τελευταίου. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως, για πρώτη φορά, μετά τον πόλεμο του 1967, ένας Αμερικανός Πρόεδρος λέει δημόσια ότι δε θα υπάρξει επιστροφή στα σύνορα εκείνης της εποχής. Και όχι μόνον... Τέσσερις μέρες μετά, ο ισραηλινός στρατός δολοφονεί και το νέο ηγέτη της «Χαμάς».

Σημειώνουμε τα γεγονότα γιατί αποτελούν μια ακόμη απόδειξη της αυξανόμενης επιθετικότητας του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην ευρύτερη περιοχή μας. Επίσης, γιατί στοιχεία της ίδιας ακριβώς επιθετικότητας είναι ο συνεχιζόμενος πόλεμος στο Ιράκ, η μετατροπή της Μεσογείου σε μια ελεγχόμενη από το ΝΑΤΟ «λίμνη» και ο εγκλωβισμός χωρών της Βορείου Αφρικής στην «αντιτρομοκρατική εκστρατεία». Οπως και η ιδιαίτερη εμμονή του Λευκού Οίκου στην επιβολή του «σχεδίου Ανάν». Με άλλα λόγια, στη μετατροπή της Κύπρου σε διεθνές προτεκτοράτο και σε βάση εξόρμησης του ιμπεριαλισμού.

ΤσιτουρίΔ(ρ)υς...

Κάθε φορά που ο εκάστοτε Ελληνας υπουργός Γεωργίας γύριζε, τα τελευταία χρόνια, από κάποιο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πανηγύριζε για ελληνική επιτυχία. Οι αγρότες θυμούνται τους πανηγυρισμούς του Σ. Χατζηγάκη το 1992, για τις αποφάσεις που είχαν ληφθεί στο πλαίσιο της τότε αναθεώρησης της ΚΑΠ, τους πανηγυρισμούς του Γ. Μωραΐτη, στα μέσα της δεκαετίας του '90, για τον κανονισμό για το βαμβάκι κι ακολούθησαν πανηγυρίζοντες, κατά σειρά: Στ. Τζουμάκας, Γ. Ανωμερίτης και Γ. Δρυς. Γυρνώντας, προχτές, από το Λουξεμβούργο ο Σ. Τσιτουρίδης τήρησε την παράδοση και χτες έκανε πανηγυρικές δηλώσεις, ισχυριζόμενος ότι ο ίδιος και η κυβέρνηση τα κατάφεραν τελικά και φέρνουν πολλά οφέλη για τους Ελληνες αγρότες.

Βεβαίως, όπως συνέβαινε με όλους τους προκατόχους του, έτσι και ο σημερινός υπουργός δε λέει την πραγματική αλήθεια, αλλά επιχειρεί να εξαπατήσει τον αγροτικό κόσμο και να προλάβει τις αναμενόμενες δίκαιες αντιδράσεις του. Διότι, η αλήθεια είναι ότι οι αποφάσεις του Λουξεμβούργου, που στηρίχτηκαν στις αποφάσεις του περσινού Ιούνη, όχι μόνο δεν ωφελούν τους μικρομεσαίους αγρότες, αλλά τους φορτώνουν με πρόσθετα προβλήματα, σπρώχνοντας έτσι κι άλλους πολλούς στο ξεκλήρισμα και στον Καιάδα. Η αλήθεια είναι ότι η ΕΕ, με την υπογραφή και του Σ. Τσιτουρίδη, αποφάσισε, προχτές, την ταχύτερη συρρίκνωση της βαμβακοκαλλιέργειας, τον πλήρη και οριστικό αφανισμό της καπνοκαλλιέργειας, το δραστικό χτύπημα της ελαιοκαλλιέργειας.

Η ουσία των προχτεσινών αποφάσεων της ΕΕ είναι ότι τρεις βασικές και από τις πιο δυναμικές αγροτικές καλλιέργειες της χώρας μας, συρρικνώνονται ποσοτικά και υποβαθμίζονται ποιοτικά, με αποτέλεσμα να πλήττεται καίρια το εισόδημα των 700.000 και πλέον Ελλήνων αγροτών, που παράγουν λάδι, βαμβάκι και καπνό και να προκαλούνται ολέθριες συνέπειες στην παραγωγική, οικονομική και κοινωνική ζωή της ελληνικής υπαίθρου. Κι αυτό γίνεται φανερό στον καθένα, που θα θελήσει να διαβάσει προσεκτικά τις ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, (Κομισιόν), χωρίς να παρασέρνεται από τους παραπλανητικούς ισχυρισμούς του επιτρόπου Γεωργίας, Φρ. Φίσλερ και τους ψεύτικους πανηγυρικούς λόγους του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Σ. Τσιτουρίδη.

Είναι, λοιπόν, φανερό ότι η κυβέρνηση της ΝΔ αποδέχεται την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και δείχνει πρόθυμη να τη διαχειριστεί, με το ζήλο και τη συνέπεια των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Ταυτόχρονα, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου, που ευρισκόμενη στην αντιπολίτευση άλλα έλεγε, αντιγράφει τους προκατόχους της στην τακτική παραπλάνησης και εμπαιγμού των αγροτών. Αυτό φάνηκε και από τη θέση που (δεν) πήρε η νέα κυβέρνηση στο πρόβλημα της συνέχισης των δικαστικών διώξεων σε βάρος αγωνιστών του αγροτικού κινήματος και από άλλες αποφάσεις. Επομένως, ο αγροτικός κόσμος πρέπει να βγάλει τα κατάλληλα συμπεράσματα που θα τον οδηγήσουν στην απόφαση να συμπεριφερθεί προς την κυβέρνηση της ΝΔ, όπως συμπεριφέρθηκε στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Να συνεχίσει, δηλαδή, τους αγώνες για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και να τιμωρήσει τους διαχειριστές αυτής της πολιτικής με την ψήφο του...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Τα ανυπότακτα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ε, ΕΙΠΑΜΕ... «ΟΧΙ»!!! Ας καλέσουν ο Φερχόιγκεν, ο Ντε Σότο, ο Γουέστον και ο Χάνεϊ τον Γιώργο (Παπανδρέου) και τον Κώστα (Καραμανλή) ή τον Νίκο (Κωνσταντόπουλο) στις Βρυξέλλες, κι ας καθίσουν γύρω από τις 9.000 σελίδες του «σχεδίου Ανάν» ...να το «κλαίνε».

Κι ας μην το θεωρήσουν προσβλητικό αυτό που γράφουμε. Αλλωστε, τι είναι πιο προσβλητικό από το να χαρακτηρίζονται ο λαός της Κύπρου και η ελληνική κοινή γνώμη, που τάχθηκαν κατά του σχεδίου, «ανεύθυνοι», «ανενημέρωτοι», «συμφεροντολόγοι» και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε;

Τι πιο προσβλητικό από τις απειλές, τους εκβιασμούς, τις έμμεσες νύξεις περί αναγνώρισης του ψευδοκράτους και τα «χτυπήματα κάτω από τη ζώνη» σε όσους εναντιώθηκαν στη λογική του «ναι», διεκδικώντας μια Κύπρο ενιαία, κυρίαρχη και ανεξάρτητη, όπου θα κάνει κουμάντο ο λαός της, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι;..

ΕΠΙΔΕΙΞΗ ...δημοσιογραφίας, μας κάνει αυτές τις μέρες το «Σι Εν Εν» με τα εκτενή ρεπορτάζ του για το Κυπριακό. Λέμε γι' αυτά, που αναφέρουν γενικώς και αορίστως ότι «η Κύπρος είναι διαιρεμένη στο νότιο ελληνοκυπριακό και στο βόρειο τουρκοκυπριακό μέρος». Ετσι ακριβώς..!

Το ότι υπήρξε κάποια εισβολή, το ότι βρίσκεται σε ισχύ μια κατοχή, παρά και ενάντια σε κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, αυτά για τους θιασώτες της αντικειμενικής αμερικανικής σχολής της δημοσιογραφίας είναι ...περιττές λεπτομέρειες.

Πάντως, είτε λόγω άγνοιας των επιπτώσεων, είτε λόγω ...βλακείας, οι αναλυτές του εν λόγω καναλιού δε διστάζουν να αναφέρουν τον λόγο της δραστήριας εμπλοκής των Αμερικανών στην υπόθεση: Οπως παραδέχονται, η Τουρκία είναι «σύμμαχος - κλειδί» για τις ΗΠΑ.

ΠΩΣ ΤΟ ΕΙΠΕ αυτό ο Φερχόιγκεν; Η μη αποδοχή - λέει - του δημοψηφίσματος στην Κύπρο θα είναι σαν να μη γινόταν αποδεκτή σε δημοψήφισμα η ένωση των δυο Γερμανιών!


Γρηγοριάδης Κώστας

Για να αντιστρέψουμε το ερώτημα: Υπήρχε περίπτωση, άραγε, η τότε Δυτική Γερμανία να δεχόταν την ένωσή της με την Ανατολική, υπό όρους αντίστοιχους με αυτούς του «σχεδίου Ανάν» και αυτή να είναι στη θέση της ελληνοκυπριακής πλευράς; Ούτε γι' αστείο δε θα το συζητούσαν...

Οι τελευταίες εξελίξεις...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ολόκληρες μέρες αφιέρωσε τελευταία το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, για το Κυπριακό. Παρακολουθήσαμε διαβουλεύσεις επί διαβουλεύσεων, συνεδριάσεις επί συνεδριάσεων, οξείες αντιπαραθέσεις, ακόμη και τσακωμούς, μεταξύ εκπροσώπων των μονίμων μελών του οργάνου, όπως αυτή του Βρετανού και του Γάλλου. Ακόμη περισσότερες ώρες και μέρες διέθεσαν ο Κ. Πάουελ και οι υπόλοιποι επιτελείς του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο Χ. Σολάνα, ο Γκ. Φερχόιγκεν και διάφοροι άλλοι καρεκλοκένταυροι των Βρυξελλών. Ασχολήθηκαν με το θέμα και, μάλιστα, όχι μόνο μια φορά, ο Τζ. Μπους και ο Τ. Μπλερ. Πολλά χρόνια είχε να φανεί τόση μεγάλη κινητικότητα και τόσο έντονο διεθνές ενδιαφέρον για το Κυπριακό...

Και, βέβαια, όλ' αυτά αποσκοπούσαν στην επιβολή του αμερικανοβρετανικού «σχεδίου Ανάν», είτε, με την άσκηση πιέσεων και εκβιασμών στην Κύπρο, είτε με τους ελιγμούς της δήθεν παροχής εγγυήσεων από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ετσι κι αλλιώς, όμως, στη βάση τους είχαν το πλειοψηφικό και σταθερό «Οχι» των Ελληνοκυπρίων. Εάν αυτό δεν υπήρχε, τίποτε από τα παραπάνω δε θα γινόταν και το Κυπριακό θα «έκλεινε», σύμφωνα με το άδικο και διχαστικό «σχέδιο Ανάν». Για να ξανανοίξει στο περισσότερο ή λιγότερο απώτερο μέλλον, με ακόμη χειρότερη μορφή και περισσότερο επώδυνες συνέπειες.

... και ορισμένα συμπεράσματα

Τα σημειώνουμε όλ' αυτά, γιατί οδηγούν σε ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα: Πρώτον, ο καθοριστικός παράγοντας για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού είναι αυτός ο ίδιος ο κυπριακός λαός (Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι), η ενότητά του, ο προσανατολισμός του, η ετοιμότητά του να αγωνιστεί και να διεκδικήσει. Το ίδιο περίπου ισχύει και για τους λαούς της Ελλάδας και της Τουρκίας, αν και σε μικρότερο βαθμό, λόγω των γνωστών δεσμών τους με την Κύπρο, αλλά και γιατί αντιμετωπίζουν ανάλογες ιμπεριαλιστικές πιέσεις και λογικές του «διαίρει και βασίλευε». Δεύτερον, είναι γνωστό και καθαρό σε όλους ότι ο διεθνής συσχετισμός δυνάμεων είναι αρνητικός και ο ιμπεριαλισμός είναι ισχυρός, αλλά δεν είναι ανίκητος. Το «όχι» των Ελληνοκυπρίων αποτέλεσε έναν μπάτσο στους ιμπεριαλιστές και δε θα οδηγήσει την Κύπρο στον όλεθρο, παρά τα όσα λένε οι κάθε λογής κινδυνολόγοι. Τρίτον, η όποια, έστω στοιχειωδώς, δίκαιη και βιώσιμη λύση θα είναι καρπός πάλης και αγώνα και, μάλιστα, σε διαρκή αντιπαράθεση με τις αντίστοιχες επιδιώξεις και σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών (ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού). Τέταρτον, ανάλογη επομένως πρέπει να είναι η πολιτική και τακτική των άμεσα ενδιαφερομένων (κυπριακού λαού, κομμάτων, κλπ.), η διαμόρφωση του εσωτερικού μετώπου, η αποκάλυψη και περιθωριοποίηση επικίνδυνων αυταπατών και ψεύτικων ελπίδων, η αναζήτηση διεθνούς συμπαράστασης και συμμαχιών, η εκμετάλλευση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και η αξιοποίηση των διεθνών οργανισμών και φόρουμ.

Πριν αλέκτορα...

Σε οριστική εγκατάλειψη της ιδέας να προκύψει η λίστα των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ για τις επικείμενες ευρωεκλογές από δημοψήφισμα μελών και φίλων του κόμματος, οδηγείται, σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, ο Γιώργος Παπανδρέου. Αντ' αυτού, την ευρωλίστα θα διαμορφώσει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, με τη δικαιολογία ότι ο χρόνος που απομένει μέχρι τις εκλογές δεν είναι αρκετός για να αξιοποιηθεί η ...καινοτομία της «συμμετοχικής δημοκρατίας». Πέραν από τους χρονικούς περιορισμούς, που καθιστούν δύσκολο το εγχείρημα του δημοψηφίσματος, εκφράστηκε και ο κίνδυνος να μην επιλεγούν οι «πρέποντες» και έτσι η νέα ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος να μην έχει την επιθυμητή από την ηγεσία σύσταση.

«Πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις», ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ απαρνήθηκε για δεύτερη φορά τη δημαγωγική εφεύρεση της «συμμετοχικής δημοκρατίας», αφού φαίνεται πως αυτή δεν ενδείκνυται, όταν η βάση έχει περισσότερες από μία επιλογές. Η πρώτη ήταν, όταν πριν από λίγες μέρες στελέχη του ΠΑΣΟΚ απέδιδαν στα «ασφυκτικά χρονικά περιθώρια» την πρεμούρα της ηγεσίας να πει το «ΝΑΙ» στο «σχέδιο Ανάν», χωρίς πρώτα να διεξαχθεί εσωκομματικό δημοψήφισμα, όπως ζητούσαν άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Προφανώς, τα «μέλη» και οι «φίλοι» του κόμματος θα έχουν ξανά την ευκαιρία να γίνουν κοινωνοί της «συμμετοχικής δημοκρατίας», όταν με το καλό ο Γιώργος Παπανδρέου επιλέξει τον - έναν και μοναδικό - διάδοχό του και στήσει ξανά τις κάλπες για τη (σίγουρη) υπερψήφισή του από τη βάση.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Πολυσήμαντο «ΟΧΙ»

Σήμερα οι Κύπριοι καλούνται στις κάλπες για να αποφασίσουν για το μέλλον της πατρίδας τους, το δικό τους και το μέλλον των παιδιών τους. Να αποφανθούν επί του «σχεδίου Ανάν». Από τα έως τώρα δεδομένα φαίνεται πως το «ΟΧΙ» θα αναδειχτεί κυρίαρχο από την κάλπη και θα είναι ένα πολυσήμαντο «ΟΧΙ».

Θα είναι άρνηση του «σχεδίου Ανάν». Γιατί πρόκειται για ένα διχοτομικό σχέδιο, μη βιώσιμο, μη λειτουργικό. Ενα σχέδιο, που δημιουργεί ένα πρωτόγνωρο κρατικό μόρφωμα, που ούτε οι εμπνευστές του γνωρίζουν πώς μπορεί να λειτουργήσει. Ενα σχέδιο, που νομιμοποιεί την εισβολή και κατοχή. Ενα σχέδιο, που θέτει την Κύπρο υπό κηδεμονία εσαεί.

Θα είναι απόκρουση των εκβιασμών, των πιέσεων και των απειλών, που οργίασαν το τελευταίο διάστημα, με στόχο να εκμαιεύσουν από τους Κυπρίους το πολυπόθητο για τους ιμπεριαλιστές «ναι». Κι ακριβώς επειδή υπήρξαν τέτοιες πιέσεις από Αμερικάνους και Ευρωπαίους, από άσπονδους φίλους και δήθεν συμμάχους, αυτό το «ΟΧΙ» αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία.

Θα είναι εναντίωση στα ιμπεριαλιστικά σχέδια για μετατροπή της Κύπρου σε αβύθιστο αεροπλανοφόρο, διαθέσιμο ανά πάσα στιγμή να εξυπηρετήσει τους σχεδιασμούς της «νέας τάξης» στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, όπου υπάρχουν πολλά ανοιχτά μέτωπα και πολύ περισσότερα πετρελαϊκά κοιτάσματα.

Και γι' αυτούς τους λόγους, το «ΟΧΙ» του κυπριακού λαού θα είναι συγχρόνως ένα «ΝΑΙ» στα συμφέροντα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, στα συμφέροντα Ιρακινών και Παλαιστινίων, όλων των λαών της περιοχής, που συγκρούονται μετωπικά με τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών. Θα είναι ένα «ΟΧΙ» αντιιμπεριαλιστικό και γι' αυτό τεράστιας σημασίας. Μ' αυτήν τους την άρνηση, οι Κύπριοι δηλώνουν «ΝΑΙ» σε μια λύση που γνώμονα θα έχει τα δίκια τους. Κρατούν ζωντανή την ελπίδα.

Δεν τελειώνουν, όμως, όλα αύριο. Απεναντίας, αύριο πρέπει και μπορεί να αρχίσει η μάχη για λύση του Κυπριακού, όπως ο λαός της τη θέλει. Εξαρτάται από τους ίδιους τους Κυπρίους, αν την άρνησή τους στο «σχέδιο Ανάν» θα την πάνε ένα βήμα παραπέρα, αν θα της δώσουν συνέχεια με τον κοινό τους αγώνα, στη βάση των κοινών ταξικών τους συμφερόντων, για μια Κύπρο δικοινοτική, διζωνική, αλλά ανεξάρτητη και κυρίαρχη. Για μια Κύπρο, όπου κουμάντο θα κάνουν οι ίδιοι, όπου θα συμβιώνουν αρμονικά και θα δρομολογούν εξελίξεις προς όφελός τους. Για μια Κύπρο, που θα έχει αποτινάξει το όνειδος των εγγυητριών δυνάμεων και των κηδεμόνων από πάνω της. Η πατρίδα που οραματίζονται, κοινή για Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, η πατρίδα που τους αξίζει με διασφάλιση των δικαιωμάτων τους, περνά μέσα απ' αυτόν τον αγώνα, που δεν μπορεί παρά να στρέφεται εναντίον όσων την επιβουλεύονται. Που δεν μπορεί παρά να είναι αγώνας ταξικός, αντιιμπεριαλιστικός. Αν το αυριανό «ΟΧΙ» αποτελεί την αφετηρία αυτού του αγώνα, τότε οι Κύπριοι μπορούν να ελπίζουν στην πραγμάτωση των οραμάτων τους.

ΟΧΙ

«Οχι» τρανό, περήφανο

η Κύπρος ας φωνάξει,

θάνατος είν' το σχέδιο

που οι αισχροί

έχουν συντάξει

στα μέτρα που βολεύονε

τη μαύρη «νέα τάξη»!

***

«Οχι» απ' όλο το λαό

που κατοικεί εκεί πέρα,

μαχαίρι είν' το σχέδιο

για το νησί και σφαίρα

συμφέρει μόνο σε αυτούς

που 'ναι του κόσμου η λέρα!

***

«Οχι» η μόνη απάντηση

και η σωστή η θέση

στο σχέδιο, που, σίγουρα,

είναι «καπέλο», «φέσι»

και στέλνει όλο το νησί

στο διάβολο πεσκέσι!


Ο οίστρος



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ