Κυριακή 24 Αυγούστου 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πατριδογνωμόνιο
Ελεήστε τους πλούσιους... .

Σύντροφοι, τις τελευταίες μέρες κι εβδομάδες εμφανίστηκε με λαμπρή ειδησεογραφική κάλυψη, σε παγκόσμια κλίμακα, ένα φαινόμενο που χρήζει της άμεσης ιδεολογικής και συνάμα δραστικής προσοχής μας. Πρόκειται για κορυφαία στιγμή της προπαγάνδας των ταξικών μας εχθρών και περνάει σε στρώματα της κοινωνίας όπου «κινδύνευε» να περάσει η αγανάκτηση για την ελεύθερη αγορά και να φυτρώσουν τα σπέρματα αντίστασης στο φονικό ιμπεριαλισμό που την εδραιώνει και τη στηρίζει τρομοκρατώντας.

Ο διευθυντής της γαλλικής εταιρίας «Αλστρομ», της «χάρισε» την αποζημίωσή του, ύψους μερικών εκατομμυρίων ευρώ. Ο Ελληνας ποδοσφαιριστής Γεωργιάδης, που τώρα παίζει στον Ολυμπιακό, «χάρισε» στην πρώην ομάδα του, τον ΠΑΟΚ, μισό εκατομμύριο ευρώ που του χρώσταγε και είχε τελεσιδίκως κριθεί μετά από δικαστική μάχη ως δίκαιη χρωστούμενη αμοιβή βάσει συμβολαίου. Τι συμβαίνει; Γιατί αυτά τα εξωφρενικά ποσά εμφανίζονται ως «γενναιότητα», «ήθος πρωτόγνωρο στα επιχειρηματικά χρονικά» και οι... δικαιολογίες προβάλλονται με χολιγουντιανές διαδικασίες; Ο ένας εμφανίζεται να έχει μια επαρκή περιουσία ώστε να μη θέλει να ζημιώσει την τσέπη της εταιρίας του, κατανοώντας τη... δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται! Ο άλλος, ο δικός μας, χωρίς να πει ότι η πειραιώτικη ομάδα του προφανώς τον αμείβει πλουσιοπάροχα, κατανοεί τη δύσκολη θέση της πρώην ομάδας του και γίνεται φιλάνθρωπος χορηγός της!

Και στις δύο, χαρακτηριστικές μέσα σε δεκάδες άλλες πανομοιότυπες, ιστορίες που δημοσιεύονται κάθε μέρα στα ψιλά των ελληνικών και διεθνών ΜΜΕ, η εντύπωση της γενναιοδωρίας και χορηγικής φιλανθρωπικής - φιλοεταιρικής διάθεσης των πρωταγωνιστών κρύβει την ουσία. Η γαλλική εταιρία έφτασε στην πτώχευση υπό τη διοίκηση του φιλάνθρωπου. Ο δε μπαλαδόρος έζησε και πληρώθηκε σε μια ομάδα λαϊκής προέλευσης και βάσης που έπεσε στα νύχια ενός επιχειρηματία μπαταχτσή καλά προστατευμένου από το κράτος μας, ο οποίος πλούτισε από τον ΠΑΟΚ, έκλεισε συμφωνίες στην πλάτη τους, μπήκε - βγήκε στο χρηματιστήριο και δέχτηκε διαγραφές χρεών, όπως κι άλλες ΠΑΕ, ύψους δισεκατομμυρίων παλαιών δραχμών.

Τι θέλει να πει ο ποιητής της λαμπρής αυτής προπαγάνδας; Μα κάτι απλό, αλλά καλά κρυμμένο. Σε συνθήκες ύφεσης οι εταιρίες και τα αφεντικά κινδυνεύουν να φτωχύνουν. Οι εργαζόμενοι, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται στην ιεραρχία τους, πρέπει να... θυσιάζονται για το καλό των αφεντικών τους, πρώην, νυν κι επομένων. Να δίνουν, μάλιστα, και το καλό παράδειγμα στους εργάτες και τους υπαλλήλους στον πάτο της ιεραρχίας, ώστε να μη διεκδικούν «άκαιρες, παράνομες και καταχρηστικές» αυξήσεις, συντάξεις κλπ. σε εποχές τόσο δύσκολες για τα αφεντικά. Να ζουν, μάλιστα, με την ελπίδα ότι άμα σαπίσει η εταιρία χάρη στην οποία ζουν κι έχουν κι ένα κομμάτι ψωμί, άμα της χαρίσουν δεδουλευμένα ή και δικαστικώς κερδισμένα, τότε το επόμενο αφεντικό θα τους προτιμήσει στη γαλέρα του ως δούλους με κατανόηση και χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις!!!

Τι ωραία στημένη ιστορία, σύντροφοι, στα πλαίσια της υποκριτικής αστικής ηθικής. Κατασκευάζουν τους νέους υπερπροβεβλημένους ήρωες για την άνεργη, σκόπιμα ανασφαλή και διατηρημένα απολίτικη κι αγράμματη νεολαία. Οι γενναιόδωροι είλωτες. Οι εξαρτημένοι που καταφέρνουν να γίνουν χορηγοί των αφεντικών τους, όταν αυτοί κινδυνεύουν να έχουν λιγότερα ή καθόλου κέρδη. Τα ταλέντα που υποθηκεύονται και σκίζουν τα συμβόλαιά τους για την προκοπή της Ανώνυμης Εταιρίας που τους έδωσε τη μοναδική ευκαιρία να δείξουν τι ικανότητες έχουν.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη και γνώση, τόσα χρόνια στο πεδίο της ειδησεογραφίας - επικοινωνίας αυτά τα προπαγανδιστικά καθωσπρέπει τερτίπια - όπλα είναι για να εμποδιστεί η ανάπτυξη ταξικής συνείδησης, ισχυρότερα κι από την καταστολή και την τρομοκρατία. Δε θ' αργήσει η στιγμή, θυμηθείτε με, που θα βλέπουμε στην τηλεόραση τη βράβευση εργαζομένων που δέχτηκαν μείωση μισθού, παραίτηση από τη δίκαιη αποζημίωσή τους, για το καλό της εταιρίας, επομένως για το κοινό καλό, για την ανάπτυξη, την πρόοδο και την προκοπή της ιδιωτικής πατρίδας -εταιρίας, στην οποία όλοι μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα βρούμε μια θέση εργασίας ως ιδιώτες. Με την αρχαία μάλιστα σημασία του όρου. Δηλαδή ως αποτραβηγμένοι από τα κοινά, την πολιτική ουσία της εξουσίας, ηλίθιοι...


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ


Κορυφή σελίδας
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ