Καταδίκη της δικομματικής αθλιότητας | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Καταδίκη της δικομματικής αθλιότητας

Την πεπατημένη των υποσχέσεων και της παροχολογίας, αλλά και της καλλιέργειας στα λαϊκά στρώματα μιας αίσθησης προσμονής για κάποια θετικά μέτρα, ακολουθεί για μια ακόμη φορά το κυβερνών κόμμα, αλλά και η ΝΔ. Αυτή τους η «στροφή» μαρτυρά πως ουσιαστικά βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και εκλύει όλη τη δυσωδία των άθλιων μέσων που συνηθίζουν να μετέρχονται για την υφαρπαγή της λαϊκής ψήφου. Κι αυτά δεν περιλαμβάνουν μόνο τις υποσχέσεις, αλλά και τους εκβιασμούς και τα τεχνητά διλήμματα και οτιδήποτε εν τέλει μπορεί να χειραγωγήσει και να εξαπατήσει τις λαϊκές συνειδήσεις, κρατώντας τις «σιδηροδέσμιες» στο άρμα του δικομματισμού.

Από το βήμα της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης προτίθεται να παρουσιάσει την «κοινωνική χάρτα». Πρόγευση αυτής μας δίνουν εδώ και μέρες τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, προαναγγέλλοντας κάποιες αυξήσεις σε συντάξεις και επιδόματα και κάποιες θέσεις εργασίας μερικής απασχόλησης στο δημόσιο τομέα. Η ΝΔ με τη σειρά της ετοιμάζει τη δική της «χάρτα». Χωρίς αμφιβολία εξίσου αναιμική με αυτή του ΠΑΣΟΚ σε ό,τι αφορά στις «παροχές» προς τα λαϊκά στρώματα, αλλά εξαιρετικά γενναιόδωρη όπως και αυτή του ΠΑΣΟΚ απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο, στο οποίο δεσμεύονται για επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, κίνητρα για επενδύσεις κ.ο.κ. Γνωρίζουν καλά πως δεν αρκεί η ψήφος, απαιτείται και η εύνοια της πλουτοκρατίας για την ανάδειξη του ενός ή του άλλου στο τιμόνι της διακυβέρνησης.

Υπόσχεται το ΠΑΣΟΚ αυξήσεις στις συντάξεις. Και καλείται ο συνταξιούχος να καταπιεί την αγανάκτησή του και να ανταλλάξει το πολύτιμο όπλο της ψήφου με τα 20 ή τα 30 ευρώ που του υπόσχεται του ΠΑΣΟΚ, χωρίς να αισχύνεται για το γεγονός ότι χρόνια ολόκληρα με την πολιτική του καταδικάζει χιλιάδες απόμαχους της δουλιάς σε εξαθλίωση. Υπόσχεται στον μακροχρόνια άνεργο μια θέση μερικής απασχόλησης που θα του αποφέρει ένα εισόδημα ικανό να συντηρεί την εξαθλίωσή του και τίποτα περισσότερο. Και την εμφανίζει ως «παροχή», αντί να απολογείται για την πολιτική του που συντηρεί και διογκώνει την ανεργία. Υπόσχεται ψίχουλα ανίκανα να αντισταθμίσουν όσα έχουν χάσει τα λαϊκά στρώματα δεκαετίες τώρα και συνεχίζουν να χάνουν. Υποσχέσεις που τίποτα δεν εγγυάται πως θα υλοποιηθούν και που από μόνες τους συνιστούν ομολογία πως το σύστημά τους δεν μπορεί όχι να παράσχει, αλλά ούτε καν να υποσχεθεί, τίποτα περισσότερο παρά «ασπιρίνες» ανίκανες να ανακουφίσουν το λαό από τα τόσα προβλήματα που έχουν σωρευτεί στις πλάτες του.

Κανείς από τους δύο, ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η ΝΔ, δε μιλά για την «ταμπακέρα». Αυτή που τσουρουφλίζει την εργατική λαϊκή οικογένεια. Τα ισχνά εισοδήματα που εξανεμίζονται σε μια βόλτα στην αγορά για τα απολύτως απαραίτητα αγαθά. Τη μόρφωση των παιδιών της που εξαγοράζεται με ποσά δυσθεώρητα. Την Υγεία και την Πρόνοια που εμπορευματοποιούνται. Την αβάσταχτη από χίλια μύρια προβλήματα, αγωνίες και ανασφάλειες, καθημερινότητα του εργάτη, του αγρότη, του ΕΒΕ. Και τι να πουν; Το ΠΑΣΟΚ αποφάσιζε αντιλαϊκά - αντεργατικά, η ΝΔ συμφωνούσε, κραυγάζοντας πως τη δική της πολιτική, το δικό της πρόγραμμα εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα έρχονται και οι δύο και ζητούν από το λαό να ξεχάσει, υπόσχονται για να εξευμενίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια που φουντώνει, ποντάροντας και στο ότι είναι τόσες οι ανεκπλήρωτες ανάγκες και τόσο - αντικειμενικά - κατεβασμένος ο πήχης των απαιτήσεων, που οι «πεινασμένοι» θα σχηματίσουν ουρά έστω και για ένα «κοκαλάκι». Και δεν αρκούνται σ' αυτά. Εκβιάζουν όπου βρουν αντιστάσεις, κινδυνολογούν ασύστολα, επιδίδονται σε ένα άθλιο εμπόριο ελπίδων.

Στην πορεία προς τις εκλογές σίγουρα θα ακούσουμε πολλά. Ωστόσο η κοινωνική ευημερία για την οποία μιλούν, η κοινωνική σύγκλιση την οποία ισχυρίζονται ότι προωθούν, έρχονται σε πλήρη αντιπαράθεση με την ίδια την πραγματικότητα που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα. Σε μια κοινωνία με βαθιές ταξικές αντιθέσεις η απόκλιση μεταξύ πλούτου και φτώχειας συνεχώς θα μεγαλώνει και οι ανισότητες θα οξύνονται με μαθηματική ακρίβεια. Η πολιτική τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ αποδεδειγμένα στοχεύει στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων όσων απομυζούν τον ιδρώτα του λαού, όσων εκμεταλλεύονται την εργασία και τον κόπο των πολλών για να σωρεύσουν αμύθητα πλούτη στα χρηματοκιβώτιά τους.

Η εργατική τάξη, τ' άλλα λαϊκά στρώματα που τίποτα δεδομένο δεν έχουν παρά μόνο τα συνεχώς αυξανόμενα προβλήματά τους, μπορούν και πρέπει να κάνουν το αποφασιστικό βήμα μπροστά, με εμπιστοσύνη στη δύναμή τους. Αρχής γενομένης από τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές. Να δώσουν διέξοδο στην οργή τους, εγκαταλείποντας τους υπαίτιους της κατάστασής τους, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, ψηφίζοντας με σταθερό χέρι το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ. Μπορεί και πρέπει να κατευθυνθούν στο δρόμο της λαϊκής πάλης, της ρήξης και της σύγκρουσης, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για τη συγκρότηση του λαϊκού μετώπου. Εκεί, θα δουν να ανοίγεται ελπιδοφόρα προοπτική για τα δίκια τους.

Β.Ν.