Εργαζόμενοι συμβασιούχοι στις δημοτικές επιχειρήσεις του δήμου Αχαρνών που αμείβονται με λίγα λεφτά και αυτά με μεγάλη καθυστέρηση. Την κατάσταση αυτή παρουσίασαν στην Αλ. Παπαρήγα, οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στις επιχειρήσεις αυτές.

Χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του Συλλόγου των εργαζομένων στη Δημοτική Επιχείρηση Ανάπτυξης, κ. Μίχας, τόνισε «από την πρώτη ημέρα λειτουργίας της επιχείρησης έχουμε προβλήματα με τη μισθοδοσία. Είμαστε εργαζόμενοι που δουλεύουν ή σε προγράμματα ή με συμβάσεις αορίστου και ορισμένου χρόνου. Τώρα είμαστε τρεις μήνες απλήρωτοι. Προσπαθούμε μέσα από το διάλογο να βγάλουμε αποτέλεσμα, αλλά τελικά δεν έχουμε». Ανάλογη κατάσταση υπάρχει και στη Δημοτική Επιχείρηση Τεχνικών Εργων. Ενώ ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων στο Δήμο, κ. Λίτινας, τόνισε ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν πέντε κατηγορίες εργαζομένων.

Ο διάλογος δεν ωφελεί, είναι μια απάτη, επισήμανε η Αλ. Παπαρήγα. «Χρειάζονται αγώνες. Πρέπει ο κάθε εργαζόμενος να κάνει μια πολιτική επιλογή. Θα συνεχίσει να ανέχεται την πολιτική της κυβέρνησης και όσους τη στηρίζουν;». Ενώ απαντώντας στην επισήμανση του προέδρου, κ. Μίχα, «ο φόβος κρατά πίσω τους εργαζόμενους» τόνισε ότι «δεν μπορούμε να υποκλιθούμε στο φόβο και να προτείνουμε ψεύτικες λύσεις στον κόσμο γιατί μετά από λίγο φαινόμαστε αναξιόπιστοι. Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι όταν κάνει πίσω από το φόβο αυτός θα τον οδηγήσει σε μεγαλύτερες περιπέτειες». Ας δούμε τους ανθρώπους χτες που χάσανε τη ζωή τους στο φρεάτιο, συνέχισε. «Αν πήγαινε κάποιος και τους έλεγε παιδιά μην μπαίνετε μέσα θα του έλεγαν ότι θα μπούνε για να μη χάσουν το μεροκάματο. Τώρα αυτοί οι νεκροί πώς θα θρέψουνε τις οικογένειές τους;».

Για τη συνεχώς εντεινόμενη κατάσταση ομηρίας που επικρατεί στους εργαζόμενους ο κ. Μίχας τόνισε «το καινούριο νομοσχέδιο θα φέρει την τετράωρη απασχόληση. Κατ' αρχήν γιατί λένε απασχόληση και όχι εργασία; Δηλαδή, χαρτζιλίκι θα μας δίνουνε; Ετσι, θα καταλήξουμε να έχουμε μισή ζωή».

Επίσης, η Αλ. Παπαρήγα υπογράμμισε ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξει λύση, σε ατομικό επίπεδο, των προβλημάτων των εργαζομένων και μάλιστα άμεσα. Πρέπει, σημείωσε, να υπάρξει γενικότερη παρέμβαση, ώστε η σημερινή αντεργατική πολιτική να υποστεί ρήγματα και τελικά να ανατραπεί.

Τέλος, εργαζόμενοι από τα προγράμματα φροντίδας των ηλικιωμένων, την ενημέρωσαν ότι αγωνιούν για το αν θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Συγκεκριμένα, επισήμαναν ότι το πρόγραμμα Κοινωνική Μέριμνα τελειώνει στο τέλος του 2003 και από εκεί και πέρα είναι άγνωστο το τι θα γίνει.