Τρία είναι τα θεμέλια, στα οποία θα στηρίζεται η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, έλεγε ο Τζ. Σουλτς, όταν ορκιζόταν υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Ρίγκαν, το 1982: Ο ρεαλισμός, η δύναμη και η διπλωματία. Και τόνιζε, μάλιστα, ότι η προαναφερόμενη σειρά δεν είναι τυχαία.

Από τότε έχουν περάσει 20 ολόκληρα χρόνια, αλλά η λογική του Σουλτς είναι παρούσα στο Λευκό Οίκο. Και όχι μόνον η λογική του, αφού ο Σουλτς είναι μέλος της διακομματικής «Επιτροπής για την Απελευθέρωση του Ιράκ», που ιδρύθηκε πρόσφατα με τη στήριξη του Λευκού Οίκου για να προβάλλει την ανάγκη της ανατροπής του Σαντάμ Χουσεΐν και συχνά οι αμερικανικές εφημερίδες σημειώνουν τις στενές σχέσεις του με κορυφαίους κυβερνητικούς παράγοντες.

Τα θυμηθήκαμε όλ' αυτά, με αφορμή τον πρόσφατο διορισμό του γνωστού σε όλους Χ. Κίσινγκερ, από τον Τζ. Μπους, ως προέδρου της «ανεξάρτητης επιτροπής διερεύνησης τυχόν ευθυνών των ανώτερων κλιμακίων της εξουσίας, σε σχέση με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη 2001».

Αραγε, τον επίσης διαβόητο Ζ. Μπρεζίνσκι, θα τον αφήσει αναξιοποίητο ο Αμερικανός πρόεδρος..;