Προφανώς, η πρώτη Αθήνα βούλιαξε! Παρέλυσε! Πλημμύρισε! Η Αθήνα αυτή είναι πια μια μαγική εικόνα που εξαφανίστηκε στη διάρκεια μιας ισχυρής νεροποντής. Νάτο πάλι το «ακραίο» καιρικό φαινόμενο. Φάντης μπαστούνι μπροστά μας, απειλητικό και ακόρεστο, μας βρήκε απροετοίμαστους. Πόσο συχνά πρέπει να συμβαίνει ένα «ακραίο» καιρικό φαινόμενο για να πάψει επιτέλους να είναι ακραίο;

Δηλαδή, αν αυτή η προχτεσινή ξεφτίλα γινόταν κατά τη διάρκεια των Αγώνων, τι θα βγαίναμε να λέγαμε; Μας συγχωρείτε. Κάποιοι δεν πρόλαβαν να ξεβουλώσουν τα φρεάτια ή τα αντιπλημμυρικά μας έργα δεν ολοκληρώθηκαν ένεκα ανεπαρκούς και αναξιόπιστου εργολάβου.

Η Αθήνα του «εκσυγχρονισμού» που παραδίνεται στη μανία της εκδικητικής φύσης.

Η Αθήνα των μεγάλων ονείρων. Μικρή θλιμμένη Παναγιά πώς σε κατάντησαν έτσι; Ποιος κρέμασε τη φρίκη στο λαιμό σου; Ποιος σε κατακρεούργησε; Απωθητική, αφιλόξενη, τσιμεντοποιημένη, πληκτική και ξεχαρβαλωμένη. Μια πόλη τέρας και δυσκολοκατοίκητη!

(Την ώρα που γράφω κόβεται το φως. Είναι η τρίτη φορά σήμερα που κόβεται το φως στην Καλλιθέα. Μια περιοχή που δεν έχει (πολυ)πληγεί. Σκέφτομαι τις άλλες (περιοχές).

Αθήνα ανοχύρωτη, βομβαρδισμένη και εγκαταλειμμένη. Ο βομβαρδισμός ήταν σφοδρός. Ούτε στην έρμη την Κατοχή. Ούτε στα Δεκεμβριανά των αγγλικών τανκς και «Στούκας» έβλεπες τόση καταστροφή και τέτοιο θρήνο.

Μια ένεση «τρομολαγνίας» την ημέρα, το Ασφαλιστικό και τ' άλλα προβλήματα τα κάνει πέρα. Κι εκεί που θάρρεψαν οι κυβερνώντες πως οι μετοχές τους πήραν την ανιούσα με την ανακάλυψη της «17Ν», ήρθε μια βροχή και κατέβηκαν πάλι στο μηδέν.

Ηρθε μια βροχή κι απέδειξε πεντακάθαρα, πού γράφουν στην πραγματικότητα τις αγωνίες και τα προβλήματα του λαού. Οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές είναι κοντά. Οι εργαζόμενοι ας το λάβουν σοβαρά αυτό υπόψη τους.