Συγκεκριμένα, οι δύο αφορούν συμφωνίες που έχει συνάψει η Ελλάδα με τις Σεϊχέλες και την Κορέα για το άνοιγμα των αεροπορικών αγορών και για τις ιδιωτικές εταιρείες των χωρών αυτών, προκειμένου να ευνοηθούν πέρα από τις αεροπορικές εταιρείες και οι όμιλοι του τουρισμού και του εμπορίου.

Οπως ανέδειξε ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής, οι συμφωνίες αυτές είχαν υπογραφεί το 2017 και το 2018 αντίστοιχα από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ τις φέρνει προς κύρωση στη Βουλή. Στόχος της προηγούμενης και της σημερινής κυβέρνησης είναι κοινός. Δηλαδή, να εξασφαλιστούν καινούργια πεδία κερδοφορίας για τους ομίλους, καθώς «με αυτές τις συμφωνίες το ελληνικό κράτος όχι μονάχα αναλαμβάνει την προετοιμασία και το άνοιγμα όλων των επιχειρηματικών πεδίων στις αγορές, τον τουρισμό, το εμπόριο κ.ο.κ., αλλά επιπλέον μεριμνά και εγγυάται και την κερδοφόρα επιχειρηματική δραστηριότητα των ελληνικών αεροπορικών επιχειρηματικών ομίλων στο εξωτερικό, όπως και στο εσωτερικό άλλωστε», όπως σημείωσε. Και υπενθύμισε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει εθνικός αερομεταφορέας, παρά μόνο ιδιωτικές εταιρείες που διαρκώς επιδοτούνται με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, όπως για παράδειγμα η «Aegean» και η «Ellinair» με προχτεσινή νομοθετική ρύθμιση, ενώ τα περισσότερα αεροδρόμια είναι ιδιωτικά και για την ακρίβεια παραχωρημένα από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην εταιρεία «Fraport».

Επιπλέον, εξασφαλίζονται μια σειρά φοροαπαλλαγών και άλλων προνομίων, που όπως αναφέρεται στην ειδική έκθεση των συμφωνιών που έχουν κατατεθεί με μορφή νομοσχεδίων, «η ανωτέρω απώλεια εσόδων θα αναπληρώνεται από άλλες πηγές εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού», για να επισημάνει ο Γ. Δελής ότι όλοι γνωρίζουν ότι αυτές οι άλλες πηγές «είναι τα πορτοφόλια των λαϊκών οικογενειών».

Οσον αφορά τη σιδηροδρομική σύμβαση με τη Βουλγαρία, που σύμφωνα με τον τίτλο της αφορά «τη ρύθμιση της σιδηροδρομικής διασυνοριακής κυκλοφορίας», ο Γ. Δελής, καταψηφίζοντας, τόνισε ότι προωθεί την ευρωενωσιακή στρατηγική για τον ενιαίο ευρωπαϊκό σιδηροδρομικό χώρο που προβλέπει την απελευθέρωση των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών, δηλαδή την «ελευθερία των σιδηροδρομικών επιχειρήσεων να εκμεταλλεύονται όλες τις διασυνοριακές μεταφορές», ενώ συνδέεται με την ανάδειξη της Ελλάδας σε κόμβο συνδυασμένων μεταφορών, που αποτελεί στόχο της εγχώριας αστικής τάξης.

Ανέδειξε ακόμα ότι η συγκεκριμένη σύμβαση συνδέεται με τη μετατροπή του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης σε αεροναυτική βάση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ. Οπως τόνισε, θεωρείται κρίσιμη η σύνδεσή του με Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουκρανία, και είναι αυτό ακριβώς το τμήμα που θα αναπτυχθεί, προκειμένου να διευκολυνθεί η μεταφορά στρατιωτικών δυνάμεων και πολεμικού υλικού, στο πλαίσιο της πολεμικής σύγκρουσης των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με τη Ρωσία.