Το δεύτερο κείμενο των Θέσεων της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για το 21ο Συνέδριο με βρίσκει σύμφωνο και αποδεικνύει όχι απλά ότι όλα γύρω μας εξελίσσονται αλλά απαντά παράλληλα στο γιατί και πώς εξελίσσονται, με βασικό κριτήριο μελέτης τη σχέση καπιταλιστικής οικονομίας και αστικής πολιτικής, με καθοριστικό το ρόλο της οικονομίας και κατ' επέκταση πώς αυτές οι εξελίξεις επιδρούν όχι μόνο στα αστικά κόμματα αλλά και στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα καθορίζοντας και τα καθήκοντά μας ως Κόμματος.

Υπό αυτό το πρίσμα αναλύονται οι εξελίξεις, βοηθώντας στην κατανόηση της αντικειμενικής κοινωνικής πραγματικότητας τόσο διεθνώς όσο και εγχώρια. Οι εξελίξεις αυτές έχουν την αντανάκλασή τους και εδώ στο Κιλκίς. Εδώ μπαίνει η ευθύνη και το καθήκον το δικό μας να βοηθήσουμε το λαό του Κιλκίς να κατανοήσει τη ρίζα, την αιτία των φαινομένων και να κάνει ένα βήμα παραπέρα στη συνείδησή του.

Σε επίπεδο οικονομίας βιώνουμε την περαιτέρω ανάπτυξη των καπιταλιστικών επιχειρήσεων που άντεξαν στην οικονομική κρίση, μέσω και της λεγόμενης «εξωστρέφειας», κατακτώντας μερίδιο των αγορών του εξωτερικού, που είχε προβληθεί από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, τον ΣΕΒ και την Τράπεζα της Ελλάδας ως ένα σημαντικό επίτευγμα μετά την κρίση. Ως Κόμμα έγκαιρα είχαμε προειδοποιήσει ότι η περιβόητη «πολιτική της εξωστρέφειας» θα οδηγούσε σε περαιτέρω ενσωμάτωση της εγχώριας οικονομίας στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά, επομένως και στην έκθεσή της σε μια πιο γενικευμένη κρίση. Οι ιδιωτικές επενδύσεις άρχισαν να μειώνονται και η κρίση τελικά ήρθε και εκδηλώθηκε και εδώ στη Βιομηχανική Περιοχή του Κιλκίς με απολύσεις, εντατικοποίηση της εργασίας, «σπάζοντας» στερεότυπα περί αιώνιας οικονομικής κυριαρχίας των μονοπωλίων της περιοχής και εργοδοτών που νοιάζονται για το καλό του τόπου. Μια κατάσταση που ήρθε να προστεθεί στη «νόμιμη» κλοπή, από τον κεφαλαιοκράτη, της υπεραξίας που παράγει καθημερινά η εργατική δύναμη.

Η αστική οικονομική πολιτική μπροστά σε αυτήν την κατάσταση δεν έμεινε με τα χέρια σταυρωμένα και υπέδειξε στις κυβερνήσεις την υιοθέτηση μεγαλύτερης κρατικής παρέμβασης, επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής και νομισματικής χαλάρωσης, για να στηριχτεί η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Τι είδαμε το τελευταίο διάστημα και εδώ στο Κιλκίς; Δημόσια έργα που χαρακτηρίστηκαν «μαμούθ» και τα οποία διαφημίστηκαν ότι θα υπηρετούν τις κοινωνικές ανάγκες, ενώ επί της ουσίας ήρθαν για να ικανοποιήσουν πρωτίστως τις ανάγκες ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας. Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να εξετάζουμε έργα όπως η αντικατάσταση δικτύων ύδρευσης στο δήμο Κιλκίς που ξεπερνά τα 20 εκατομμύρια, η μεταφορά νερού από το Πάικο ύψους 3,8 εκατ., η επέμβαση στο διεθνές οδικό δίκτυο Χαλάστρα - Εύζωνοι ύψους 10 εκατ., τα δεκάδες εκατομμύρια για την μετατροπή της Εθνικής οδού Θεσ/νίκη - Κιλκίς - Δοϊράνη σε αυτοκινητόδρομο και τη σιδηροδρομική σύνδεση της ΒΙ.ΠΕ. Σταυροχωρίου με το εθνικό σιδηροδρομικό δίκτυο.

Πρόκειται για έργα που καθυστέρησαν εδώ και δεκαετίες και έρχονται τώρα να υλοποιηθούν για να πάρει «μπρος» η καπιταλιστική οικονομία με βασικό κριτήριο την εξυπηρέτηση των μονοπωλίων, των κατασκευαστικών εταιρειών και όχι των κοινωνικών αναγκών. Παράλληλα προσπαθούν να αμβλύνουν τη συσσωρευμένη λαϊκή δυσαρέσκεια πλασάροντας το αφήγημα ότι κυβερνήσεις και Τοπική Διοίκηση υπηρετούν το λαό ενώ, τέλος, έρχονται να μειώσουν τις μεγάλες δαπάνες που προκαλεί η συντήρηση των υπαρχουσών υποδομών. Ετσι θα μπορέσουμε να εξηγήσουμε καλύτερα και πιο πειστικά γιατί το επαρχιακό δίκτυο της περιοχής είναι παρατημένο στο έλεός του και γιατί κρίσιμες υποδομές αντιπυρικής (όπως ουσιαστική προστασία δασών σε Κρούσσια και Πάικο), αντιπλημμυρικής (όπως κατασκευή γεφυρών κατά μήκος του Γαλλικού ποταμού) και αντισεισμικής (όπως έλεγχος και ενίσχυση σχολικών κτιρίων) προστασίας δεν είναι καν στις σκέψεις των κυβερνήσεων.

Παράλληλα, έχουμε έντονη κινητικότητα και επενδύσεις στον τομέα της «πράσινης» οικονομίας. Ετσι, βλέπουμε να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια φωτοβολταϊκά τα οποία έχουν εκτοξεύσει τη μακροχρόνια μίσθωση αγροτικής γης στα 250 - 300 ευρώ/στρ., δεσμεύουν όλο και μεγαλύτερο κομμάτι των αγροτικών εκμεταλλεύσεων και πρόσφατα, σύμφωνα με δημοσιεύματα, άρχισαν να βάζουν στο μάτι και κοινόχρηστες εκτάσεις για επενδύσεις ακόμα μεγαλύτερης κλίμακας. Παράλληλα, κάθε βουνοκορφή έχει μπει στο στόχαστρο μεγαλοεπιχειρηματιών για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων μεγάλης ισχύος.

Απέναντι σε όλα αυτά οι τοπικοί εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων και οι εκλεγμένοι τους στην Τοπική Διοίκηση συνεχίζουν να κάνουν καλά αυτό που έμαθαν χρόνια τώρα. Αποσπούν την οικονομία από την πολιτική για να κρύψουν τη στρατηγική τους σύμπλευση.

Οι στόχοι τους είναι ενιαίοι όπως αναφέρεται και στο κείμενο της ΚΕ.

Αναπαράγουν το αφήγημα ότι οι αρνητικές συνέπειες των αντιλαϊκών πολιτικών που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις αποτελούν ατυχείς επιλογές των κυβερνώντων που δεν λαμβάνουν υπόψη τη λαϊκή βούληση, δήθεν αποτελούν αποτέλεσμα ολιγωρίας και δυσλειτουργίας των κρατικών θεσμών (Δικαιοσύνη και λοιποί ελεγκτικοί μηχανισμοί), αναπαράγοντας έτσι το αφήγημα ότι αν αλλάξουν οι κυβερνήσεις και αν εκσυγχρονιστούν και λειτουργήσουν πιο «δημοκρατικά» οι θεσμοί του αστικού κράτους, θα αλλάξουν και οι πολιτικές.

Αυτές οι κοινές επιδιώξεις δεν αναιρούν υπαρκτές διαφορές ανάμεσα στα αστικά κόμματα. Οι διαφορές αυτές σχετίζονται κυρίως με τον τρόπο και το μείγμα της αστικής διαχείρισης της καπιταλιστικής οικονομίας, τον βαθμό της κρατικής παρέμβασης κ.λπ., έτσι ώστε να επιτυγχάνονται, ανάλογα και με τη φάση του οικονομικού κύκλου, η καπιταλιστική αναπαραγωγή και η ενσωμάτωση εργατικών - λαϊκών δυνάμεων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της προσπάθειας να διαφοροποιηθούν τα κόμματα μεταξύ τους και εδώ στο Κιλκίς, ιδιαίτερα μετά την ανάληψη της κυβέρνησης από τη ΝΔ, αποτελεί το Νοσοκομείο του Κιλκίς, που στεγάζεται σε κτίριο του 1930 και είτε με ΣΥΡΙΖΑ είτε με ΠΑΣΟΚ είτε με ΝΔ η χρηματοδότηση και το προσωπικό του έχει μειωθεί πάνω από 50%. Αυτή η πραγματικότητα που θίγει συνολικά το αστικό κράτος και αποκαλύπτει τον αντιλαϊκό του χαρακτήρα, δεν αναδεικνύεται από τα υπόλοιπα αστικά κόμματα.

Μάλιστα, οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, για να θολώσουν ακόμη περισσότερο τα νερά, ενώ αντιδρούν συστηματικά σε αναθέσεις σε ιδιώτες υπηρεσιών είτε φύλαξης είτε καθαριότητας, την ίδια στιγμή «κάνουν τα στραβά μάτια» στην εμπορευματοποίηση της Υγείας που έχει μετατραπεί από αγαθό σε ακριβό εμπόρευμα. Στέλεχός τους στην Τοπική Διοίκηση έφτασε σε σημείο να αποθεώνει τις επιλογές των βιομηχάνων της περιοχής στη διαχείριση της πανδημίας στους χώρους εργασίας καλώντας μάλιστα τους τοπικούς διοικούντες να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους...

Οσο δε για τη ΝΔ, κατηγορεί διαρκώς τον ΣΥΡΙΖΑ ότι διέπεται από εμμονές και ιδεοληψίες αναφορικά με την επιχειρηματικότητα. «Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα», όπως πολύ εύστοχα λέει ο λαός μας και τελικά αν αυτοί είναι οι υπερασπιστές των λαϊκών δικαιωμάτων τότε «τύφλα να 'χουν οι εχθροί του».

Η ίδια λογική διέπει και την αντιπαράθεσή τους για ζητήματα Παιδείας, Προσφυγικού, ακόμη και προστασίας του περιβάλλοντος. Σε αυτά τα ζητήματα αλλά και σε άλλα γίνεται συστηματική προσπάθεια να κρυφτεί η αιτία των προβλημάτων, οι κοινές ευθύνες όσων στηρίζουν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, να εγκλωβιστεί η δυσαρέσκεια, ακόμα και η κινητοποίηση, σε μια διεκδίκηση που δεν θα βγαίνει έξω από τα όρια «των αντοχών της οικονομίας».

Η διαρκής επιβεβαίωση, και εδώ στο Κιλκίς, των γενικότερων εκτιμήσεών μας ότι η οργάνωση της οικονομίας με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, η εξουσία στα χέρια μιας κοινωνικής μειοψηφίας, των εκπροσώπων των μονοπωλιακών ομίλων, γίνονται εμπόδια για την κοινωνική πρόοδο κι ευημερία, πρέπει να μας γεμίσει με θάρρος για την ανάδειξη της αναγκαιότητας του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, δηλαδή της εργατικής εξουσίας για τη θεμελίωση της κοινωνικής ιδιοκτησίας, του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού της οικονομίας και όλων των υπηρεσιών, με κριτήριο μόνο την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων και διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών.