«Το ξέσπασμα της πανδημίας έφερε στην επιφάνεια και διόγκωσε τα τεράστια εμπόδια που αντιμετωπίζουμε οι φοιτητές λαϊκών οικογενειών στην προσπάθειά μας να σπουδάσουμε. Χιλιάδες φοιτητές σε όλη τη χώρα εδώ και μήνες πληρώνουμε υπέρογκα ποσά για νοίκια, σε σπίτια τα οποία μένουν κλειστά, αφού τα πανεπιστήμια δεν λειτουργούν. Τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά πάρα πολλοί είναι εκείνοι που είτε ξενοικιάζουν και επιστρέφουν στον τόπο καταγωγής τους, είτε δυσκολεύονται να συνεχίσουν να πληρώνουν σπίτι όταν πρόκειται να παρακολουθούν ένα ή δύο μαθήματα διά ζώσης, ή ακόμα και χωρίς να γνωρίζουν αν θα παρακολουθούν μαθήματα. Αντίστοιχα, οι πρωτοετείς φοιτητές και οι οικογένειές τους, που πασχίζουν να βρουν αλλά και να νοικιάσουν σπίτι αυτήν την περίοδο, κάνοντας στην άκρη άλλες οικογενειακές ανάγκες. Αυτά τα αδιέξοδα διογκώνονται και φέρνουν ολοένα και περισσότερους φοιτητές αντιμέτωπους με τον κίνδυνο εγκατάλειψης των σπουδών τους.

Παρά τις παρεμβάσεις φοιτητών, φοιτητικών συλλόγων, γονέων ήδη από το πρώτο κύμα της πανδημίας, η κυβέρνηση και τα αρμόδια υπουργεία το μόνο που έκαναν ήταν να διατυμπανίζουν ότι η γενική μείωση 40% για τα ενοίκια - η οποία, μάλιστα, πλέον εφαρμόζεται μόνο για όσους έχουν γονείς που βρίσκονται σε αναστολή σύμβασης - αρκούσε ως μέτρο, τη στιγμή που μια οικογένεια κλήθηκε να καλύψει με 800 ευρώ τις τρέχουσες ανάγκες, το ίδιο το ενοίκιο του σπιτιού της οικογένειας αλλά και του φοιτητή.

Παράλληλα, στις εστίες όλης της χώρας κάθε χρόνο ολοένα και λιγότεροι παίρνουν δωμάτιο σε σχέση με αυτούς που κάνουν αίτηση - με τα περσινά στοιχεία, ένας στους δέκα φοιτητές. Υπάρχουν οικότροφοι που κάθε καλοκαίρι ξεσπιτώνονται για να μπουν εξαρχής τη νέα χρονιά στη διαδικασία να ζητήσουν δωμάτιο στην εστία. Φοιτητές μεγάλων Ιδρυμάτων, όπως του Παντείου Πανεπιστημίου ή του Πανεπιστημίου Πειραιά, τα οποία δεν διαθέτουν καν φοιτητική εστία, έχουν ελάχιστες πιθανότητες να βρουν δωμάτιο.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση, έχοντας μάθει καλά από τους προκατόχους της, παρουσιάζει ως λύση για τη βελτίωση της φοιτητικής μέριμνας να μετατραπεί αυτή σε μια ακόμη πιο κερδοφόρα επιχειρηματική δραστηριότητα. Γι' αυτό προχωρά τη βαθύτερη εμπλοκή των εργολάβων στις διάφορες λειτουργίες των εστιών (σίτιση, συντήρηση), γι' αυτό επίσης προχωρά με την ιδιωτικοποίηση των εστιών, επιβάλλοντας τέλη / νοίκια στις εστίες αλλά και στην ανέγερση νέων με τη σύμπραξη του ιδιωτικού τομέα - οι λεγόμενες ΣΔΙΤ. Αυτή η εμπλοκή των επιχειρήσεων είναι που έχει οδηγήσει σήμερα οι εστιακοί να έρχονται αντιμέτωποι με ελλείψεις που αφορούν βασικά ζητήματα στην υποδομή και τη συντήρηση των κτιρίων, που διαιωνίζονται, και να γίνονται μπαλάκι από τη διοίκηση των εστιών στον εργολάβο, στο ΙΝΕΔΙΒΙΜ και πάλι πίσω. Κάπως έτσι οικότροφοι στη Φοιτητική Εστία του Πανεπιστημίου Αθηνών περιμένουν εδώ και χρόνια να γίνει η ανακαίνιση ενός κτιρίου. Καλούν τους εστιακούς και όσους αναζητούν δωμάτιο στην Εστία να κάνουν τα στραβά μάτια, να βάλουν έως και την υγεία τους σε κίνδυνο, να δεχτούν να πέφτει - κυριολεκτικά - το ταβάνι στο κεφάλι τους, να μην έχουν θέρμανση και ζεστό νερό το χειμώνα, να μοιράζονται κοινόχρηστα ακατάλληλα μπάνια και να είναι ατομική τους υπόθεση η καθαριότητα και η συντήρηση των εστιών.

Οι δηλώσεις του υφυπουργού Παιδείας - "αν είχα παιδί που σπουδάζει, θα του νοίκιαζα σπίτι φέτος" - αλλά και οι προτροπές του υπουργείου να επιστρέψουν οι φοιτητές στις πόλεις σπουδών τους είναι τουλάχιστον προκλητικές, μπροστά στην εκρηκτική κατάσταση που αντιμετωπίζουμε εμείς και οι οικογένειές μας. Αποτελούν εμπαιγμό τη στιγμή που στα μέσα του Σεπτέμβρη δεν έχουν παρθεί ούτε τα στοιχειώδη μέτρα προκειμένου να εξασφαλιστεί το άνοιγμα των πανεπιστημίων και να στηριχτούν οι φοιτητές ώστε να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Η κυβέρνηση, αντί να μοιράζει ζεστό χρήμα σε μεγάλους, στους επιχειρηματικούς ομίλους όλων των κλάδων, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι με αυτόν τον τρόπο προστατεύονται οι εργαζόμενοι, να πάρει τώρα τα στοιχειώδη μέτρα ανακούφισης των οικογενειών μας, δίνοντας σε κάθε φοιτητή που νοικιάζει σπίτι μηνιαίο επίδομα για τη στέγαση. Αντίστοιχα, αν το υπουργείο "νοιάζεται" για την επιστροφή των φοιτητών στις πόλεις, να εξασφαλίσει την άμεση στέγαση όλων εκείνων που ξενοίκιασαν τα σπίτια τους, των πρωτοετών και όσων δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν δωμάτιο σε εστία.

Να προχωρήσει άμεσα η ανέγερση νέων, σύγχρονων εστιών, στην ευθύνη του κράτους, με στόχο να στεγάζονται όλοι οι φοιτητές από άλλη πόλη. Εδώ και χρόνια οι περισσότεροι ακούμε για μελλοντική ανέγερση εστιών, με τις εξαγγελίες αυτές να μένουν στα χαρτιά. Η πλειοψηφία των Ιδρυμάτων σε όλη τη χώρα διαθέτει ακίνητη περιουσία, από κτίρια που είτε παραμένουν αναξιοποίητα είτε διατίθενται προς ενοικίαση και άλλου είδους επιχειρηματική εκμετάλλευση. Το κέντρο της Αθήνας είναι γεμάτο από κτίρια που ανήκουν στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, κλειστά κτίρια που κάποτε ήταν ξενοδοχεία, αλλά και συνεδριακούς χώρους με μεγάλη χωρητικότητα. Να περάσουν τώρα στην ευθύνη των Ιδρυμάτων και με κρατική χρηματοδότηση να στεγάσουν τις νέες εστίες. Ακόμη, υπάρχουν δημοτικά ή και ιδιωτικά κτίρια που μπορούν, με σχέδιο υπουργείου - δήμων - Περιφερειών και Ιδρυμάτων, να διαμορφωθούν κατάλληλα ώστε να στεγάσουν τους φοιτητές, αλλά και να αξιοποιηθούν για την πραγματοποίηση των μαθημάτων.

Εχουμε ήδη πληρώσει πολλά! Δε θα βάλουμε πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη! Τώρα κυβέρνηση και διοικήσεις Ιδρυμάτων να εξασφαλίσουν τη στέγαση όλων των φοιτητών!

• Σταθερή μηνιαία επιδότηση φοιτητικής κατοικίας για όλους τους φοιτητές που νοικιάζουν σπίτι.
• Εξασφάλιση της σίτισης, της συντήρησης, της φύλαξης και της καθαριότητας σε όλες τις εστίες, με ευθύνη του κράτους.
• Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων.
• Αμεση ανέγερση νέων εστιών, επισκευή και ανακαίνιση όλων των παλιών, με κρατική δαπάνη.
• Δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας και εγκαταλελειμμένων ξενοδοχείων, αξιοποίηση της περιουσίας των πανεπιστημίων, προκειμένου να ανεγερθούν νέες εστίες.
• Υπενοικίαση ξενοδοχείων για όσους φοιτητές έκαναν αίτηση και δεν πήραν δωμάτιο σε εστία.
• Κατάργηση των δημοτικών τελών για τους φοιτητές.
• Δημιουργία ενιαίου φορέα, στην ευθύνη του κράτους, ο οποίος θα διαχειρίζεται τις εστίες, με επαρκή κρατική χρηματοδότηση και μόνιμο προσωπικό.
• Εξω οι εργολάβοι από τις εστίες.
• Οχι στην επιβολή ενοικίων στους οικότροφους.
• Καμία σκέψη για ιδιωτικοποίηση εστιών.
• Οχι στο ξεσπίτωμα των οικότροφων στο τέλος της ακαδημαϊκής χρονιάς για την εμπορική αξιοποίηση - ενοικίαση των κλινών».