Και όταν λέμε ότι δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το παρελθόν του, το εννοούμε! Είναι μεγάλο αγωνιστικό ραντεβού για τη νέα γενιά, για τους μαθητές, που και σήμερα θα βρίσκονται στους δρόμους, για τους φοιτητές, που δίνουν τη δική τους μάχη κόντρα στην κυβέρνηση που κρατά ουσιαστικά κλειστές τις σχολές, τους νέους εργαζόμενους, που μοχθούν στους χώρους δουλειάς, για ανθρώπους κάθε ηλικίας, που έδωσαν χτες δυναμικό «παρών» στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου.

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ δίνει πραγματική ανάσα αισιοδοξίας. Το έβλεπες στα μάτια που χαμογελούσαν πάνω από τα καλυμμένα στόματα, το άκουγες στα συνθήματα και στα τραγούδια που δονούσαν την ατμόσφαιρα.

Χτες όλα ήταν από νωρίς στη θέση τους, με υποδειγματική πειθαρχία στις αναγκαίες προσαρμογές και οργανωμένη απειθαρχία στο σύστημα που τσακίζει τα δικαιώματα του λαού και της νέας γενιάς.

Ηταν όλα έτοιμα και έστειλαν το μήνυμα «Σοσιαλισμός για να μπορούμε να "ανασαίνουμε", για να νικήσει η ζωή». Καμία ανάσα στο σύστημα της εκμετάλλευσης, των πολέμων, της κρίσης, του ρατσισμού, που θυσιάζει την ανθρώπινη ζωή στο βωμό του κέρδους. Παλεύουμε για την ανατροπή του. Οι λαοί μπορούν να βγουν στο προσκήνιο. Μπορούν να ανασάνουν, σπάζοντας τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Αυτό το πολιτικό μήνυμα συμπυκνώθηκε χτες στις εκδηλώσεις του 46ου Φεστιβάλ, που ανέμισε τις σημαίες του στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου, ξυπνώντας στους μεγαλύτερους μνήμες και συγκινήσεις, καθώς πρόκειται για ένα χώρο που φιλοξένησε για πολλά χρόνια το Φεστιβάλ της ΚΝΕ τις δύο προηγούμενες δεκαετίες.

«Πληρώσαμε πολλά, δεν θα πληρώσουμε ξανά. Δεν παζαρεύουμε την υγεία και τα δικαιώματά μας. Οργανώνουμε πάλη μαζική, διεκδικητική, ταξική, αγώνα ανατροπής και προοπτικής! Με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ περνάμε στην αντεπίθεση!», ακουγόταν από τα μεγάφωνα, καθώς ανέμιζαν οι σημαίες, καθώς ακούγονταν δυνατά οι μουσικές μας. «Ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας των σοσιαλιστικών επαναστάσεων! Και εμείς η γενιά που θα τις πραγματοποιήσει! Ελα μαζί μας! Οργανώσου στην ΚΝΕ», το κάλεσμα που εκπεμπόταν προς τους νέους και τις νέες που διάβαιναν τις πύλες του Φεστιβάλ, όλους εκείνους τους νέους που φτιάχνουν τα όνειρά τους με «πραγματικά υλικά», θέλουν να διασκεδάζουν και να δημιουργούν, να οπλίζονται με γνώση και αντοχή.

Με τον ίδιο παλμό, με το ίδιο πείσμα και αποφασιστικότητα, και σήμερα και αύριο, θα είμαστε όλοι εκεί.