Το παράδειγμα του Ελληνικού βοηθά να συνειδητοποιήσουμε ποιος είναι ο μεγάλος, πραγματικός αντίπαλός μας, ποιον πρέπει να σημαδέψουμε για να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας με συνέχεια, με διάρκεια, με νικηφόρα προοπτική. Ο μεγάλος αντίπαλος στον οποίο αναφέρομαι δεν χρειάζεται να κατέβει ο ίδιος στις εκλογές, γιατί έχει στα χέρια του την εξουσία. Είναι η άρχουσα τάξη, που ελέγχει την οικονομική ζωή, που κατέχει τις τράπεζες, τις βιομηχανίες, τα μέσα ενημέρωσης. Αυτός ο μεγάλος αντίπαλος αποφασίζει τι επενδύσεις θα γίνουν, πότε και πού θα γίνουν, με γνώμονα το κέρδος του κεφαλαίου. Αποφασίζει για τα ωράρια, για τους μισθούς, για τις προσλήψεις, για τις απολύσεις, για τις ζωές μας. Τον...