Αφού πρώτα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέχεια της αντιλαϊκής πολιτικής που εφάρμοσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, «τσεκούρωσε» τα λαϊκά εισοδήματα και δημιούργησε ...υπερπλεόνασμα χρεών στις εφορίες, στα ασφαλιστικά ταμεία και στους δήμους, κυρίως σε ό,τι αφορά τους αυτοαπασχολούμενους και ΕΒΕ, έρχεται τώρα με το νομοσχέδιο για τις 120 δόσεις να προσφέρει «παρηγοριά στον άρρωστο», χωρίς να καταργεί κανέναν από τους μνημονιακούς νόμους που οδήγησαν χιλιάδες νοικοκυριά στο χείλος της καταστροφής και έχοντας απορρίψει πολλές φορές τα δίκαια αιτήματα των συνδικαλιστικών οργανώσεων για μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης και προστασίας από τα χρέη. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση, με αυτήν τη μεταχρονολογημένη νομοθετική παρέμβαση, που την εξήγγειλε αμέτρητες φορές τους τελευταίους εννιά τουλάχιστον μήνες, επιχειρεί να εισπράξει όσο περισσότερα μπορεί από όσο περισσότερους, να βάλει τους υπερχρεωμένους ελευθεροεπαγγελματίες και εργαζόμενους σε μια διαρκή και πολύχρονη διαδικασία αποπληρωμής, απομυζώντας στο διηνεκές μέρος του εισοδήματός τους, σε συνδυασμό και με άλλες «ρυθμίσεις» που «τρέχουν», όπως για τη ΔΕΗ, τα στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια κ.τ.λ.

Ο ταξικός χαρακτήρας της πολιτικής της κυβέρνησης, που τσακίζει τις ανάγκες των πολλών για τα κέρδη των λίγων, αποτυπώνεται στο αντιλαϊκό πλαίσιο που διατηρείται άθικτο και οδηγεί στη συσσώρευση νέων χρεών από εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους. Ειδικά σε ό,τι αφορά τους ΕΒΕ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε ή διατήρησε τη φορολόγηση από το πρώτο ευρώ, τον ΕΝΦΙΑ, το τέλος επιτηδεύματος, τα δημοτικά τέλη πάσης φύσεως που επιβάλλονται στη λογική της ανταποδοτικότητας, τις ασφαλιστικές εισφορές στο 20% του εισοδήματος. Ηταν αυτή που υποχρέωσε τη συντριπτική πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων να καταβάλλουν ένα μεγάλο μέρος του εισοδήματός τους σε ασφαλιστικές εισφορές, οι οποίες, βάσει του νόμου Κατρούγκαλου, θα τους αποφέρουν μια σύνταξη πείνας, της τάξης των 600 ευρώ περίπου και ακόμη πιο κάτω, έπειτα από 40 χρόνια δουλειάς. Πρόσθετα σε αυτά, με βάση το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Σταθερότητας, που συνομολόγησε η κυβέρνηση με την τρόικα, επιβλήθηκε επιπλέον «χαράτσωμα» στους ελεύθερους επαγγελματίες από την 1η Γενάρη του 2018, αφού άλλαξε η βάση υπολογισμού των εισφορών τους, με τις καταβλητέες ασφαλιστικές εισφορές να προστίθενται στο ετήσιο φορολογητέο εισόδημα και με βάση αυτό να υπολογίζονται οι εισφορές του επόμενου έτους.

Η αδυναμία χιλιάδων ΕΒΕ να ανταποκριθούν στα χρέη που τους δημιούργησε η πολιτική της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, ακόμα και με τις ρυθμίσεις που ανακοινώνονται κατά καιρούς, επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι 6 στους 10 που μπήκαν σε κάποια ρύθμιση δεν κατάφεραν τελικά να ανταποκριθούν και επέστρεψαν στο προηγούμενο καθεστώς των εκβιασμών και των κατασχέσεων, καθώς η κυβέρνηση διατηρεί σε πλήρη ισχύ όλο το αντιλαϊκό πλέγμα με τα αναγκαστικά μέτρα και τις κατασχέσεις κινητής και ακίνητης περιουσίας σε βάρος των οφειλετών. Και στην περίπτωση των 120 δόσεων, ο νόμος περιγράφει με σαφήνεια ότι σε περίπτωση που ο οφειλέτης χάσει τη ρύθμιση, οδηγείται και πάλι στο ΚΕΑΟ, οι οφειλές καθίστανται ληξιπρόθεσμες και απαιτητές, ενώ επιπλέον θα απαιτείται το σύνολο της αρχικής οφειλής, με όλες τις προσαυξήσεις και τους τόκους. Με λίγα λόγια, η νέα νομοθετική ρύθμιση για τη μεγάλη μάζα των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, αν και προβάλλεται ως «σωτηρία» από την κυβέρνηση, παραμένει εξίσου δύσκολη και γεμάτη ανασφάλεια.

Ακόμα κι αυτή η ρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση, δεν χαρίστηκε σε αυτοαπασχολούμενους και εργαζόμενους. Κάτω από την πίεση των αγώνων, στους οποίους πρωτοστατεί το ΚΚΕ, η κυβέρνηση προσπαθεί να ελιχθεί απέναντι στη λαϊκή δυσαρέσκεια, που προκαλείται από τα αδιέξοδα της αντιλαϊκής πολιτικής της. Τα φτωχά λαϊκά στρώματα, όμως, δεν πρόκειται να απαλλαγούν από το βραχνά των χρεών και ρυθμίσεις όπως αυτή θα παραμένουν δώρο άδωρο, όσο παραμένει άθικτο το αντιλαϊκό πλαίσιο που τσακίζει το λαϊκό εισόδημα, συνθλίβει τους μικρούς ΕΒΕ και στηρίζει τα μονοπώλια. Εκεί πρέπει να συγκεντρώσουν τα πυρά τους αυτοαπασχολούμενοι και εργαζόμενοι, διεκδικώντας ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης από τα χρέη, όπως η άμεση επαναφορά του αφορολόγητου ορίου στα 12.000 ευρώ, η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και του τέλους επιτηδεύματος, η άμεση κατάργηση τόκων και προστίμων για τα χρέη στην εφορία, η άμεση έκδοση σύνταξης για όσους πληρούν τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης, με κατάργηση του πλαφόν των 20.000 ευρώ για ληξιπρόθεσμες οφειλές, η κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου κ.ά. Πραγματική συμβολή σ' αυτόν τον αγώνα θα αποτελέσει η καταδίκη του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων της ΕΕ και του κεφαλαίου στις εκλογές του Μάη, με ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, του μόνου κόμματος που παλεύει με συνέπεια στο πλευρό εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων και φωτίζει τη διέξοδο από τη σκοπιά των σύγχρονων αναγκών τους.