Ολοκληρώθηκε χτες στην Αθήνα η διήμερη συνάντηση της Συμβουλευτικής Ομάδας Πολιτικής του Μεσογειακού Διαλόγου του ΝΑΤΟ (Mediterranean Dialogue-Policy Advisory Group). Συμμετείχαν εκπρόσωποι του συνόλου των 28 κρατών - μελών της λυκοσυμμαχίας και των 7 «εταίρων» του Μεσογειακού Διαλόγου (Αίγυπτος, Αλγερία, Ιορδανία, Ισραήλ, Μαρόκο, Μαυριτανία, Τυνησία). Των εργασιών της συνάντησης προήδρευσε ο βοηθός γγ Πολιτικών Υποθέσεων και Πολιτικής Ασφαλείας του ΝΑΤΟ, πρέσβης Θρ. Σταματόπουλος.

Οπως τονίζεται από την ελληνική κυβέρνηση, «η ανάληψη της πρωτοβουλίας για την διεξαγωγή της εντάσσεται στο πλαίσιο του έντονου και σταθερού ελληνικού ενδιαφέροντος για έμπρακτη συνεισφορά στην ενίσχυση της περιφερειακής ασφάλειας και σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Αποτελεί, δε, μέρος της ευρύτερης στρατηγικής θεώρησης της συγκεκριμένης περιοχής από ελληνικής πλευράς, εντός της οποίας προκρίνονται συνεργατικές προσεγγίσεις με την ταυτόχρονη απόρριψη συγκρουσιακών και αποσταθεροποιητικών συμπεριφορών».

Κατά βάση, η ελληνική αστική τάξη επιδιώκει τη γεωστρατηγική της αναβάθμιση, μέσα και από τέτοια όργανα και διαβούλια, όπου διεκδικεί σημαντικότερο ρόλο στην προώθηση θέσεων της λυκοσυμμαχίας στην ευρύτερη ζώνη γειτονίας της.

Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με όσα δημοσιοποιήθηκαν, «τα αποτελέσματα της συναντήσεως κρίνονται απολύτως επιτυχή ως προς την επίτευξη του στόχου της περαιτέρω οικοδόμησης αμοιβαίας κατανόησης μεταξύ των χωρών στις δύο πλευρές της Μεσογείου, μέσω της πραγματοποίησης ειλικρινούς και ανοιχτού διαλόγου επί ζητημάτων κοινού ενδιαφέροντος. Η επιδιωκόμενη αμοιβαία κατανόηση αποτελεί την απαραίτητη βάση, επί της οποίας εδράζονται οι προσπάθειες προώθησης ενισχυμένων πολιτικών διαβουλεύσεων και πρακτικής συνεργασίας για την από κοινού αντιμετώπιση σειράς προκλήσεων ασφαλείας στην περιοχή».

Αναφέρονται σε «προκλήσεις», όπως ο «εξτρεμισμός», ο «βίαιος ριζοσπαστισμός», η «τρομοκρατία», οι «ασύμμετρες απειλές», τα «αυταρχικά καθεστώτα» κ.ά., θέματα που ορίζονται και αντιμετωπίζονται με βάση την παραπέρα προώθηση συμφερόντων του ευρωατλαντικού άξονα στη ζώνη της Μεσογείου, σε αντιπαράθεση με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.