Στις σύγχρονες ανάγκες των μονοπωλίων και της παγκοσμιοποιημένης δράσης του κεφαλαίου αναπροσαρμόζεται διαρκώς ο πολιτικοστρατιωτικός ρόλος του ΝΑΤΟ, όπως επιβεβαίωσαν και οι τριήμερες εργασίες της 166ης Συνόδου της Στρατιωτικής Επιτροπής (Military Committee) της λυκοσυμμαχίας, με τη συμμετοχή και του Ελληνα αρχηγού ΓΕΕΘΑ. Στο περιθώριο της Συνόδου, έγιναν ακόμα το NRC (Συμβούλιο NATO - Ρωσίας), το EAPC (Ευρωατλαντικό Συμβούλιο Συνεργασίας) και άλλες επιτροπές και συμβούλια.

Στη διάρκεια της Συνόδου, συζητήθηκαν θέματα για την εξέλιξη της «συμμαχίας» και τις τρέχουσες επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ σε Κόσοβο (ΚFOR) και Αφγανιστάν (ISAF), όπου προβλέπεται «η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στον αφγανικό στρατό και συνεισφορά της Συμμαχίας μέχρι και μετά το 2014», στο πλαίσιο της απαγκίστρωσης των αμερικανικών δυνάμεων από τα μέτωπα της περασμένης δεκαετίας και της προώθησής τους σε νέα θέρετρα πολέμου.

Παράλληλα, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ, «συζητήθηκαν οι εξελίξεις αναφορικά με την ανάπτυξη των Στρατιωτικών Δυνατοτήτων της Συμμαχίας στο πλαίσιο της ''Εξυπνης Αμυνας'' (Smart Defence) και την υλοποίηση της νέας Δομής Διοίκησης του ΝΑΤΟ». Ουσιαστικά, η συζήτηση αφορούσε στην κατανομή των θέσεων στη βάση της προηγούμενης απόφασης για τη νέα, πιο «σφιχτή» δομή, με συρρίκνωση των στρατηγείων και των CAOC (Κέντρα Αεροπορικών Επιχειρήσεων).

Κατά τη διάρκεια του EAPC εξετάστηκαν θέματα που αφορούν τη διεύρυνση του ΝΑΤΟικού παραμάγαζου, του λεγόμενου «Συνεταιρισμού για την Ειρήνη» (PfP) και την σχέση του με την NRF (Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης του ΝΑΤΟ). Χαρακτηριστικό της διεύρυνσης του ρόλου του ΝΑΤΟ στο Βορρά και το Νότο της Ευρώπης, είναι ότι συζητήθηκαν θέματα «περιφερειακής συνεργασίας», στον μεν Βορρά, με τη Φινλανδία να παρουσιάζει την «περιφερειακή συνεργασία σε θέματα άμυνας των χωρών Νορβηγίας, Δανίας, Φινλανδίας και Σουηδίας (NORDEFCO)», στο δε Νότο, στη Μεσόγειο, όπου στο πλαίσιο της 10ης Συνόδου MC (Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ) και MD (Μεσογειακού Διαλόγου) έγινε συζήτηση «για την ενίσχυση της στρατιωτικής συνεργασίας της συμμαχίας με τις χώρες της Μεσογείου».

Στο περιθώριο της συνόδου, ο νέος επικεφαλής της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, ο Δανός Κνουντ Μπάρτελς, προσπάθησε να θολώσει τα νερά για τις προθέσεις της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, λέγοντας σε δηλώσεις του ότι το ΝΑΤΟ δεν σχεδιάζει να επέμβει στη Συρία, όπως το έκανε το 2011 στη Λιβύη. «Δεν υπάρχει σχεδιασμός και, αυτή τη στιγμή, καμία οδηγία για μία πιθανή επιχείρηση του ΝΑΤΟ στη Συρία», συμπλήρωσε, αντανακλώντας ως ένα βαθμό και τα παρασκηνιακά παζάρια με τη Ρωσία.

Ο ίδιος, όμως, φανέρωσε ότι τα μάτια και τα όπλα της λυκοσυμμαχίας είναι στραμμένα στην περιοχή, λέγοντας ότι στη διάρκεια της συνεδρίασης, οι χώρες μέλη του Μεσογειακού Διαλόγου «εξέφρασαν την ανησυχία τους για τις ανατροπές στην περιοχή, είτε πρόκειται για τη Μέση Ανατολή είτε για το Μάγρεμπ. Ομως σε καμία περίπτωση δεν συζητήθηκε μία στρατιωτική επέμβαση».

Σημειώνεται πως ο Μεσογειακός Διάλογος είναι ένα πρόγραμμα που δημιουργήθηκε από το ΝΑΤΟ το 1994 προκειμένου να ενισχυθεί η συνεργασία του με τις επτά χώρες της περιοχής (την Αλγερία, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Ιορδανία, τη Μαυριτανία, το Μαρόκο και την Τυνησία), με στόχο τη «σταθερότητα» στη Μέση Ανατολή, δηλαδή την επιβολή του ΝΑΤΟικού σχεδίου περί «νέας Μέσης Ανατολής» που εμφανίστηκε στη συνέχεια.