Πολλή ανησυχία για το συνδικαλιστικό κίνημα... μαζεύτηκε στις αστικοφυλλάδες, από τη μέρα που οι ταξικές δυνάμεις έκαναν παρέμβαση και μπλόκαραν το διάλογο - απάτη. Ετσι και στα χτεσινά ΝΕΑ εκφράζεται ανησυχία επειδή η κινητοποίηση του ΠΑΜΕ «ανέστειλε μια συζήτηση που ενδιαφέρει άμεσα τους εργαζόμενους». Βέβαια, ο ίδιος ο σχολιογράφος λέει ότι οι εργαζόμενοι «δεν έχουν αυταπάτες για το αποτέλεσμά της, αλλά στη συλλογική συνείδηση ο κοινωνικός διάλογος είναι κατάκτηση του συνδικαλιστικού κινήματος».

Ας αφήσουν, λοιπόν, τα αστικά ΜΜΕ τις αγωνίες τους για τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι από την πρακτική του ΠΑΜΕ. Αυτό για το οποίο ανησυχούν είναι μη και καταλάβει κανείς εργαζόμενος πως οι μόνοι διάλογοι που κάνουν οι βιομήχανοι και οι κυβερνήσεις τους είναι για το πόσο γρήγορα θα τσακίσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Γι' αυτό και πλέκουν τα εγκώμια των εργατοπατέρων, που δήθεν παλεύουν με συνέπεια για τους εργάτες. «Αγωνιστική δράση ή τσαμπουκάδες; Μάχιμοι πολίτες ή σαλταδόροι; Αριστερή κουλτούρα ή νοοτροπία επιδρομής;» αναρωτιέται το ίδιο σχόλιο. Αυτά τα «όνειρα» έχουν για τους εργάτες: Να υιοθετήσουν την «αγωνιστική δράση» της ΓΣΕΕ που τρέχει και παζαρεύει όλες τις εργατικές κατακτήσεις. Να γίνουν «μάχιμοι πολίτες» που θα συνδιαλέγονται σα φιλαράκια με τους εκμεταλλευτές τους. Να μείνουν με μια «αριστερή κουλτούρα» που βγάζει σπυριά και μόνο στο άκουσμα της ταξικής αλληλεγγύης και ενότητας της εργατικής τάξης. Θα μείνουν με τα όνειρα κι αυτοί και τ' αφεντικά τους.