Ουσιαστικά έθεσε ευθέως το ζήτημα αν θα πρέπει να δίνονται από το κράτος προνοιακά επιδόματα, αν η Πρόνοια είναι ευθύνη του κράτους ή αν η προστασία των ατόμων με αναπηρία είναι ατομική και οικογενειακή υπόθεση. Η τελευταία είναι μια άποψη που έχει εκφραστεί τόσο σε κείμενα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, όσο και του ΟΟΣΑ, εισάγοντας την έννοια της «ικανότητας προς εργασία». Αρα, όσοι ανάπηροι και χρόνια πάσχοντες είναι θεωρητικά ικανοί να εργαστούν δεν θα πρέπει να λαμβάνουν κάποιο επίδομα από το κράτος για να καλύψουν τα έξοδα και τις ανάγκες που προκύπτουν από την αναπηρία/πάθησή τους.

Ηδη στα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας γίνεται πετσόκομμα ποσοστών αναπηρίας - κι επομένως επιδομάτων, συντάξεων, δικαιωμάτων - στο όνομα της ικανότητας προς εργασία και της «λειτουργικότητας» των ατόμων με αναπηρία, ενώ στην έκθεση του ΟΟΣΑ «προτείνεται» οι ανάπηροι να μη δικαιούνται και αναπηρική σύνταξη και επίδομα.

Με αυτά τα διεθνή πρότυπα ζητά εναρμόνιση ο διοικητής του ΙΚΑ ακονίζοντας τα μαχαίρια της σφαγής.

Οποιος διάβαζε μόνο τον τίτλο στη χτεσινή ανακοίνωση του Δήμου Πειραιά για τα δημοτικά τέλη, έλεγε «μπράβο» στον φιλεύσπλαχνο δήμαρχο. Η ανακοίνωση μιλούσε για μείωση τελών στους απόρους. Ενα μέρος της σχετικής απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, πράγματι, μιλά για μείωση κατά 50% στα δημοτικά τέλη για τους πολυτέκνους και απαλλαγή από αυτά των ατόμων με αναπηρία 80% και άνω και των απόρων. Το «κουμπί» βρίσκεται στον πυρήνα της απόφασης που, ούτε λίγο ούτε πολύ, αναφέρει ότι ο Δήμος Πειραιά θα συνεχίσει να είναι ένας από τους ακριβότερους δήμους πανελλαδικά στα δημοτικά τέλη. Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «αποφασίστηκε οι συντελεστές των ανταποδοτικών τελών να διαμορφωθούν στα ίδια επίπεδα με πέρυσι», δηλαδή, στα 2,11 ευρώ ανά τ.μ., που κατατάσσει το Δήμο Πειραιά στη δεύτερη θέση των ακριβότερων ανταποδοτικών τελών στη χώρα. Δηλαδή, έχεις δεν έχεις θα συνεχίσεις να πληρώνεις το χαράτσι που επιβάλλουν οι κυβερνητικοί στόχοι του Μεσοπρόθεσμου για τη βελτίωση της εισπραξιμότητας των ιδίων εσόδων και τη διατήρησή τους σε υψηλά επίπεδα. Παράλληλα, πιστός στο δόγμα «από τους πολλούς πολλά και από τους λίγους λίγα», ο Γ. Μώραλης αρνήθηκε να υιοθετήσει την πρόταση της «Λαϊκής Συσπείρωσης», που ζητά δραστική μείωση των τελών στην κατοικία μακροχρόνια ανέργων, μικροεπαγγελματιών και την αντίστοιχη αύξηση σε επιχειρήσεις και τράπεζες.

Είναι γνωστό ότι η υποχρηματοδότηση της ανώτατης εκπαίδευσης έχει οδηγήσει πολλά Ιδρύματα και ειδικά τα ΤΕΙ σε οριακές καταστάσεις. Από την πλευρά των διοικήσεων των Ιδρυμάτων, όμως, επιχειρείται να ξεπεραστεί αυτή η κατάσταση με ανταποδοτική λειτουργία ή/και με στροφή προς την αγορά.

Σε αυτήν τη λογική, από τη διοίκηση του ΤΕΙ Αθήνας εξετάζεται μια πρόταση να ανοίξει μια ηλεκτρονική ιστοσελίδα του ΤΕΙ με τίτλο «ηλεκτρονικός κουμπαράς», όπου όποιος προαιρείται θα δηλώνει και θα καταθέτει ένα ποσό από 10 ευρώ και πάνω για τις ανάγκες του ΤΕΙ. Αντί για διεκδίκηση χρηματοδότησης δηλαδή, να κάνουν... έρανο!

Επειδή, όμως, δε ζούμε στην αρχαία Ελλάδα που επικαλείται η πρόταση, αλλά στην εποχή του καπιταλισμού και μάλιστα της σήψης τους, η πρόταση περιλαμβάνει ως αντιστάθμισμα για όποιον δώσει ποσό από 1.000.000 ευρώ και πάνω να μπορεί να διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στο Ιδρυμα! Είναι φανερό ότι η συγκεκριμένη πρόταση απευθύνεται σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως επίσης και το αντιστάθμισμα για όσους δώσουν από 500.000 ευρώ και πάνω ότι θα διαφημίζονται σε ερευνητικά προγράμματα και στις δομές διασύνδεσης του Ιδρύματος με την αγορά και την επιχειρηματικότητα...

Εδώ γελάμε! Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης μάς πληροφορεί ότι φέρνει ενώπιον της Κομισιόν «το θέμα του σκανδαλώδους φορολογικού καθεστώτος των Ελλήνων εφοπλιστών» και της ζητά να εξηγήσει «ποιες πτυχές της κοινοτικής νομοθεσίας ενδέχεται να αντιβαίνουν οι ελληνικοί φορολογικοί κανόνες».

Γιατί, όμως, ρωτά την Κομισιόν και δε ρωτά το κόμμα του; Σαν κόμμα στον προθάλαμο της κυβερνητικής εξουσίας, όπως δηλώνει, που αναζητά αγωνιωδώς έσοδα για τον κρατικό κορβανά, όπως ισχυρίζεται, κάτι θα πρέπει να ξέρει για το μυθώδη πλούτο που διαθέτουν οι Ελληνες εφοπλιστές και το τίποτα απολύτως που συνεισφέρουν. Κάποιος σχεδιασμός θα πρέπει να υπάρχει για τη φορολόγηση αυτού του πλούτου που έχουν συσσωρεύσει απ' την απλήρωτη δουλειά των ναυτεργατών.

Μα, βέβαια! Πώς και μας διέφυγε; Υπάρχει σχέδιο. Το είχε αναλύσει ο Αλ. Τσίπρας. Θα επικαλεστούν, λέει, τον πατριωτισμό των Ελλήνων εφοπλιστών και θα τους καλέσουν να καταθέσουν τον ...οβολόν τους. Ο,τι προαιρούνται... Να ενημερωθεί πάραυτα ο Παπαδημούλης, μην του τραβήξει τ' αυτί η Κομισιόν για ελλιπή γνώση των προθέσεων του κόμματός του και μελλοντικού διαχειριστή της αστικής (και εφοπλιστικής) εξουσίας στην Ελλάδα.