Λασπόνερο στο μύλο της συκοφάντησης των λαϊκών αγώνων ρίχνει για μια ακόμη φορά ο αρθρογράφος της τελευταίας σελίδας του «Βήματος», προσπαθώντας - κατά πάγια τακτική της αστικής προπαγάνδας - να δημιουργήσει άθλιους συνειρμούς και να ενεργοποιήσει τα αντιδραστικά αντανακλαστικά των αναγνωστών του ενάντια σε όποιον αντιδρά, διεκδικεί και αγωνίζεται. Ο αρθρογράφος δηλώνει εξοργισμένος για εκείνους που καίνε τη Συναγωγή των Χανίων, τους θερμοκέφαλους οδηγούς που τσακώνονται στο δρόμο, τους χούλιγκαν που σπάνε και καίνε στα γήπεδα. Μόνο που στο ίδιο σακί με τα παραπάνω βάζει και όσους «κλείνουν τους δρόμους επειδή κρίνουν τα αιτήματά τους δίκαια και επιβεβλημένα»! Σ' αυτό το πλαίσιο, το μαζικό εργατικό - λαϊκό κίνημα και οι μορφές πάλης που κάθε φορά επιλέγει, χαρακτηρίζονται σαν «εκρήξεις βίας» και ερμηνεύονται σαν παθογένεια της ελληνικής κοινωνίας, που «πάει από το κακό στο χειρότερο» ακριβώς γι' αυτό το λόγο. Το επόμενο βήμα δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η πίεση για ακόμα μεγαλύτερη καταστολή.

Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι η αστική προπαγάνδα ουδόλως «καίγεται» για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μεταναστών ή της ανεξιθρησκείας στη χώρα μας. Αλλωστε, η εξουσία της πλουτοκρατίας έχει χρησιμοποιήσει ως άλλοθι για την ένταση της κρατικής καταστολής τους μετανάστες που η ίδια βαφτίζει «παράνομους», ενώ δεν είναι λίγα τα παιχνίδια που παίζουν οι διάφορες υπηρεσίες και άλλες «οργανώσεις» με το αυτονόητο δικαίωμα του καθενός να πιστεύει όπου και ό,τι θέλει. Επομένως, αυτό που βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της πλουτοκρατίας και των επιτελείων της, δεν είναι άλλος από τον «εχθρό λαό», ιδιαίτερα σε μια περίοδο που εξελίσσονται οι κινητοποιήσεις των φτωχών και μεσαίων αγροτών και πυροδοτούνται εργατικές κινητοποιήσεις αντίστασης στον τυφώνα των αντιλαϊκών μέτρων. Στο λαϊκό και εργατικό κίνημα στοχεύουν τα βέλη της αστικής προπαγάνδας, που στρώνει το έδαφος για νέα μέτρα καταστολής στο όνομα του να υλοποιηθεί το «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης». Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο, όσο μελάνι κι αν ξοδεύουν. Ο λαός έχει τη δύναμη και θα σηκώσει το ανάστημά του απέναντι σε κάθε φωνή που εξαίρει τη λαϊκή υποταγή, συκοφαντώντας παράλληλα τους δίκαιους και αναγκαίους όσο ποτέ διεκδικητικούς μαζικούς αγώνες.