Ο σάλος που έχει ξεσπάσει στη Γερμανία για τις χρηματοδοτήσεις των πολιτικών κομμάτων - και δη των κυβερνητικών - από αυτοκινητοβιομηχανίες και ισχυρές μερίδες της οικονομικής ελίτ,

παρέχει μιας πρώτης τάξεως απάντηση για το αν και κατά πόσο το (διά πάσαν νόσον και επί παντός του επιστητού) πολυδιαφημιζόμενο «γερμανικό μοντέλο», εγγυάται το «αδιάφθορον» του πολιτικού συστήματος.

*

Τα «δωράκια» της διαπλοκής ασκούν την ίδια επιρροή και έχουν τα ίδια αποτελέσματα, ασχέτως αν επί εποχής Μέρκελ καταγράφονται και δημοσιοποιούνται,

ή αν συνιστούν υπόγειες συναλλαγές, όπως συνέβαινε στην εποχή Κολ, με συνέπεια την ήκιστα κολακευτική αποστρατεία του πρώην καγκελάριου.

*

Οπως για μια ακόμα φορά αναδεικνύεται,

τα περί «διαφάνειας» στον κόσμο των πολυεθνικών και των «Ζήμενς»,

όσο κι αν προβάλλονται σαν το αραχνοΰφαντο πέπλο της ηθικής του συστήματος,

δεν αποτελούν παρά το σιθρού περιτύλιγμα για την «νομιμοποίηση» των ανομημάτων των πολιτικών διαχειριστών του κεφαλαίου.

*

Παρά την προσπάθεια των εγχώριων θιασωτών του «γερμανικού μοντέλου» να εμφανίσουν σαν «ανεξαρτησία» από τα οικονομικά συμφέροντα, την ανάρτηση στο διαδίκτυο των ονομάτων των οικονομικών συμφερόντων από τα οποία... χρηματοδοτούνται και εξαρτώνται (!),

η διασφάλιση της εντιμότητας, της ειλικρίνειας και της διαφάνειας της λειτουργίας των κομμάτων, δεν επέρχεται με το αν οι «προσφορές» των χρηματοδοτών τους γίνονται επίσημα και δημοσίως.

Αλλωστε,

κάθε άλλο παρά εχέγγυο «χρηστής διαχείρισης» των κοινών φαίνεται να αποτελεί η - κατά το αμερικανικό υπόδειγμα - «φόρα παρτίδα» ενίσχυση των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού της Γερμανίας από τα ταμεία της ολιγαρχίας.

***

Το συμπέρασμα, επομένως,

με πλήρη εφαρμογή στα δικά μας πολιτικά πράγματα και με αφορμή τις εν εξελίξει μεθοδεύσεις για το φακέλωμα του πολιτικού φρονήματος των ανθρώπων που από το υστέρημά τους ενισχύουν την πολιτική φωνή που αντιμάχεται τους εγγεγραμμένους στα «πινάκια» των πολυεθνικών,

είναι σαφές:

*

Για την αποτίμηση και τον έλεγχο της διαφάνειας κάθε κόμματος, καθρέφτης είναι η πολιτική του. Ποιους νόμους ψηφίζει ή καταψηφίζει. Ποια μέτρα στηρίζει ή δε στηρίζει. Τι θέσεις υπερασπίζεται ή αντιμάχεται. Με δυο λόγια: ποια συμφέροντα εκφράζει και ποια πολεμά.

*

Απόδειξη της εντιμότητας κάθε κόμματος είναι η ζωή των στελεχών του. Πώς τα στελέχη του μπαίνουν στην πολιτική και πώς βγαίνουν από αυτήν.

Αλλων κομμάτων τα στελέχη μπαίνουν με λογύδρια υπέρ αδυνάτων και βγαίνουν με θέση διαρκείας πάνω στα «κότερα». Και άλλων (άλλου) τα στελέχη μπαίνουν με το κεφάλι ψηλά και βγαίνουν με καθαρά χέρια και καθαρό πρόσωπο.