Σήμερα κυβέρνηση, κεφάλαιο, τα κόμματά του προωθούν τις ελαστικές μορφές εργασίας, ενώ μπορεί να είναι σταθερός και να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος στις 7 ώρες. Οταν το 19ο αιώνα οι εργαζόμενοι πάλευαν για 8ωρο, τον 21ο αιώνα, με την πρόοδο της τεχνολογίας, με τη βελτίωση του μορφωτικού επιπέδου, μπορεί να μειωθεί, να έχουν δουλειά όλοι οι εργαζόμενοι, με κανονικό μισθό, με βελτίωση των όρων εργασίας. Υπάρχουν τομείς με διαπιστωμένα κενές θέσεις εργασίας, όπως οι κοινωνικές υπηρεσίες Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας, που πρέπει να αναπτυχθούν, αλλά και παραγωγικοί τομείς που συρρικνώνονται επειδή δε συμφέρουν το κεφάλαιο. Η τεχνολογία μειώνει τη ζωντανή ανθρώπινη εργασία στον παραγωγικό τομέα, δημιουργεί πλεόνασμα εργατικού δυναμικού, για να ασχοληθεί με υπηρεσίες που βελτιώνουν τη ζωή του ανθρώπου. Κυβέρνηση και κεφάλαιο ρίχνουν το βασικό μισθό, τη βασική σύνταξη, ωθούν σε ένα ελάχιστο επίπεδο κοινωνικών παροχών, που δε θα φτάνει να καλύπτουμε σύγχρονες ανάγκες. Προωθούν τον «εθνικό μισθό», την «εθνική σύνταξη» στα 500 και 600 ευρώ.