Χτες και σήμερα ως είθισται τηλεοπτικά είναι οι μέρες των θριάμβων των αστικών κομμάτων. Οι μεγάλες συγκεντρώσεις που με έναν καλό σκηνοθέτη φαίνονται μεγαλύτερες και τονώνουν την αυτοπεποίθηση των οπαδών αυτού ή του άλλου αστικού κόμματος που νιώθει ότι θα νικήσει κι αυτός αν νικήσει το κόμμα του.

Πίσω απ' την εικόνα, ο πόλεμος είναι αδυσώπητος. Τα πιο απίθανα ρουσφέτια ανακαλύπτονται. Χτες κάπου γράφτηκε ότι ένας από το ΠΑΣΟΚ απειλούσε θεούς και δαιμόνους «όταν γίνουμε κυβέρνηση», αν δεν έμπαινε ένα λεωφορείο σε μια γειτονιά που το 'χε τάξει ως προεκλογικό ρουσφέτι. Στη Σάμο μέχρι να φτάσουν στην κάλπη θα τους τάξουν φτηνά αεροπορικά εισιτήρια μέσω Σμύρνης για την Αθήνα μιας και βαπόρι δεν προβλέπεται να δουν. Στην Ηπειρο θα τους βεβαιώσουν ότι δε θα νομιμοποιηθούν οι Αλβανοί μετανάστες ώστε να παραμείνουν φτηνοί τσοπάνηδες. Κι αυτά είναι τα εύκολα ρουσφέτια.

Χιλιάδες και χιλιάδες εργαζόμενοι, άνθρωποι από τα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, με άπειρα πιεστικά προβλήματα, θα περάσουν σ' αυτό το διήμερο των παθών τους τον τάραχο, θα βρεθούν απέναντι σ' απίθανους εκβιασμούς για να εξασφαλιστεί η αυτοδυναμία του ενός ή του άλλου κόμματος της αστικής τάξης.

Ε, λοιπόν, αυτό που μοιάζει άνιση μάχη, αυτό ακριβώς πρέπει να βρούμε τρόπο να γίνει το Βατερλό του κάθε εκβιαστή. Είμαστε λίγοι; Οσοι είμαστε. Οσους ξέρουμε, κανέναν απ' τους δικούς μας, τους διπλανούς μας, να μην αφήσουμε μόνο του να τα βγάλει πέρα. Δεν είμαστε υπεράνθρωποι, είμαστε όμως αίμα απ' το αίμα των ανθρώπων που δουλεύουμε μαζί, των ανθρώπων που μοιραζόμαστε στη γειτονιά χαρές και λύπες, των ανθρώπων που χαμηλόφωνα έρχονται και μας μολογάνε τι βάσανο τραβάνε, ποιος τους εκβιάζει και πώς, είμαστε αυτοί που το διαβατήριό τους είναι σφραγισμένο με την εμπιστοσύνη των ανθρώπων του μόχθου, ακόμα κι αυτών που κάτω απ' την πίεση τα βροντάνε και σκύβουν. Κι αυτοί απ' το ΚΚΕ περιμένουν.

Δε θα πάμε εκεί σα μοιρολογίστρες. Δεν πάμε να τους πούμε απλά «κουράγιο». Πάμε να τους δείξουμε ότι έχουν δύναμη. Πάμε να τους πούμε κοιτώντας στα μάτια ότι έχουν κι αυτοί ευθύνη για κάθε επιλογή τους. Οτι το ΚΚΕ, ναι, θα είναι εκεί και τη Δευτέρα στην πρώτη γραμμή του αγώνα, αλλά και ότι το ΚΚΕ έχει δικαίωμα να τους ζητάει να σηκώσουν κεφάλι, να ενισχύσουν την αλυσίδα περιφρούρησης των λαϊκών δικαιωμάτων (η ψήφος τους στο ΚΚΕ έχει και τέτοιο ρόλο). Πάμε να τους πούμε ότι ήρθε η ώρα να τιμωρήσουν κάθε εκβιαστή. Οτι ήρθε η ώρα το βράδυ της Κυριακής να νιώσουν ανήσυχοι όσοι με καρότο και μαστίγιο κρατάνε στα γόνατα τον άνθρωπο που παράγει τα πάντα.

Μια ματιά σε δυο σελίδες του χτεσινού «Ριζοσπάστη» μας δίνει: εργάτη θαμμένο στα μπάζα, απολύσεις σ' ένα εργοστάσιο, χωρίς μέλλον οι απολυμένοι στις ασφαλιστικές, κατοίκους που πρέπει να πληρώσουν χρυσό το νερό στη Θεσσαλονίκη, χωρίς δασκάλους τα σχολεία στην Ανατολική Αττική και όχι μόνο. Είναι μερικά απ' αυτά που λέμε καθημερινά. Είναι η ζωή του καθενός. Και είναι κριτήριο ψήφου αυτή η ζωή.

Οσοι πλήρωσαν ήδη το διχίλιαρο, για να ξεκινήσει η ζωή του παιδιού στο επαρχιακό ΑΕΙ - ΤΕΙ, πήραν ήδη το πρώτο τηλέφωνο υπενθύμισης από την τράπεζα για το φοιτητοδάνειο. Θα ζήσουν με αυτό το τηλέφωνο να επαναλαμβάνεται κάθε μήνα τα επόμενα χρόνια. Κρίση - ξεκρίση αυτοί που κέρδιζαν χτες θα κερδίζουν κι αύριο.

Το μαρτυράνε οι αποφάσεις της ΕΕ. Κι αυτές έχουν όνομα για κάθε θύμα: Είναι ο Γιάννης, η Μαρία, η Κατερίνα, ο Σπύρος. Είναι αυτοί που έχουν δουλειά ακόμα, αλλά θα γίνουν λάστιχο αύριο, είναι αυτοί που ψάχνουν δουλειά, αλλά δε θα βρουν.

Το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομικών της ΕΕ που συνεδριάζει ενώ εμείς χαζεύουμε τους ρωμαϊκούς θριάμβους του ενός ή του άλλου κόμματος της αστικής τάξης, λέει ωμά πως από Δευτέρα θα χάσει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Ειδικά το παιδί κι αυτό αφορά τη μάνα που ψηφίζει. Αυτή αποφασίζει κι ας μην το καταλαβαίνει, να κλείσει ο παιδικός σταθμός. Αυτή αποφασίζει να μην έχει γιατρό. Αυτή αποφασίζει να απολυθεί ο άντρας της. Αυτή αποφασίζει να μη μάθει το παιδί γράμματα. Δυστυχώς, αυτή αποφασίζει. Ισχύει το ίδιο ακριβώς και χειρότερο για τους άντρες που από πάνω έχουν και το θράσος να παριστάνουν τον κομματάρχη μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Αυτοί αποφασίζουν για τον αυριανό χαμό.

Αυτός που εισπράττει στα νέα διόδια έχει ήδη ψηφίσει. Αυτός που περιμένει καινούργιες επιδοτήσεις για ένα εργοστάσιο φάντασμα έχει ήδη ψηφίσει.

Αυτός που περιμένει να απολυθεί πρέπει να το σκεφτεί μια ακόμη φορά.

Να σκεφτεί πώς θα γίνει δυνατός για τη μάχη που πρέπει να δώσει.

Εχει λίγο χρόνο να σκεφτεί τα σύννεφα που μαζεύονται.

Και χωρίς κόλπα. Με απλή ανάγνωση μπορεί να διαπιστώσει πως ΝΔ - ΠΑΣΟΚ έχουν τα ίδια προγράμματα.

Καθαρά ΚΚΕ για να μπορεί από Δευτέρα να αντιμετωπίσει τη θύελλα.