Στην έκθεση, δεν περνά απαρατήρητη η πρεμούρα τους να επεκτείνουν την ακτίνα δράσης της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, με χίλια μύρια προσχήματα. Το ΝΑΤΟ θα πρέπει «να είναι ικανό να καταπολεμήσει την τρομοκρατία και να διαχειριστεί κρίσεις πέρα από τα σύνορά του», αναφέρεται και μπαίνει ζήτημα να αλλάξουν «δόγματα και διαδικασίες επιχειρήσεων» ώστε να συμπεριλαμβάνουν ένα εύρος επιχειρήσεων από πόλεμο μέχρι «διαχείριση κρίσεων», όπως «τις συνέπειες μιας πανδημίας τύπου Εμπολα».

Ολα αυτά λειτουργούν ως πρόσχημα, προκειμένου το ΝΑΤΟ να διασφαλίσει την ελεύθερη πρόσβαση των μελών του στα «παγκόσμια αγαθά», όπως τα χαρακτηρίζει, αναφέροντας συγκεκριμένα «θάλασσα, αέρα, διάστημα και κυβερνοδιάστημα», αναγνωρίζοντας ως ιδιαίτερα σημαντική για τα συμφέροντα της λυκοσυμμαχίας τη θαλάσσια επικράτεια, έχοντας κατά νου τους διαύλους διαμετακόμισης και τον έλεγχο του παγκόσμιου εμπορίου.

Για να πετύχει τα παραπάνω, βάζει στόχο το ΝΑΤΟ να στήσει «εκτεταμένες συμμαχίες» σε όλα τα σημεία της Υδρογείου, κατονομάζοντας χώρες όπως Φιλανδία και Σουηδία, Ιορδανία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αυστραλία, Ιαπωνία, Νέα Ζηλανδία και Νότια Κορέα, αποτυπώνοντας τα σχέδια του ΝΑΤΟ να αναπτύξει παντού τις δυνάμεις του, με πρόσχημα ασκήσεις, συνεκπαιδεύσεις, ανθρωπιστικές κρίσεις και ό,τι άλλο.