Ο Κουβέλης ανακοίνωσε τη μίσθωση φρεγατών από τη Γαλλία. Ο Καμμένος το διέψευσε, χωρίς να το αποκλείει στο μέλλον. Ανακοίνωσε, παράλληλα, τον άμεσο εκσυγχρονισμό των γερμανικών φρεγατών που έχει προμηθευτεί η Ελλάδα και ζήτησε «διευκολύνσεις» από τους Αμερικανούς στις πληρωμές για τον εκσυχρονισμό των «F-16», εκφράζοντας τη «στενοχώρια» του, επειδή τα «φτωχά» δημοσιονομικά της Ελλάδας δεν μπορούν να ικανοποιήσουν όλους τους προμηθευτές. Την επόμενη μέρα, «βουίζει ο τόπος» για εμπόδια της Γερμανίας στη συζήτηση για τις γαλλικές φρεγάτες, με το επιχείρημα ότι σε χαλεπούς οικονομικά καιρούς, και με τα δάνεια να «τρέχουν», δεν μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να σχεδιάζει προγράμματα τέτοιου μεγέθους. Τι δείχνουν όλα αυτά; Οτι στο παρασκήνιο εξελίσσεται ένα «αιμοβόρικο» παζάρι ανάμεσα στους «συμμάχους» της Ελλάδας, για το ποιος θα πουλήσει τα όπλα του, παίρνοντας υπόψη ότι η πολεμική βιομηχανία της ΕΕ ανταγωνίζεται την αμερικανική, ενώ ισχυρές αντιθέσεις υπάρχουν και ανάμεσα στα μονοπώλια της Γερμανίας και της Γαλλίας. Η εξίσωση γίνεται ακόμα πιο σύνθετη, από το γεγονός ότι η «πίτα» για τους εξοπλισμούς έχει μειωθεί λόγω της κρίσης, αλλά η Ελλάδα παραμένει ένας καλός πελάτης στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Αλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι εξοπλισμοί είναι οργανικό στοιχείο της ιμπεριαλιστικής εμπλοκής που βαθαίνει, μιας και τα στρατιωτικά μέσα και οι υποδομές της Ελλάδας αξιοποιούνται κατά κανόνα για ΝΑΤΟικές ανάγκες, επιχειρήσεις και αποστολές. Αυτή είναι επομένως η ουσία, όπως και ο ΝΑΤΟικός προσανατολισμός των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, και όχι βέβαια ο καβγάς που στήνουν τα αστικά κόμματα για το ποιος «θωρακίζει καλύτερα την άμυνα», ποιος «διασύρει τη χώρα» και άλλα παρόμοια.