Αντί επιλόγου χρησιμοποιείται απόσπασμα από την απολογία του Ακίνδυνου Αλβανού στο Εκτακτο Στρατοδικείο, ο οποίος εκτελέστηκε στις 17 Οκτώβρη του 1947. Είχε δικαστεί στη μεγάλη δίκη της «Στενής Αυτοάμυνας» (28 Αυγούστου - 13 Σεπτέμβρη 1947), τη δίκη με τις περισσότερες εκτελέσεις σε σχέση με τον αριθμό των καταδίκων και των κατηγορουμένων. Συνολικά δικάστηκαν 67 αγωνιστές, καταδικάστηκαν σε θάνατο 52 και εκτελέστηκαν 47.

Ο Ακίνδυνος Αλβανός στέκεται με θάρρος απέναντι στους στρατοδίκες και τον Βασιλικό Επίτροπο και λέει: «Με την 4η Αυγούστου περνώ όλα τα βασανιστήρια των ασφαλειών και κλείνομαι στο κάτεργον της Ακροναυπλίας, στην ελληνική Βαστίλλη. Επ' αόριστον με έκλεισαν έως ότου κάνω δήλωση... Δεν αποκήρυξα τον κομμουνισμό, γιατί επίστευα και πιστεύω ότι μονάχα μ' αυτόν θα εύρει ο λαός την καλυτέρευση της ζωής που περιμένει (...)

Δεν το θεωρώ ότι εμείς θέλαμε να χύσουμε αίμα - ανεξάρτητα είτε δεξιός είτε αριστερός - αλλά άλλοι είναι οι αίτιοι σήμερα στις πόλεις, στα χωριά και στα βουνά.

Σκοπός μου ήταν να φρενάρω τη λυσσασμένη επίθεση της μοναρχοφασιστικής κλίκας που κυβερνά τη χώρα μας με τα ξένα όπλα που τη φέραν στην Αρχή.

(...) Δεν θεωρώ την πράξη αυτή όπως και όλες τις άλλες εγκληματικές, γιατί εκείνοι που πολεμούν δεν κάνουν εγκλήματα, πολεμούν για ένα σκοπό.

Από την αρχή που μπήκα στον αγώνα δεν αγωνίστηκα για το ατομικό μου απλώς συμφέρον, αλλά για το γενικό, για την καλυτέρευση του γενικού συμφέροντος, για να καλυτερέψει και το ατομικό. Φιλοτομαριστής δεν είμαι γιατί το απέδειξα στις τόσες κακουχίες και τόσα βάσανα. Εγώ τράβηξα αποφασιστικά γι' αυτό που πιστεύω για το λαό».