Εκδήλωση τιμής και μνήμης, στον Πλαταμώνα (Ολατζάκ) Καβάλας, για τους πεσόντες ΕΛΑΣίτες στη μάχη του Τσαλ Νταγ, στις 29 Ιούλη του 1944, πραγματοποίησαν την Κυριακή 27/8 οι Οργανώσεις Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και τα Παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Στην εκδήλωση χαιρετισμό απηύθυνε ο Μπάμπης Φωτιάδης, μέλος του ΔΣ της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. Την κεντρική ομιλία έκανε ο Θόδωρος Κοντογεωργίου, μέλος της ΕΠ Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης του ΚΚΕ. Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων και η εκδήλωση έκλεισε με αντάρτικα και λαϊκά τραγούδια.

Ο Μπ. Φωτιάδης αναφέρθηκε στο ιστορικό της νικηφόρας μάχης που έδωσε το 26ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ, ενάντια σε ενισχυμένο λόχο του κατοχικού φασιστικού βουλγαρικού στρατού, που ανέβηκε στον Πλαταμώνα, στα τέλη Ιούλη του 1944, για να προετοιμάσει τις μεγάλες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις που θα ακολουθούσαν τον Αύγουστο του 1944.

Στην ομιλία του, ο Θ. Κοντογεωργίου σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «η εκδήλωση αποτελεί φόρο τιμής και μνήμης στους ηρωικούς μαχητές του ΕΛΑΣ που κατάφεραν καίριο πλήγμα στα κατοχικά στρατεύματα των Βουλγάρων κατακτητών, στη μεγαλύτερης κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση στην περιοχή κατά τη διάρκεια του δεύτερου ιμπεριαλιστικού πολέμου 1939 - '45».

Αναφέρθηκε στις αντικομμουνιστικές εκδηλώσεις της ΕΕ στην Εσθονία, που εντάσσονται στην προσπάθεια εξωραϊσμού και αθώωσης του φασισμού και προετοιμασίας για νέα χτυπήματα σε βάρος των λαών της Ευρώπης, και κάλεσε την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και ιδιαίτερα τη νέα γενιά, να αναζητήσουν την αλήθεια, να γνωρίσουν τα μεγάλα επιτεύγματα της λαϊκής οργάνωσης και πάλης, τις δυνατότητες που δημιουργούν για τη λευτεριά και την ικανοποίηση των ζωτικών λαϊκών αναγκών.

Αναφερόμενος στην επικαιρότητα και την αναγκαιότητα της πρότασης του ΚΚΕ, στάθηκε στην κλιμάκωση των ανταγωνισμών ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη και τις συμμαχίες τους, σημειώνοντας: «Η καπιταλιστική κρίση και οι ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις αποτελούν ένδειξη ότι ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής "έχει φάει τα ψωμιά του" εδώ και χρόνια. Τίποτα καλό δεν μπορεί να εγγυηθεί για το λαό. Επιβεβαιώνεται ότι η διέξοδος για την εργατική τάξη δεν μπορεί να αναζητηθεί σε κάποια "δίκαιη" καπιταλιστική ανάπτυξη που προετοιμάζει το έδαφος για την επόμενη, βαθύτερη καπιταλιστική κρίση, αλλά στην ανατροπή της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και εξουσίας, στην εξάλειψη της αναρχίας της καπιταλιστικής παραγωγής, στον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό, με στόχο την ικανοποίηση των διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών. Δηλαδή με την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας».