Η έκδοση «Επιτεύγματα και κατακτήσεις της εργατικής τάξης στο σοσιαλισμό» παρουσιάστηκε σε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη
Στην εκδήλωση μίλησαν ο Ορέστης Βέρτκας, μέλος του Γραφείου της ΤΕ Βιομηχανίας και η Στέλλα Καινουργιάκη, μέλος του Γραφείου της ΤΕ Εμπορίου - Υπηρεσιών. Μετά την εκδήλωση ακολούθησε γλέντι.
Μέσα από την εκδήλωση, αναδείχτηκε ότι οι κατακτήσεις της εργατικής τάξης στο σοσιαλισμό δείχνουν ότι μονόδρομος για τους λαούς είναι η πάλη για την κατάκτηση της εξουσίας, της εργατικής εξουσίας που μπορεί να δώσει λύση στα καθημερινά βάσανα του λαού.
Εισηγητικά, η Στέλλα Καινουργιάκη σημείωσε, μεταξύ άλλων: «Δεν επιλέγουμε τυχαία το θέμα της σημερινής εκδήλωσης και δεν αφορά μόνο μια επετειακή εκδήλωση στο συμπλήρωμα των 100 χρόνων από τη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση. Τα επιτεύγματα και οι κατακτήσεις για τους εργαζόμενους στις χώρες που οικοδόμησαν σοσιαλισμό είναι τέτοια, που, για την πλειοψηφία των εργαζομένων σήμερα, ακόμα και στις πιο αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες αποτελούν όνειρο θερινής νυκτός.
(...) Ο στόχος δεν είναι μόνο το παρελθόν, αλλά κυρίως το μέλλον, ώστε να στιγματιστούν η κομμουνιστική ιδεολογία και δράση, ως προπομπός για να χτυπηθεί συνολικά το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να χειραγωγηθούν και να αφοπλιστούν οι συνειδήσεις των νέων γενιών.
Η λαϊκή πείρα αποδεικνύει ότι η κλιμάκωση του αντικομμουνισμού αποτελεί προπομπό νέων αντιλαϊκών μέτρων και περιστολής των λαϊκών δικαιωμάτων, εξαπόλυσης νέου γύρου ιμπεριαλιστικών πολέμων. Ο αντικομμουνισμός οξύνεται όσο πιο άγρια γίνεται η επίθεση των επιχειρηματικών ομίλων της ΕΕ ενάντια στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Αυτονόητη συνέπεια της αντικομμουνιστικής εκστρατείας είναι η δικαιολόγηση, ο εξωραϊσμός και η αθώωση του ναζισμού - φασισμού είτε ανοιχτά είτε συγκαλυμμένα».
Ο Ορέστης Βέρτκας τόνισε ότι οι κατακτήσεις στις χώρες που οικοδομούσαν τον σοσιαλισμό είναι ένα από τα πεδία που αποκαλύπτουν την ανωτερότητα του σοσιαλισμού ως κοινωνικοοικονομικού συστήματος σε σχέση με τον καπιταλισμό, με κριτήριο τη ζωή και τις ανάγκες των εργαζομένων σήμερα.
Μεταξύ άλλων, στάθηκε στο γεγονός ότι η εργατική εξουσία κάλυψε μια τεράστια απόσταση σε ελάχιστο χρονικό διάστημα στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, για να μπορεί να ικανοποιεί τις κάθε φορά σύγχρονες εργατικές, λαϊκές ανάγκες. «Στις σοσιαλιστικές - κομμουνιστικές σχέσεις παραγωγής, που απελευθερώνουν τις παραγωγικές δυνάμεις, οφείλονται οι δυνατότητες συνεχούς ανάπτυξης. Η εργατική εξουσία κοινωνικοποιεί, δηλαδή μετατρέπει σε ιδιοκτησία όλης της κοινωνίας, όλων των εργαζομένων, τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, άρα καταργεί την καπιταλιστική ιδιοκτησία που είναι και η πηγή της εκμετάλλευσης και του κέρδους και το βασικό εμπόδιο στην ικανοποίηση των αναγκών της εργατικής, της λαϊκής οικογένειας. Με την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας εξαλείφονται οι οικονομικές κρίσεις. Ο κεντρικός σχεδιασμός ως βασική σχέση παραγωγής στον σοσιαλισμό - κομμουνισμό βάζει σε κίνηση όλες τις παραγωγικές δυνάμεις σε όφελος του λαού.
Οι δυνατότητες συνεχούς ανάπτυξης οφείλονται, επίσης, στο χαρακτήρα της εργατικής εξουσίας, που ωθεί τους εργαζόμενους στο πολιτικό και κοινωνικό προσκήνιο, φροντίζοντας για τη συμμετοχή τους στην άσκηση της εξουσίας μέσω των οργάνων της, διαρθρωμένων από τα κάτω στις παραγωγικές μονάδες μέχρι τα πάνω, με πλέρια τη δυνατότητα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι σε όλους και την ανακλητότητα, με την εφαρμογή του εργατικού ελέγχου. Αυτό τους ωθεί και στη συνειδητή συμμετοχή στη σοσιαλιστική - κομμουνιστική οικοδόμηση. Η σοβιετική εξουσία φρόντισε να δημιουργήσει όλες τις προϋποθέσεις για τη συμμετοχή των εργαζομένων στην άσκηση της εξουσίας, στις υποθέσεις της κοινωνίας, αφού μείωνε τον εργάσιμο χρόνο, αύξανε τον ελεύθερο, φρόντιζε για την ολόπλευρη μόρφωση της εργατικής τάξης.
Σήμερα, βεβαίως, αυτό μπορεί να λυθεί πιο εύκολα γιατί η εργατική τάξη είναι μορφωμένη, ο ελεύθερος χρόνος λόγω παραγωγικότητας είναι μεγάλος, γενικά είναι πολύ πιο ευνοϊκές οι συνθήκες».