Τρίτη 11 Απρίλη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 1
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ποιος παίζει με τη φωτιά;

Χρειάστηκαν τέσσερις ολόκληρες μέρες μετά το πυραυλικό χτύπημα των ΗΠΑ σε αεροπορική βάση της Συρίας και ένα ταξίδι στην Ισπανία, για να μάθουμε - έστω κι εμμέσως - την επίσημη θέση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για το θέμα. Αποτυπώθηκε στη χτεσινή κοινή ανακοίνωση των «χωρών του Νότου», όπου γίνεται αναφορά σε «κατανοητό στόχο» της επίθεσης, που σηματοδοτεί νέα επικίνδυνη κλιμάκωση του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.

Αντίθετα, εκείνο που κυριαρχούσε έως χτες στον κυβερνητικό και φιλοκυβερνητικό Τύπο, ήταν μια νέα προσπάθεια παραπλάνησης ως προς τις αιτίες της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων, αλλά και πολύ περισσότερο μια υποκριτική προσπάθεια της κυβέρνησης να βγάλει την «ουρίτσα» της απέξω, ως «αντικειμενικός παρατηρητής» εξελίξεων στις οποίες δεν εμπλέκεται. Σαν όλο αυτό το σκηνικό, δηλαδή, να μην έχει να κάνει με τους σχεδιασμούς που και η ίδια στηρίζει για λογαριασμό των συμφερόντων της εγχώριας αστικής τάξης και, πολύ περισσότερο, σαν οι πολεμικές αντιπαραθέσεις των ιμπεριαλιστών, που πληρώνουν και πάλι με το αίμα τους οι λαοί, να μη φέρουν και τη σφραγίδα της δικής της εμπλοκής.

Χαρακτηριστικό ως προς αυτό και το κυριακάτικο κύριο άρθρο της «Αυγής», που καταλήγει με το εξής «αμίμητο»: «Ας ελπίσουμε, λοιπόν, ότι το νέο παιχνίδι του Τραμπ με τη φωτιά πάνω στην ξέχειλη πυριτιδαποθήκη της Συρίας θα σταματήσει εδώ».

Οι «ελπίδες» βέβαια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σε ό,τι αφορά την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, δεν θα μπορούσε να είχαν αποτυπωθεί περισσότερο γλαφυρά απ' ό,τι τις εξέφρασε ο υπουργός Αμυνας, 15 περίπου μέρες πριν, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στις ΗΠΑ.

«Δεν παρακολουθούμε παθητικά την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Προσπαθούμε να είμαστε ενεργός συμμέτοχος σ' αυτή την πολιτική, δηλαδή να εξηγούμε, να προτείνουμε και να κερδίσουμε με τα επιχειρήματά μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάτι τέτοιο είναι πάντα δυνατό. Αλλά το διεκδικούμε και το επιδιώκουμε», είχε πει τότε ο Π. Καμμένος, συμπυκνώνοντας μέσα σε λίγες λέξεις το πώς η κυβέρνηση, για λογαριασμό του κεφαλαίου, προσπαθεί να εμπλακεί ακόμα πιο ενεργά αλλά και να «αναβαθμιστεί» στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ ΕΕ στην περιοχή, που στην αντιπαράθεσή τους με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και δρόμων μεταφοράς Ενέργειας σπέρνουν τον όλεθρο στους λαούς της περιοχής.

Οσο για τα «επιχειρήματα» με τα οποία η κυβέρνηση παλεύει για τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της εγχώριας αστικής τάξης, τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους.

Το γεγονός και μόνο ότι τα αμερικανικά πλοία απ' όπου εκτοξεύτηκαν οι πύραυλοι χρησιμοποίησαν για τον ελλιμενισμό τους το προηγούμενο μόλις διάστημα τη βάση της Σούδας είναι χαρακτηριστικό. Πρόκειται για τη βάση για την οποία η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τις ΗΠΑ την «επέκταση» της σύμβασης για 5 ή και 10 χρόνια, όπως και συνολικά την αναβάθμιση των δυνατοτήτων της.

Θυμίζουμε επίσης ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, διεκδικώντας αναβαθμισμένο ρόλο, προσκάλεσε τη ΝΑΤΟική αρμάδα στο Αιγαίο, προσθέτοντας έναν ακόμα - κρίσιμο - κρίκο στη ΝΑΤΟική αλυσίδα που «σφίγγει» την ευρύτερη περιοχή. Σύμφωνα με όσα γράφτηκαν κατά τις επαφές των υπουργών της στις ΗΠΑ, προτάθηκε ακόμα και η αντικατάσταση δυνάμεων των ΗΠΑ με ελληνικές, π.χ. ακόμα και ως συνοδεία αεροπλανοφόρων, για να «αποδεσμεύσουν» οι ΗΠΑ στρατιωτικές δυνάμεις προς άλλα μέτωπα των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων.

Την ίδια ώρα, βέβαια, είναι συνεχείς οι συνεκπαιδεύσεις των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με εκείνες των ΗΠΑ, του Ισραήλ, άλλων καπιταλιστικών κρατών της περιοχής, σε «σενάρια» διασφάλισης των ενεργειακών δρόμων και των υποδομών των μονοπωλίων.

Με δυο λόγια, είναι ακριβώς σε αυτό το «παιχνίδι με τη φωτιά» των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο για λογαριασμό της αστικής τάξης. Η εργατική τάξη, ο λαός πρέπει να βάλουν τέλος, διεκδικώντας την άμεση απεμπλοκή της χώρας από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ