Δεν σταματάνε οι βομβαρδισμοί κατοικημένων περιοχών στην Ανατολική Ουκρανία από την πλευρά των δυνάμεων της αντιδραστικής κυβέρνησης της Ουκρανίας (στρατός και εθνικιστικά τάγματα) και τις τελευταίες μέρες έχουν σημειωθεί πάνω από 50 παραβιάσεις της λεγόμενης Συμφωνίας Εκεχειρίας του Μινσκ του Φλεβάρη του 2015, που έχει μείνει στα χαρτιά. Χτυπήθηκαν περίπου 20 συνοικίες και χωριά στους θύλακες που ελέγχουν οι πολιτοφυλακές, τις αυτοαποκαλούμενες Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ (στην πραγματικότητα αστικά καθεστώτα που προσβλέπουν στη συμμαχία με την καπιταλιστική Ρωσία). Σε έναν απολογισμό που ανακοίνωσαν οι πολιτοφυλακές, στη διάρκεια των πρώτων μηνών αυτού του χρόνου έχουν χτυπηθεί από τους βομβαρδισμούς πάνω από 600 υποδομές των «Λαϊκών Δημοκρατιών» (εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας, σχολεία, νοσοκομεία και κατοικίες) και σημειώθηκαν τραυματισμοί πολιτών. Επίσης η αντικατασκοπεία του Λουγκάνσκ αναφέρει ότι παρατηρήθηκε η είσοδος για λογαριασμό του ουκρανικού στρατού γυναικών - ελεύθερων σκοπευτών που προέρχονται από εθνικιστικές οργανώσεις των Βαλτικών χωρών και της Πολωνίας.

Η κλιμάκωση των συγκρούσεων αναδεικνύει ότι η Ουκρανία αποτελεί ένα ακόμα πεδίο όπου εκδηλώνεται ο ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ με την καπιταλιστική Ρωσία. Ενας ανταγωνισμός που αφορά και τμήματα της αστικής τάξης στο εσωτερικό της Ουκρανίας, που διαφοροποιούνται από τις διαφορετικές επιλογές συμμαχιών και είναι μέρος της αντιπαράθεσης στην ευρύτερη περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και του Καυκάσου για πηγές Ενέργειας και τους δρόμους μεταφοράς τους, για σφαίρες επιρροής και έλεγχο αγορών, με τους λαούς να πληρώνουν και με το αίμα τους για τα κέρδη των εκμεταλλευτών τους.

Η κατάσταση στην Ουκρανία απασχόλησε χτες και τη ρωσική προεδρία, με τον εκπρόσωπο του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, να δηλώνει ότι «δεν υπάρχουν πολλές ενδείξεις για αισιοδοξία», εξηγώντας ότι η «ασήμαντη πρόοδος στη διευθέτηση αφορά στην απροθυμία ή την ανετοιμότητα της ουκρανικής πλευράς να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της στη Συμφωνία του Μινσκ». Και η τελευταία συνάντηση εκπροσώπων του λεγόμενου «σχήματος της Νορμανδίας» (Γερμανία, Γαλλία, Ρωσία, Ουκρανία) στις 6 Απρίλη στο Μινσκ, δεν κατέληξε στο να προχωρήσουν συγκεκριμένα βήματα στον λεγόμενο «οδικό χάρτη» που έχει συμφωνηθεί (απομάκρυνση βαρέων όπλων από τη γραμμή αντιπαράθεσης, ανταλλαγή κρατουμένων, πολιτική διευθέτηση).