Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση στον κυριακάτικο Τύπο σχετικά με το Brexit φωτίζει ορισμένες πλευρές που δύσκολα γίνονται ορατές με μια πρώτη ματιά. Σύμφωνα με αυτή, η Γερμανία είναι «ευάλωτη» στην πίεση των ΗΠΑ να αυξήσει τις δαπάνες της για το ΝΑΤΟ, επειδή οι επόμενες σημαντικές χώρες που βρίσκονται είτε εντός, είτε πολύ κοντά στην «ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας», είναι και οι δύο εκτός ΕΕ (Τουρκία - Βρετανία). Το στοιχείο αυτό αξιοποιείται και από τη Βρετανία στη διαπραγμάτευση με την ΕΕ, για να πετύχει καλύτερους όρους συνεργασίας μετά την αποχώρησή της. Οπως γράφεται στον Τύπο, η Βρετανία παρείχε έως τώρα το 25% των δεδομένων που διατηρεί η Europol και το 20% του αμυντικού προϋπολογισμού της ΕΕ. Επίσης, το 15% της παρουσίας των Ευρωπαίων του ΝΑΤΟ σε επιχειρησιακά πεδία καλύπτεται μέχρι σήμερα από τις βρετανικές Ενοπλες Δυνάμεις, καθιστώντας ιδιαίτερα σημαντικό το ρόλο της στην Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας της ΕΕ. Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι η αντιπαράθεση που βλέπουμε να εξελίσσεται γύρω από το Brexit είναι η κορυφή μόνο του παγόβουνου, όπως είναι δεδομένο ότι η συζήτηση για την Ασφάλεια και την Αμυνα σε μια «Ευρώπη πολλών ταχυτήτων» είναι επιβεβλημένη από τη σκοπιά του κεφαλαίου, μετά την αποχώρηση της Βρετανίας και την πίεση της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ. Οι ανταγωνισμοί φουντώνουν και τελικά τίποτα δεν είναι όπως δείχνει με την πρώτη ματιά...