Επιβεβαιώνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι είναι σύμφωνη με την πολιτική και τη νομοθεσία της ΕΕ η μεθόδευση του νέου χαρατσιού - του λεγόμενου «περιβαλλοντικού τέλους» - στο νερό από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως είχε καταγγείλει σε σχετική Ερώτησή του ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Παπαδάκης.

Ειδικότερα, ο αρμόδιος Επίτροπος κ. Vella στην απάντησή του επισημαίνει, ανάμεσα σε άλλα, ότι «οι πολιτικές τιμολόγησης του ύδατος θα παρέχουν κατάλληλα κίνητρα στους χρήστες για αποδοτική χρήση των υδάτινων πόρων και κατάλληλη συμβολή των διαφόρων χρήσεων ύδατος... στην ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών ύδατος», βαφτίζοντας ουσιαστικά τα διάφορα χαράτσια που φορτώνονται σε βάρος του λαού ως «περιβαλλοντική ευαισθησία».

Παράλληλα, όπως ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ είχε τονίσει στην Ερώτησή του, από το νέο χαράτσι προκλητικά θα εξαιρούνται «οι υπηρεσίες ύδατος για ενεργειακή χρήση», δηλαδή η χρήση του νερού από μονοπωλιακούς ομίλους για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, εξασφαλίζοντάς τους μηδενικό κόστος, αλλά και «χρήστες οι οποίοι, με την εφαρμογή κατάλληλων πρακτικών ορθής διαχείρισης, συμβάλλουν στη διατήρηση ή/και βελτίωση της καλής κατάστασης των υδάτων, συμπεριλαμβανομένης της επαναχρησιμοποίησης λυμάτων», δηλαδή βιομήχανοι και μεγαλοξενοδόχοι που έχουν πάρει επιδοτήσεις για αμφίβολης αποτελεσματικότητας βιολογικούς καθαρισμούς.

Τα δε έσοδα από το νέο χαράτσι που θα πληρώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά θα πηγαίνουν κυρίως στο «Πράσινο Ταμείο», από το οποίο λαμβάνουν χρηματοδοτήσεις διάφοροι επιχειρηματικοί όμιλοι για επενδύσεις στον κερδοφόρο γι' αυτούς κλάδο της «πράσινης οικονομίας» που στηρίζει η ΕΕ.

Διπλά κερδισμένο, δηλαδή, το κεφάλαιο από την αξιοποίηση των λεγόμενων «περιβαλλοντικών προτύπων»: και φοροαπαλλαγές και χρηματοδοτήσεις που προέρχονται από τη βαριά φορολογία του λαού.

Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σημειώνει πως «αποδεικνύεται περίτρανα ποια είναι η πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ: να υπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων, τσακίζοντας τα δικαιώματα των λαϊκών στρωμάτων ακόμη και για το νερό και τη χρήση του, που στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης της Ελλάδας αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα και όχι ως κοινωνικό αγαθό».