Με αφορμή τις πρωτοβουλίες που παίρνει ο Σύλλογος για να συσπειρώσει τους εργαζόμενους και να συντονίσει τον αγώνα με άλλα σωματεία, αλλά και μπροστά στο συλλαλητήριο στις 17 Οκτώβρη, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με την Βέτα Πανουτσάκου, πρόεδρο του Συλλόγου Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής και μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

-- Κάνοντας ένα σύντομο απολογισμό της περιόδου από τις τελευταίες αρχαιρεσίες, ποια στοιχεία ξεχωρίζετε στη δράση του Συλλόγου;

-- Να πούμε καταρχάς ότι οι εκλογές στο Σύλλογο των εργαζομένων στην Περιφέρεια Αττικής έγιναν τον περασμένο Δεκέμβρη. Η παράταξη της ΔΑΣ, που στηρίχτηκε από το ΠΑΜΕ, βγήκε 1η δύναμη και αναλάβαμε τη θέση του προέδρου, χωρίς να έχουμε την πλειοψηφία στο νέο ΔΣ.

Αξιοποιούμε τη θέση αυτή, για να φέρνουμε στην πρώτη γραμμή των συζητήσεων και των παρεμβάσεων του Συλλόγου τα ζητήματα που απασχολούν τους συναδέλφους, τα οξυμένα προβλήματα που θέλουν λύση, αναλύοντάς τα από τη σκοπιά των πραγματικών αιτιών και προβάλλοντας τη γενικότερη διέξοδο που παλεύουμε στο κίνημα.

Τα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης έφεραν με σφοδρότητα στην πρώτη γραμμή την ανάγκη ανασύνταξης του συνδικαλιστικού κινήματος, με ζωντάνεμα της λειτουργίας των σωματείων, ουσιαστική συμμετοχή των εργαζομένων και συσπείρωση σε γραμμή πάλης που να υπηρετεί τα πραγματικά συμφέροντα των εργατοϋπαλλήλων.

Ομως, όσο κι αν επείγει να προχωρήσουμε γρήγορα, οι συσχετισμοί που υπάρχουν στα σωματεία, η γραμμή της ταξικής συμφιλίωσης, που έχει ποτίσει εργατικές συνειδήσεις, το δηλητήριο που έχουν ρίξει όλα αυτά τα χρόνια ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός δημιουργούν τεράστια εμπόδια, τα οποία παλεύουμε να ξεπεράσουμε με τη δράση μας, τις πρωτοβουλίες, την ιδεολογικοπολιτική μας παρέμβαση.

Σ' αυτή την κατεύθυνση, ένας από τους πρώτους στόχους που βάζουμε είναι να φέρουμε κοντά στο Σωματείο τους συναδέλφους. Τα γραφεία του Συλλόγου να είναι το «σπίτι» τους και εμείς το στήριγμά τους.

-- Πώς εκφράζεται αυτό στην πράξη;

-- Με αυτά κατά νου, από την πρώτη στιγμή αντιμετωπίζουμε τον Σύλλογό μας σαν εργαλείο παρέμβασης για όλες τις πλευρές της ζωής όλων των εργαζομένων. Δεν αφήσαμε να πέσει τίποτα κάτω..., μικρό και μεγάλο, γενικό και ειδικό... Από τις «αυθαίρετες» μετακινήσεις υπαλλήλων που έκανε η Περιφερειακή Αρχή, έως τις απώλειες στους μισθούς μας. Από την ανάγκη κάλυψης σε παιδικούς σταθμούς και κατασκηνώσεις, έως την κατάργηση των αποζημιώσεων με το «νέο» μισθολόγιο σε αρκετούς συναδέλφους. Από τη μεταφορά της μισθοδοσίας μας στους ΚΑΠ, έως τις ιδιωτικοποιήσεις που προχωράνε ταχύτατα κυβέρνηση και Περιφερειακή Αρχή.

Πήραμε πρωτοβουλίες για όλα σχεδόν τα ζητήματα. Προχωρήσαμε σε στάσεις εργασίας και κινητοποιήσεις για διάφορα θέματα. Προχωρήσαμε σε εκδήλωση για το Μεταναστευτικό - Προσφυγικό σε συνεργασία με την Επιτροπή Ειρήνης Ιλίου. Φτιάξαμε ομάδες δουλειάς.

Με λίγα λόγια, προσπαθούμε να παρεμβαίνουμε παντού. Αξιοποιήσαμε πολιτιστικές δράσεις για να «ξεβουλώσουμε» αυτιά, να σπάσουμε προκαταλήψεις, να συσπειρώσουμε περισσότερο κόσμο στο Σύλλογο, να δυναμώσουν οι δεσμοί των εργαζομένων, να κάνουμε συμμέτοχους όσο περισσότερους συναδέλφους μπορούμε, παίρνοντας υπόψη τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα αυτών και των οικογενειών τους.

Για παράδειγμα, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε ιδιαίτερα στην πολιτιστική ομάδα του Συλλόγου, η οποία έδωσε ώθηση στους μεταξύ μας δεσμούς, με τις επισκέψεις σε αρχαιολογικούς χώρους, με το στήσιμο του Μουσικού Σχήματος του Συλλόγου, που καλύπτει πλέον τις ανάγκες σε διάφορες εκδηλώσεις μας. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην επίσκεψη που οργανώσαμε στο Μουσείο της Ακρόπολης, αλλά και στην επίσκεψη με πούλμαν στην Επίδαυρο, όπου παρακολουθήσαμε θεατρική παράσταση στο αρχαίο θέατρο, συμμετείχαν πάνω από 600 συνάδελφοι στην καθεμία.

Ηδη, διοργανώσαμε με μεγάλη επιτυχία την 1η Εκθεση Εικαστικών συναδέλφων μας, σε αίθουσα της Δημοτικής Πινακοθήκης Πειραιά, όπου θαυμάσαμε την καταπληκτική τους δουλειά. Προετοιμάζουμε εκδήλωση για το «Πολυτεχνείο» και είναι στα σκαριά οι δράσεις της αθλητικής ομάδας, που φτιάξαμε, μιας και στην Περιφέρεια Αττικής έχουμε δεκάδες συναδέλφους αθλητές και πρωταθλητές, που έχουν όρεξη και μεράκι να κάνουν ό,τι μπορούν για να βάλουν την άσκηση και τη φυσική αγωγή στη ζωή των εργαζομένων.

-- Πώς ανταποκρίνονται οι εργαζόμενοι σ' αυτές τις πρωτοβουλίες;

-- Οι συνάδελφοι αγκαλιάζουν κάθε γνήσια πρωτοβουλία. Καταλαβαίνουν ποιες δυνάμεις παλεύουν για να ορθώσουν ανάστημα οι εργαζόμενοι και ποιες βάζουν πλάτη στις κυβερνήσεις και τους εργοδότες. Καταλαβαίνουν στην πράξη τι σημαίνει ταξικό κίνημα. Για μας, εξάλλου, επιθετική γραμμή στο κίνημα δεν σημαίνει να σηκώνω τείχη ανάμεσα στους εργαζόμενους, που πιστεύουν «σε άλλο θεό». Σημαίνει ικανότητα να βοηθάω στο προχώρημα της σκέψης, στο βάθεμα των κριτηρίων, στην ενίσχυση της ταξικής αντίληψης και στάσης κάθε εργαζόμενου.

Επιθετική γραμμή σημαίνει ότι μπαίνουμε μπροστά, δείχνουμε το δρόμο, κάνουμε ορατό και κατανοητό το μονόδρομο της αντικαπιταλιστικής πάλης. Σημαίνει ότι με πολλή πρακτική δουλειά, με πρωτοβουλίες και με ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση, ακυρώνουμε στην πράξη τα τείχη της αντι-ΠΑΜΕ επίθεσης, που σηκώνουν οι άλλες πολιτικο-συνδικαλιστικές ηγεσίες, θέλοντας να βάλουν εμπόδια στην παρέμβασή μας. Γι' αυτό, εξάλλου, και στο Σύλλογο της Περιφέρειας Αττικής, ιδιαίτερα η συνδικαλιστική ηγεσία της ΠΑΣΚΕ κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να σαμποτάρει όλες τις δράσεις.

Με αυτήν τη λογική και πρακτική και με πολλή συλλογική δουλειά, ενισχύσαμε το κύρος μας στους εργαζόμενους, τόσο στα άλλα σωματεία της Ομοσπονδίας μας, όσο και στο Δημόσιο γενικότερα. Αυτή η δουλειά, έπαιξε τελικά καθοριστικό ρόλο στην αλλαγή συσχετισμών και στην Ομοσπονδία.

-- Πρόσφατα, πήρατε σαν Σύλλογος μια πρωτοβουλία συντονισμού με άλλα σωματεία του χώρου σας για ορισμένα κοινά προβλήματα. Πείτε μας δυο λόγια για το περιεχόμενο αυτής της παρέμβασης.

-- Η πρωτοβουλία που πήραμε στο ΔΣ του Συλλόγου μας να δράσουμε για το ζήτημα της λειψής αναγνώρισης της προϋπηρεσίας των δημοσίων υπαλλήλων στον ιδιωτικό τομέα, ζήτημα αιχμής στην τωρινή επικαιρότητα των δημοσίων υπαλλήλων, ζήτημα που υποκριτικά λέει η κυβέρνηση ότι ρύθμισε, πήρε «σάρκα και οστά» με τη διοργάνωση παράστασης διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εσωτερικών.

Καλέσαμε κι άλλα σωματεία, και στο αίτημα για πλήρη αναγνώριση της προϋπηρεσίας, «ξεπάγωμα» της μισθολογικής εξέλιξης, κάλυψη των μισθολογικών απωλειών, συμφώνησαν και ανταποκρίθηκαν 22 πρωτοβάθμια Σωματεία και τέσσερις Ομοσπονδίες.

Βγήκαν ανακοινώσεις από τα σωματεία, η κινητοποίηση δουλεύτηκε και μέσα σε λίγες μέρες πραγματοποιήσαμε μια μαζική παράσταση διαμαρτυρίας των ΔΣ, με 80 συνδικαλιστές, αντιπροσωπεία των οποίων συναντήθηκε με τον υπουργό.

Η πρωτοβουλία αυτή ήταν συνέχεια των συζητήσεων που έγιναν και του προβληματισμού που αναπτύχθηκε στο Διοικητικό μας Συμβούλιο, για το πώς θα εξειδικεύσουμε και θα αναδείξουμε το κάλεσμα Σωματείων, Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών, με αιχμή τις ΣΣΕ, για το οποίο πήραμε απόφαση και το συνυπογράψαμε.

Ταυτόχρονα, το ζήτημα της κάλυψης των απωλειών, μας έδωσε τη δυνατότητα να ανοίξουμε ζητήματα για την «ανάπτυξη», για το αν οι εργαζόμενοι θα πρέπει να περιμένουν με την ψευδαίσθηση ότι θα δικαιωθούν τα αιτήματά τους, όταν πάρει μπρος η καπιταλιστική οικονομία, ποια είναι η διέξοδος κ.λπ.

-- Πώς σκοπεύετε να δώσετε συνέχεια και τι συμπεράσματα προκύπτουν από πρωτοβουλίες όπως αυτήν που περιγράψατε;

-- Κατ' αρχάς, σε ό,τι αφορά το Σύλλογό μας, η μάχη που δίνουμε τώρα είναι να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή στο συλλαλητήριο των Ομοσπονδιών, των Εργατικών Κέντρων και των συνδικάτων, στις 17 Οκτώβρη στο Σύνταγμα. Να συζητήσουμε με περισσότερους εργαζόμενους το πλαίσιο αυτής της μεγάλης κινητοποίησης, που στηρίζεται από 430 και πλέον σωματεία μέχρι σήμερα.

Παράλληλα, στη βάση του συντονισμού που επιτεύχθηκε με άλλα σωματεία του χώρου, συζητάμε τώρα για το πώς θα υπάρξει συνέχεια. Μπορούμε να συνεχίσουμε την κοινή δράση με τα σωματεία αυτά, να πολλαπλασιάσουμε τις πρωτοβουλίες μας. Ηδη μερικοί εκφράστηκαν και είπαν ότι έχουν δίκιο τα Εργατικά Κέντρα και οι Ομοσπονδίες με το πλαίσιο διεκδίκησης για τις ΣΣΕ που βάζουν. Αλλοι πρότειναν να συνεχίσουμε με τη διεκδίκηση για κάλυψη των αναγκών σε Παιδικούς Σταθμούς.

Απευθύνουμε κάλεσμα στα σωματεία να βάλουν τα ζητήματα της προϋπηρεσίας και της κάλυψης των απωλειών σε Γενικές Συνελεύσεις. Καθορίζουμε το επόμενο βήμα κινητοποίησης και ταυτόχρονα απευθύνουμε κάλεσμα και σε άλλα Σωματεία να πάρουν μέρος. Παίρνουμε πρωτοβουλίες και ενοποιούμε αυτές που υπάρχουν για τους Παιδικούς Σταθμούς.

Δουλεύουμε με το κάλεσμα των Σωματείων - Ομοσπονδιών - Εργατικών Κέντρων για τις ΣΣΕ στα Σωματεία που μετέχουν στις πρωτοβουλίες και δεν έχουν πάρει ακόμα αποφάσεις. Δουλεύουμε με αυτά τα Σωματεία και για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ. Συνεχίζουμε να δουλεύουμε με το δικό μας σχέδιο παρέμβασης, βάζοντας στη μάχη όσες περισσότερες δυνάμεις μπορούμε.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που επιβεβαιώνεται καθημερινά είναι ότι στα σωματεία, «κάτω» στους εργαζόμενους, υπάρχουν δυνατότητες ακόμα και σε χώρους με αρνητικούς συσχετισμούς, να συσπειρώσουμε συναδέλφους, να τραβάμε μπροστά.

Απαραίτητο, βέβαια, είναι εμείς να δρούμε με πείσμα και επιμονή, με εμπιστοσύνη σε έναν κόσμο καλοπροαίρετο, που διατηρεί επιφυλάξεις και διαφωνίες μαζί μας, αλλά καταλαβαίνει ότι η γραμμή υπεράσπισης των ταξικών συμφερόντων, χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς, είναι γραμμή δύσκολη μεν, δίκαιη και αναγκαία δε.