Με την αμέριστη αρωγή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ντάλα καλοκαίρι, στις 15 Ιούλη, εγκαινιάστηκε το πολυδιαφημισμένο νοσοκομείο στη Σαντορίνη από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Ενα νοσοκομείο - επιχείρηση, που παρά τα όσα διαφημίζει η ίδια η κυβέρνηση, έρχεται να προωθήσει ακόμη περισσότερο την εμπορευματοποίηση των μονάδων Υγείας, τη λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Το Νοσοκομείο της Σαντορίνης έχει ανοίξει ως μία αυτοχρηματοδοτούμενη μονάδα Υγείας, εναρμονισμένη στους κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» και λειτουργεί υπό τη διαχείριση της Ανώνυμης Εταιρείας Μονάδων Υγείας ΑΕ (ΑΕΜΥ ΑΕ).

Η μοναδική (γιατί οι υπόλοιπες δεν έχουν ούτε ένα γιατρό) δημόσια μονάδα Πρωτοβάθμιας Υγείας, το Κέντρο Υγείας Θήρας, έκλεισε, ο προϋπολογισμός του μεταφέρθηκε στην ΑΕΜΥ και το προσωπικό του στο νέο νοσοκομείο.

Η ΑΕΜΥ ΑΕ ιδρύθηκε με το Ν. 3429/2004, αναλαμβάνοντας τη «μεταολυμπιακή αξιοποίηση» (εδώ γελάνε) της Πολυκλινικής του Ολυμπιακού Χωριού, το Κέντρο Αποκατάστασης και Αποθεραπείας Κερατέας και το Νοσοκομείο Σαντορίνης.

Αποτελεί ΔΕΚΟ που τελεί υπό την εποπτεία του αστικού κράτους, η οποία ασκείται από διυπουργική επιτροπή και τον υπουργό Υγείας.

Φτιάχτηκε «...με την απαίτηση για τη δημιουργία ενός σύγχρονου και ευέλικτου επιχειρησιακού εργαλείου για την προώθηση νέων και καινοτόμων έργων στον τομέα της Υγείας» και μία απλή επίσκεψη στην ιστοσελίδα της αποδεικνύει ότι ουσιαστικά αποτελεί ένα επιχειρηματικό πείραμα στο χώρο της Υγείας, που ξεκίνησε από τους «δεξιούς», για να συνεχιστεί, και μάλιστα να αξιοποιηθεί και να διαφημιστεί ακόμα περισσότερο, από τους «αριστερούς» διαχειριστές της βαρβαρότητας.

Οπως αναφέρεται και στο λεγόμενο «παράλληλο πρόγραμμα» της κυβέρνησης, το κράτος θα δίνει μια «εισφορά προς την ΑΕΜΥ ΑΕ (...) ανάλογα με τις οικονομικές συγκυρίες». Οι κάθε είδους συμβάσεις με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς (π.χ. ασφαλιστικές εταιρείες, τουριστικά πρακτορεία, τουριστικούς οργανισμούς - για να μην ξεχνάμε και τους φίλους μας τους ξενοδοχειάρχες) «έχουν σκοπό να εξασφαλίσουν την ανταγωνιστική λειτουργία του νοσοκομείου και την αύξηση των ίδιων πόρων του (...) με αντίστοιχη ελάφρυνση της κρατικής χρηματοδότησης». Το νοσοκομείο, μάλιστα, θα κάνει «συμβάσεις με όποιον φορέα θεωρεί συμφέροντα».

Βασικά, η χρηματοδότηση του νοσοκομείου θα γίνεται από την επιχειρηματική του δράση, από την πώληση υπηρεσιών στους ασθενείς: «Νοσήλια και εισπράξεις από τις ιατρικές πράξεις, έσοδα από εξωτερικά ιατρεία και άλλες δομές του νοσοκομείου, εκμετάλλευση, ενοικίαση κυλικείου και άλλων χώρων του νοσοκομείου, δράσεις ιατρικού τουρισμού και κάθε είδους συμβάσεις με δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς».

Επίσης, θα μπορεί να αποσπάται προσωπικό από τα νοσοκομεία του ΕΣΥ, οξύνοντας τα ήδη υπάρχοντα κενά, ενώ η πληρωμή των εφημεριών, νυχτερινών και αργιών θα επιβαρύνει την ΑΕΜΥ ανάλογα... με τα οικονομικά της εταιρείας.

Ο γνωστός δρόμος που καιρό περπατάει και αυτή η κυβέρνηση, δηλαδή της «κινητικότητας», των αυθαίρετων μετακινήσεων προσωπικού που θα μπαλώνουν τρύπες και των προσλήψεων με το σταγονόμετρο, στη Σαντορίνη είναι έκδηλος.

Κάποια παραδείγματα:

Το χειρουργείο του Νοσοκομείου της Σαντορίνης στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά από το Τμήμα Αναισθησιολογίας του «Αττικού» Νοσοκομείου. Από γιατρούς, μέχρι στιγμής, έχουν πάει πέντε (5), ενώ με απόφαση του υπουργείου Υγείας και τις ευλογίες της 2ης ΥΠΕ, μεταφέρθηκαν με απόσπαση τρεις (3) νοσηλευτές.

Δηλαδή, πήραν και παίρνουν προσωπικό από το «Αττικόν» των 350 κενών οργανικών θέσεων, των ράντζων, της αναβολής χειρουργείων, των κλειστών κλινών ΜΕΘ, των κλειστών πτερύγων, των διασωληνωμένων στους διαδρόμους, των χιλιάδων οφειλόμενων ρεπό, λόγω «έλλειψης προσωπικού»!!!

Και αυτό θα συνεχιστεί για όλο το φθινόπωρο. Αρα, «το μάρμαρο» θα πληρώσει το πιο εκμεταλλευόμενο και το πιο ευάλωτο στους εκβιασμούς τμήμα του προσωπικού, οι επικουρικοί γιατροί και οι νοσηλευτές.

Επίσης, πολλά από τα οπιοειδή αναλγητικά φάρμακα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο Νοσοκομείο της Σαντορίνης (μορφίνη, φεντανύλη κ.λπ.), αλλά και άλλα αναλώσιμα (ακόμα και γάζες), τα έχει προμηθευτεί από το Τμήμα Αναισθησιολογίας του «Αττικού» Νοσοκομείου, ενώ ένα από τα μηχανήματα ανάλυσης αερίων αίματος μέσα στο καλοκαίρι είχε μεταφερθεί στο νησί (σημ.: Τα μηχανήματα ανάλυσης αερίων αίματος είναι βασικά διαγνωστικά μηχανήματα).

Από το παράδειγμα της Σαντορίνης προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα πως οι υγειονομικοί και ο λαός δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από την πολιτική που εφαρμόζεται μέχρι τώρα και την έχουν βιώσει. Προκύπτουν όμως και άλλα συμπεράσματα.

Η αντιλαϊκή πολιτική στην Υγεία, όπως φαίνεται περίτρανα από το συγκεκριμένο παράδειγμα, δεν εκφράζεται μόνο με κλείσιμο νοσοκομείων, τμημάτων, κλινικών ή με συρρίκνωση των κλινών, όπως μέχρι στιγμής γνωρίζαμε, αλλά και με «άνοιγμα» εμπορευματικών νοσοκομείων (μισο-νοσοκομείου στην περίπτωση της Σαντορίνης). Προκύπτει αβίαστα ότι τη θέση του ΕΣΥ (όπως πολλοί το θυμούνται και «αναπολούν») στα σχέδια των καπιταλιστών, του κράτους και των κυβερνήσεών τους, παίρνει ένα πλήρως εμπορευματικό σύστημα Υγείας με «αυτοχρηματοδοτούμενες μονάδες», με εργαζόμενους - σκλάβους και πανάκριβα νοσήλια.

Ας σκεφτεί κάθε εργαζόμενος:

Γίνεται ποιοτική, δωρεάν, υψηλού επιπέδου Υγεία με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, δανεικό προσωπικό, εμπορευματική λειτουργία των μονάδων Υγείας και βαριά χαράτσια για τον ασθενή;

Γιατί, για να ανοίξει ένα σύγχρονο, πλήρως εξοπλισμένο νοσοκομείο που θα παρέχει δωρεάν Υγεία στην άνεργη και φτωχή Δυτική Αθήνα (π.χ. το «Λοιμωδών»), τα λεφτά «δεν φτάνουν»;

Ας σκεφτεί ο κάθε υγειονομικός:

Γιατί οι μόνοι που διαφημίζουν τη νέα μπίζνα της κυβέρνησης είναι το ίδιο το υπουργείο Υγείας, η ίδια η ΑΕΜΥ, οι διοικήσεις των νοσοκομείων, οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές, τα χρηματοδοτούμενα σάιτ τους και τα αστικά ΜΜΕ;

Είναι ή όχι τα αστικά κόμματα, ο παλιός και νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός αυτοί που όλα τα προηγούμενα χρόνια στήριζαν τη λογική της επιχειρηματικότητας, της κινητικότητας, των αυτοχρηματοδοτούμενων μονάδων Υγείας, που το σύνθημά τους θα μπορούσε να είναι «Σαντορίνη παντού»;

Γίνεται το υγειονομικό κίνημα να πάει μπροστά με αυτούς που σημαδεύουν με την άσφαιρη κριτική τους «τα δέντρα» για να μείνει στο απυρόβλητο «το δάσος» της αντιλαϊκής πολιτικής στην Υγεία και παντού, που με προσήλωση υλοποιούν όλες οι κυβερνήσεις και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ;

Τώρα, οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι και οι υγειονομικοί όλων των ειδικοτήτων και εργασιακών σχέσεων να παλέψουν για ένα αποκλειστικά δημόσιο νοσοκομείο, όλες τις μέρες και όλες τις ώρες του χρόνου, με πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, με μόνιμους γιατρούς και νοσηλευτές και παροχή δωρεάν υπηρεσιών Υγείας για όλους.

Να παλέψουν για κατάργηση κάθε είδους πληρωμής από τους ασθενείς που προσέρχονται για εξετάσεις στα εργαστήρια του νοσοκομείου ή και για αναγκαίες θεραπείες, επεμβάσεις, νοσηλεία, είτε είναι ασφαλισμένοι είτε ανασφάλιστοι, είτε είναι Ελληνες είτε μετανάστες. Να ξεκουμπιστούν οι επιχειρήσεις από το χώρο της Υγείας. Σε αυτό το πλαίσιο διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για να δυναμώνει η κοινωνική συμμαχία.

Να συμπορευτούν με το ΚΚΕ, που παλεύει για ριζικές αλλαγές. Η πρόταση του ΚΚΕ για το ενιαίο, καθολικό, δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας τούς συμφέρει. Με πλήρη κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης. Κοινωνικοποίηση των ιδιωτικών δομών Υγείας που πληρούν τις προϋποθέσεις (κατάργηση αυτών που δεν τις πληρούν) και απορρόφηση όλων των επιστημόνων και των εργαζόμενων υγειονομικών σε αυτό. Με κεντρικό σχεδιασμό και αποκλειστικά κρατική (κοινωνική) οργάνωση και λειτουργία, με πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Τους συμφέρει ένα σύστημα όπου ο υγειονομικός σχεδιασμός θα είναι κεντρικός και θα γίνεται με κριτήρια την κάλυψη των λαϊκών αναγκών σε Υγεία και Πρόνοια, την απορρόφηση όλων των πτυχιούχων των επαγγελμάτων Υγείας, τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής (βιομηχανικές περιοχές, ακριτικές και νησιωτικές περιοχές, επιδημιολογικά στοιχεία, σύνθεση πληθυσμού), τις ανάγκες για εκπαίδευση, μετεκπαίδευση και συνεχή επιμόρφωση των υγειονομικών, καθώς και για βασική και εξειδικευμένη έρευνα, τον προσανατολισμό της βιομηχανίας στις ανάγκες του λαϊκού υγειονομικού συστήματος (παραγωγή φαρμάκου, ιατρικών μηχανημάτων κ.λπ.).

Η πρόταση του ΚΚΕ απαντάει στις αντιφάσεις που καθημερινά συναντάνε τόσο οι εργαζόμενοι ως ασθενείς, όσο και οι υγειονομικοί ως επιστήμονες και λειτουργοί Υγείας.