Οι πολλοί απλήρωτοι μήνες για τους εργαζόμενους, οι ελλείψεις σε προσωπικό, υποδομές και υγειονομικό υλικό και η συνολική εικόνα κατάρρευσης του ψυχιατρικού νοσοκομείου «Δρομοκαΐτειο» βρέθηκαν στο επίκεντρο της συζήτησης των εργαζομένων με το βουλευτή του ΚΚΕ, Γιώργο Λαμπρούλη, κατά την περιοδεία του στο χώρο την Τρίτη 26/4.

Ο βουλευτής του Κόμματος κάλεσε τους εργαζόμενους να σκύψουν στην αιτία της απαξίωσης της δημόσιας Υγείας, που δεν είναι άλλη από την πολιτική εμπορευματοποίησής της. Με βάση αυτήν την πραγματικότητα να καθορίσουν τη στάση τους στους αγώνες. Οπως είπε, τα νοσοκομεία μετατρέπονται σε επιχειρήσεις με φθηνούς εργαζόμενους και οι ασθενείς σε πελάτες.

Σε πολλούς εργαζόμενους του νοσοκομείου χρωστούνται δεδουλευμένα μηνών, είτε από τους εργολάβους που είχαν αναλάβει υπηρεσίες του, είτε από τη διοίκηση, που τους προσλαμβάνει με ατομικές συμβάσεις. Αλλοι που εργάζονται με «μπλοκάκι», αν χρειαστούν άδεια είναι αναγκασμένοι να βρουν οι ίδιοι τον αντικαταστάτη τους για όσο καιρό θα λείπουν!

Ο βουλευτής του Κόμματος σημείωσε ότι η υποχρηματοδότηση αποτελεί επιλογή της κυβέρνησης για την εξυπηρέτηση του χρέους και την εξοικονόμηση κονδυλίων για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Κάλεσε τους εργαζόμενους να μπουν ακόμα πιο αποφασιστικά στον αγώνα ενάντια στο νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό, που φτωχοποιεί ακόμα περισσότερο το λαό. «Πρέπει να ασκηθεί τέτοια πίεση, που να αναγκάσει την κυβέρνηση να το πάρει πίσω», τόνισε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι αυτοί οι αγώνες πρέπει να είναι ένας ακόμα σταθμός μπροστά στα επόμενα μέτρα που ήδη ετοιμάζονται.

Απαντώντας σε χαρακτηριστική τοποθέτηση μιας εργαζόμενης, η οποία αναφερόμενη στην κατάντια του ασφαλιστικού συστήματος, είπε ότι «αφού δεν έχουμε σχεδόν καμιά παροχή, είναι προτιμότερο να μη γίνονται καθόλου "κρατήσεις" από το μισθό μας», ο Γ. Λαμπρούλης τόνισε ότι η λύση δεν βρίσκεται στο συμβιβασμό με αυτήν την κατάσταση, αλλά στην πάλη για να πληρώσουν το κράτος και η εργοδοσία.

Οπως είπε, οι μόνοι που μπορούν να βάλουν φρένο είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με την πάλη τους: «Με μαζικές κινητοποιήσεις και με διεκδίκηση για ανάκτηση των απωλειών των τελευταίων χρόνων». Πρόσθεσε επίσης ότι ο αγώνας για να είναι αποτελεσματικός πρέπει να πολιτικοποιείται, υιοθετώντας το στόχο ανατροπής αυτής της πολιτικής, αμφισβητώντας το «μονόδρομο» της ανταγωνιστικότητας, της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της ΕΕ.