«Είχαμε μία όσο γίνεται αναλυτική ενημέρωση στο υπουργείο για τα προβλήματα σχετικά με τους πρόσφυγες, εδώ στο λιμάνι και γενικότερα. Πρέπει να σας πω ότι μεγάλωσαν οι ανησυχίες μας για τα αδιέξοδα που οδηγείται συνολικά η πολιτική της ΕΕ, με τις τελευταίες αποφάσεις της, στη Σύνοδο Κορυφής με την Τουρκία, που πλέον φέρουν και την υπογραφή της ελληνικής κυβέρνησης, για όλα τα βασικά ζητήματα τα οποία από την αρχή θέσαμε. Δηλαδή, για τον εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων στη χώρα μας μετά το κλείσιμο των συνόρων, για το γεγονός ότι επιβραβεύεται η τουρκική πολιτική, η τουρκική αστική τάξη, η οποία εποφθαλμιά στην περιοχή, γκριζάρει το Αιγαίο και συνεχίζει ουσιαστικά να στέλνει ανθρώπους, πρόσφυγες να θαλασσοπνίγονται και βεβαίως για την παραβίαση του διεθνούς προσφυγικού δικαίου, το οποίο στην ουσία περιλαμβάνεται στις αποφάσεις και της Συνόδου Κορυφής, όταν πλέον μπαίνουν αστερίσκοι για το ποιος θεωρείται πρόσφυγας. Από εκεί και πέρα ανοίγει ο δρόμος και για εγκλωβισμό τέτοιων ανθρώπων στην πατρίδα μας, αλλά και για τη μη επίλυση του τεράστιου προβλήματος που αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι.

Αυτό είναι το γενικό πλαίσιο, για το οποίο θα πρέπει να βρίσκεται σε ετοιμότητα και κινητοποίηση ο ελληνικός λαός, οι πολιτικές δυνάμεις, μαζί με τον ελληνικό λαό, να εκφράσουν την αντίθεσή τους και να παλέψουμε έτσι ώστε να εκφραστεί πραγματική ανυπακοή και αντίρρηση στις αποφάσεις της ΕΕ. Σε αυτήν την κατεύθυνση θα πρέπει να ανατραπούν πολλά πράγματα και εδώ στη χώρα μας και ευρύτερα.

Οσον αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα που αντιμετωπίζουμε, άμεσα θα πρέπει να εξασφαλιστεί η μεταφορά των προσφύγων, των συνανθρώπων μας, από τον Πειραιά, από τους άλλους χώρους, σε κέντρα προσωρινής φιλοξενίας, όπου αυτό είναι δυνατόν, ώστε να υπάρχουν πιο ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, στέγασης, σίτισης, περίθαλψης, όλα αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και δεν μπορούν να λυθούν εδώ. Από εκεί και πέρα, βεβαίως, θα πρέπει να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για να οδηγηθούν στο δρόμο τελικού προορισμού τους. Οπως ξέρετε, κανείς ουσιαστικά, ή πολύ ελάχιστοι, θέλουν να μείνουν εδώ στην Ελλάδα. Αρα, λοιπόν, θα πρέπει να τηρηθεί και το διεθνές δίκαιο και θα πρέπει σε αυτήν την κατεύθυνση να παλέψουμε για να ανατραπούν αυτές οι αντιλαϊκές, αντιδραστικές στην ουσία, αποφάσεις της τελευταίας Συνόδου Κορυφής και να αλλάξουν άρδην ζητήματα που αφορούν και την εμπλοκή της χώρας μας σε πολεμικές επεμβάσεις, τη συμμετοχή της στα ΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή και βεβαίως στην αντιπαράθεση με την Τουρκία.

Η κατάσταση, κατά τη γνώμη μας, εξακολουθεί να είναι απαράδεκτη. Οι όποιες προσπάθειες γίνονται από τους εργαζόμενους στο Λιμενικό Σώμα, από τους εργαζόμενους εδώ του Πειραιά, όλης της Ελλάδας και την αλληλεγγύη που εκφράζουν στο δράμα αυτών των προσφύγων, έτσι ώστε να έχουν στοιχειώδεις κανόνες επιβίωσης, δεν μπορούν να αντισταθμιστούν από το τεράστιο πρόβλημα που δημιουργείται στην ελληνική κοινωνία, στους εργαζόμενους και στους ίδιους τους πρόσφυγες, που ουσιαστικά έχουν διωχθεί βάναυσα από την πατρίδα τους, αναζητώντας μια καλύτερη μοίρα».

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας, αφού περιηγήθηκε στην πύλη Ε2 και τους γύρω χώρους, δήλωσε ακόμα:

«Και με την εικόνα που βλέπουμε σήμερα εδώ στο λιμάνι του Πειραιά επιβεβαιώνεται όλη η ανησυχία και η αντίθεση που είχαμε εκφράσει για τις απαράδεκτες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής ΕΕ - Τουρκίας για το προσφυγικό ζήτημα, που οδηγεί σε μαζικό εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων στη χώρα μας. Είναι αξιοθαύμαστη η αλληλεγγύη που επιδεικνύει ο ελληνικός λαός και πρέπει να το επισημάνουμε αυτό σήμερα, μιας και είναι και η Παγκόσμια Μέρα Κατά του Ρατσισμού. Η αλληλεγγύη για την τροφή, για να έχουν νερό, για να έχουν κάποιες στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης αυτές τις μέρες που περνάνε εδώ, η οποία όμως δεν μπορεί να αντικαταστήσει την τεράστια κρατική ευθύνη, την κατάσταση που βρίσκεται το ελληνικό κράτος και σε σχέση με το συντονισμό, και με τις δομές που διαθέτει και με τις ελλείψεις σε ανθρώπινο προσωπικό, αλλά κυρίως με το πρόβλημα του απεγκλωβισμού αυτών των ανθρώπων.

Αμεσα πρέπει να μεταφερθούν σε στοιχειωδώς αξιοπρεπείς χώρους φιλοξενίας, προσωρινής φιλοξενίας, όπου υπάρχουν και από εκεί και πέρα να δρομολογηθούν οι εξελίξεις για να μεταφερθούν στις χώρες προορισμού τους. Είναι άνθρωποι, πρόσφυγες, που δεν θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα, θέλουν να πάνε στις χώρες προορισμού τους, να επανασυνδεθούν με οικογένειες, να βρουν μια δουλειά, να μπορέσουν τα παιδιά τους να πάνε στο σχολείο και να μπορέσουν να ζήσουν ανθρώπινα αυτοί και οι οικογένειές τους. Σε αυτήν κατεύθυνση θα πρέπει να δυναμώσει η πάλη της εργατικής τάξης, των σωματείων, όλου του ελληνικού λαού, και βεβαίως σε αυτήν την κατεύθυνση θα πρέπει να πιεστεί να κινηθεί και η ελληνική κυβέρνηση και οι υπόλοιπες χώρες, οι λαοί των κρατών - μελών της ΕΕ».