Ακολουθούν αποσπάσματα από τη συνέντευξη.

-- Θέλουμε την εκτίμησή σας για τις μετεκλογικές συνεργασίες. Ποια κυβέρνηση εκτιμάτε ότι θα έχουμε την επομένη, την 21η Σεπτεμβρίου;

-- Σήμερα υπάρχει αντικειμενική βάση για κυβέρνηση ευρύτερου συνασπισμού. Θα έλεγα και μεγάλου συνασπισμού, όπως έχουμε συνηθίσει να τον ονομάζουμε, ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά, είναι πιθανό αυτήν τη στιγμή να μην είναι τόσο ώριμο με τα συγκεκριμένα πρόσωπα που αποτελούν τα δύο κόμματα, ως επικεφαλής, ή το πώς θα φτιαχτεί μια κυβέρνηση, όμως στην πορεία μπορεί να το δούμε και αυτό, ως μια πιο μακροπρόθεσμη λύση. Πάντως, οπωσδήποτε θα έχουμε κυβέρνηση στις 21 του Σεπτέμβρη, είτε με μεγάλο συνασπισμό, είτε με μικρότερο...

-- Το μεγάλο συνασπισμό τον βλέπετε μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ;

-- Ναι.

-- Και το βλέπετε να έχει και μακρά πνοή αυτή η κυβέρνηση αυτό που λένε όλοι ότι πρέπει να επιτευχθεί μια κυβέρνηση τετραετίας;

-- Υπάρχει αντικειμενική βάση. Και η αντικειμενική βάση είναι ότι οι προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης, της κυβέρνησης συνεργασίας, είναι το μνημόνιο, τα προαπαιτούμενα που ψηφίστηκαν στις 14 Αυγούστου, η νέα δανειακή σύμβαση, η στήριξη και η προώθηση των προηγούμενων δύο μνημονίων και των πεντακοσίων εφαρμοστικών νόμων, που είναι νόμοι αντιλαϊκοί. Ολα αυτά θα περιλαμβάνονται στις προγραμματικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης που θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης η νέα Βουλή. Αυτό πρέπει να σκεφτεί ο λαός μας. Βεβαίως, θα περιλαμβάνονται και δεσμεύσεις ανάλογα και με τις τρίμηνες αξιολογήσεις της τρόικας, του κουαρτέτου τελοσπάντων - η πρώτη θα είναι τον Οκτώβρη - με νέα αντιλαϊκά μέτρα που θα αφορούν τα Εργασιακά, το Ασφαλιστικό, τις ομαδικές απολύσεις και τη φορολεηλασία του λαϊκού εισοδήματος και μια σειρά τέτοια μέτρα.

Αρα, λοιπόν, αυτό πρέπει να εκτιμήσει ο ελληνικός λαός, για το πού θα δώσει την ψήφο του. Να μην ανησυχεί, δηλαδή, αν θα γίνει κυβέρνηση. Η εκτίμησή μας είναι ότι δεν πρόκειται να πάμε σύντομα σε εκλογές. Αυτό είναι και θέληση των πολιτικών κομμάτων, αυτών που ενδιαφέρονται να καθίσουν σε κυβερνητική καρέκλα και βασικών τμημάτων του συνόλου θα έλεγα της αστικής τάξης της χώρας μας, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, θέληση και της ΕΕ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ.

-- Ο εναλλακτικός δρόμος της χώρας μας, έτσι όπως τον προτείνετε εσείς, είναι μοναχικός δρόμος;

-- Για να κατανοήσουμε το δρόμο που προτείνουμε εμείς πρέπει πρώτα να συμφωνήσουμε όλοι ότι τα γεωστρατηγικά σχέδια είτε των Κινέζων, είτε των Ρώσων, είτε των Αμερικανών, είτε των Γερμανών κ.λπ., έχουν να κάνουν με τα δικά τους συμφέροντα και όχι με τα δικαιώματα του λαού μας. Οχι με την ανάπτυξη της πατρίδας μας, που είναι οι εργάτες, οι αγρότες γιατί αυτοί αποτελούν την πατρίδα μας. Αρα αν συμφωνήσουμε σε αυτό θα δούμε τι φταίει και πότε επιλέγουμε τη μια συμφωνία, πότε επιλέγουμε την άλλη συνεργασία, πότε κλείνουμε το ματάκι στη Ρωσία και μετά μας ρίχνει η Ρωσία. Διότι έχει άλλα συμφέροντα και διαπραγματεύεται αυτό που δήθεν θα δώσει σε εσένα, το διαπραγματεύεται με τη Γερμανία που είναι ισχυρότερη καπιταλιστική δύναμη για να έχει αποτελέσματα στην Ουκρανία, σε άλλα γεωστρατηγικά συμφέροντα και χώρες που την ενδιαφέρουν, σε άλλους τομείς, κ.λπ.

Αρα, λοιπόν, αυτό που λέμε εμείς και αφού το κατανοήσει ο ελληνικός λαός - όχι οι ηγεσίες, οι ηγεσίες των άλλων κομμάτων δεν πρόκειται ποτέ να τα κατανοήσουν - ο ελληνικός λαός που ψηφίζει, που συμμετέχει, που ενεργοποιείται και που την πατάει τελικά και παθαίνει όλα αυτά μέχρι τα τώρα, να συνειδητοποιήσει ότι φταίει το ίδιο το σύστημα. Αυτό το σύστημα, το οποίο είναι καπιταλιστικό, γι' αυτό κάνει τέτοιες συνεργασίες. Εμείς λέμε ότι πρέπει να ανοίξει ο δρόμος και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με ένα ισχυρό, πολύ δυνατό ΚΚΕ, με ένα λαό οργανωμένο και αποφασισμένο, να έρθει ο ίδιος στην εξουσία και να ελέγχει αυτήν την εξουσία, κοινωνικοποιώντας την ιδιοκτησία του πλούτου. Εχοντας τον ορυκτό πλούτο, τη βιομηχανική παραγωγή, την αγροτική παραγωγή - γιατί υπάρχουν παραγωγικές δυνατότητες στην Ελλάδα που μπορούν να αναπτυχθούν. Και στη βάση αυτών θα κάνει συμφωνίες, για να δείτε ότι δεν θα είναι και τόσο μοναχικός ο δρόμος, την εποχή όπως λέτε της παγκοσμιοποίησης.

-- Ρωτάω η λύση ποια είναι;

-- Με ρωτήσατε και σε αυτό απαντώ. Μπορεί να κάνεις συμφωνίες και ισότιμες ανταλλαγές με όλες τις χώρες του κόσμου της Ευρώπης, της Ασίας, της Αφρικής και με τους Ρώσους, τους Κινέζους, τους Αμερικάνους, με τους Γερμανούς και με τους Ισπανούς. Ηδη υπάρχουν αυτές οι δυνατότητες. Δεν υπάρχει λόγος δηλαδή, να έχεις το γάλα - που η Ελλάδα έχει τεράστια αγροτική κτηνοτροφική παραγωγή - και σήμερα την εμποδίζουν για να φέρνεις γάλα από την Ολλανδία, στα σούπερ μάρκετ.

-- Κύριε Κουτσούμπα, πιστεύετε ότι μπορείτε εσείς, το Κομμουνιστικό Κόμμα, να δώσετε στον κόσμο ελπίδα; Γιατί ο κόσμος όπως καταλαβαίνετε σε αυτή τη φάση, ιδιαίτερα σε αυτήν την συγκυρία, ζητάει και ελπίδα, να διαμορφώσετε αριστερή πρόταση διακυβέρνησης του ΚΚΕ εδώ στην Ελλάδα;

-- Μα, η μόνη ελπίδα είναι η πρόταση του ΚΚΕ. Την «πρώτη φορά αριστερά» για παράδειγμα, τη δοκίμασε ήδη, εφτά μήνες. Οι υποσχέσεις ή τα προεκλογικά που λέει ο κ. Τσίπρας ή οι άλλες δυνάμεις που συνεργάζονται ή θέλουν να συνεργαστούν με τον κ. Τσίπρα, σημαίνουν βάρβαρα μέτρα και τίποτα περισσότερο. Αυτό δεν είναι αριστερή πολιτική. Οπως δεν είναι προοπτική.

-- Ναι. Αλλά πώς μετουσιώνεται αυτό, κε Κουτσούμα, εσείς είστε κλειστοί; Εδώ συζητάμε τώρα, δεν υπάρχουν αυτοδυναμίες πια. Σας παρακολουθώ τώρα στο λόγο σας που λέτε ότι πρέπει να είναι ένα πολύ ισχυρό ΚΚΕ. Τι εννοείτε; Αυτοδυναμίες δεν υπάρχουν πια για κανένα κόμμα. Στις συνεργασίες εσείς ακόμα και απέναντι στον κ. Λαφαζάνη, που εκφράζει ένα άλλο εναλλακτικό δρόμο, θεωρείτε ότι σας χωρίζει άβυσσος. Οπότε θέλω να πω στην επόμενη μέρα, αν κάποιος ακούσει αυτή τη στιγμή και πραγματικά θεωρεί ότι έχετε να προτείνετε μια λύση, δεν πρέπει και εσείς να έχετε κάποιες συνεργασίες; Ο κ. Λαφαζάνης, τον άκουσα χτες και σε μία συνέντευξή του είπε ότι μετεκλογικά θα μπορούσατε να έχετε κάποιες κοινές δράσεις.

-- Ο ελληνικός λαός, εκτός από κυβέρνηση σε αυτές τις εκλογές και εκτός από επιλογή κομμάτων μνημονιακών, αστικών, που θα τον οδηγήσουν σε ακόμη χειρότερη φτωχοποίηση και χρεοκοπία, έχει επίσης να σκεφτεί - εφόσον ο ίδιος λαός, επιλέγει να είναι στην αντιπολίτευση, αφού εξουσία είναι αυτοί που έχουν τον πλούτο, οι επιχειρηματικοί όμιλοι - να επιλέξει ισχυρή αντιπολίτευση, λαϊκή αντιπολίτευση στη Βουλή. Διότι αυτή τη στιγμή, με τις υπάρχουσες συνθήκες και εφόσον ο λαός μας δεν έχει αποφασίσει - άμα αποφασίσει ο λαός μπορεί να γίνει ο ίδιος πολύ δυνατός και να έρθει στην εξουσία - αφού λοιπόν δεν το έχει αποφασίσει ακόμα το 2015, υποκύπτει σε διλήμματα, φοβάται ίσως, σκέφτεται δυσκολίες. Ολα αυτά είναι στο τραπέζι και τα συζητάμε. Θα πρέπει να υπάρχει και ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση στη Βουλή. Αυτή σήμερα μπορεί να την οργανώσει, αυτό το ρόλο μπορεί να τον διαδραματίσει θετικά για το λαό μας και για την κοινωνία και την πατρίδα μας, μόνο το ΚΚΕ. Δεν υπάρχει κανένας άλλος. Οι άλλες προτάσεις, του κ. Λαφαζάνη, της Λαϊκής Ενότητας - στα πλαίσια του ΣΥΡΙΖΑ και προεκλογικά και μετεκλογικά, τους 7 μήνες στον οποίο ήταν κορυφαίοι υπουργοί όλα τα στελέχη αυτού του κόμματος. Δοκιμάστηκαν και οδηγούν σε αδιέξοδα, εφόσον επιμένουν να είναι στην ίδια ρότα...

-- Υπάρχει όμως μια διαδικασία για να φτάσει κανείς - για αλλού ξεκίνησε και ο ΣΥΡΙΖΑ και αλλού κατέληξε και σε ό,τι αφορά το μνημόνιο και σε ό,τι αφορά το πρόγραμμά του και το αναπτυξιακό του πρόγραμμα, που ενδεχομένως να ήθελε να αναπτύξει το προηγούμενο διάστημα. Χρειάζεται λοιπόν ένας χρόνος μέχρι να φτάσει η διαδικασία της κρατικοποίησης της περιουσίας, της εθνικοποίησης των τραπεζών, για να προχωρήσει αυτή η διαδικασία...

-- Γιατί, μήπως, τώρα τα προγράμματα του μνημονίου, τι είναι; Τα δισέγγονά μας θα πληρώνουν γι' αυτά που ψηφίσανε οι κύριοι, πριν ένα μήνα, τον Αύγουστο και οι προηγούμενοι με τα άλλα δυο μνημόνια που έχουμε στην πλάτη μας. Και ακόμα δεν ξέρουμε πού θα μας οδηγήσει αυτή η κατάσταση, δηλαδή οι δυσκολίες, αυτός ο Γολγοθάς που βιώνει ο λαός μας καθημερινά. Και δεν ξέρουμε ακόμα αν θα ανοίξει έστω και μια πόρτα, μια μικρή ανάκαμψη στοιχειωδώς, που δεν υπάρχει περίπτωση κατά την εκτίμησή μας στο άμεσο μέλλον, τι είναι; Μιλάνε, όχι για πέντε χρόνια δυσκολιών ή και για δέκα, αν θέλετε. Μιλάνε για δεκαετίες που θα βιώνουμε αυτό το πράγμα και θα είναι μόνιμα τα υποζύγια. Ενας λαός που θα είναι στην εξουσία με όλες τις δυσκολίες, θα είναι διατεθειμένος να κάνει πολλές θυσίες. Μπορεί να κάνει θυσίες αλλά να ανοίγει το μέλλον για μια κυβέρνηση, για μια εξουσία, για ένα πρόγραμμα στην οικονομία, στην κοινωνία που θα είναι υπέρ των λαϊκών συμφερόντων, υπέρ των λαϊκών αναγκών. Και να έχει δυσκολίες τώρα, τουλάχιστον, να υπάρχει ξέφωτο. Εδώ δεν υπάρχει ξέφωτο. Εδώ συνεχώς θα πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Ιδιαίτερα αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις που υπάρχουν όχι μόνο στο ΚΚΕ, ευρύτερα και σε άλλα κόμματα, σε οικονομολόγους, σε διεθνείς οργανισμούς, ότι η κρίση που έρχεται θα είναι πιο βαθιά από αυτή που γνωρίσαμε, όταν ξεκίνησε το 2008 - 2009, διότι πλέον θα συμπεριλάβει ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες. Δεν μιλάμε δηλαδή για την Ελλάδα. Και δεν θα εξαρτάται, αν θέλετε, μόνο από την Ελλάδα, γιατί τα μεγέθη της είναι πάρα πολύ μικρά.

Η Γερμανία, η Ευρωζώνη συνολικά είναι σε κατάσταση επιβράδυνσης, ύφεσης, και δεν υπάρχει προοπτική ανάκαμψης και μάλιστα με μεγάλη ανισομετρία ανάμεσα στις χώρες, όχι η Ελλάδα που είναι σε βαθιά κρίση. Οπως είναι άλλες που έχουν μια μικρή ακόμα αναζωογόνηση της οικονομίας τους. Εχουμε την Κίνα που από ρυθμούς που πλησίαζαν το 10% έχει πέσει στο 7,5%, έχει επιβραδυνθεί στο 6,3%. Και για τα μεγέθη της είναι μεγάλο αυτό. Μπορεί να είναι ακόμα μεγάλοι οι ρυθμοί ανάπτυξης, αλλά όμως μια τέτοια οικονομία επίσης κινδυνεύει σε μια πορεία. Και είναι αντικειμενικό να υπάρξει. Οι ΗΠΑ είναι επίσης κάπου στο 1,5% - 2%, άρα υπάρχει πρόβλημα. Οι ίδιοι βλέπουν βάθεμα της κρίσης. Αυτό οφείλεται λέμε εμείς - και έτσι είναι - στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής. Διότι όταν μπουκώνει ο καπιταλισμός από κέρδη, μετά την αναζωογόνηση και την ανάπτυξη, έτσι μοιραία νομοτελειακά έρχεται η κρίση και η ύφεση. Αρα αυτά είναι τα αδιέξοδα, αυτές είναι οι θυσίες για το λαό.

Ο δρόμος που προτείνει το ΚΚΕ, έστω και αν έχει δυσκολίες, αν θα χρειαστεί χρόνος, είναι ο μόνος ρεαλιστικός για τα συμφέροντα του λαού. Αυτό που λείπει είναι οι προϋποθέσεις, είναι η θέληση, είναι οι συσχετισμοί. Αυτούς πρέπει να αλλάξουμε. Και ο συσχετισμός δεν αλλάζει σε μια μέρα, ένα πρωί ξαφνικά γίνεται μια ωραία επανάσταση και βρίσκεται ο λαός στην εξουσία. Βάζει το λιθαράκι του κάθε μέρα. Και με την κάλπη.