***

Μάλιστα, για εκείνους τους αναγνώστες που είναι ρέκτες, ο κόμβος του κ. Λαμπράκη στο Ιντερνετ παρέχει και μια ακόμα ευκολία: Ολόκληρο κατάλογο με διευθύνσεις και κείμενα συνταγμένα από τα γνωστά και πατενταρισμένα κέντρα του ιμπεριαλισμού και τις διάφορες πρακτορίστικες παραφυάδες της «καλής Δύσης», τα οποία πραγματεύονται τα «εγκλήματα» του Στάλιν κατά των κουλάκων της Ουκρανίας... Φυσικά, όλα αυτά δημοσιεύονται διανθισμένα από συγκρίσεις και κρίσεις του τύπου: «Ο Στάλιν και το καθεστώς του Χίτλερ διεκδικούν επαξίως την πρώτη θέση στο μακρύ κατάλογο των εγκληματιών»...

***

Εκείνο, όμως, που είναι στις προθέσεις μας, έχει να κάνει με την ακόλουθη επισήμανση: Ο κ. Λαμπράκης έχει σοβαρούς λόγους να είναι προσεκτικός με τα ιστορικά ζητήματα. Πολύ περισσότερο, που αποτελεί συνεχιστή μιας δυναστείας στο χώρο του Τύπου (και όχι μόνο), της οποίας δυναστείας ο ιδρυτής, όσο σίγουρο είναι πως δεν ήταν με τον Στάλιν, άλλο τόσο σίγουρο είναι πως ήταν με τον Χίτλερ! Και, μάλιστα, την εποχή που η Ελλάδα πολεμούσε κατά των δυνάμεων Κατοχής...

Βέβαια, το πράγμα δεν είναι καθόλου πρωτότυπο: Οι πιο φανατικοί υπερασπιστές της προπαγάνδας περί «κόκκινου φασισμού» είναι όσοι υπηρέτησαν με χέρια και πόδια το «μαύρο φασισμό». Ας λάβει υπόψη του τα παραπάνω ο κ. Λαμπράκης και ας αποφασίσει: Θα συνεχίσει να συνωθείται μεταξύ όσων πασχίζουν να ξορκίσουν το άγος που τους βαραίνει για τους ύμνους τους υπέρ του Φίρερ, αναζητώντας το «συχωροχάρτι», μέσα από την ανακύκλωση πολιτικών απρεπειών κατά των κομμουνιστών;