Θα μπορούσε κανείς κάλλιστα - μια και η επικαιρότητα επιτρέπει τέτοιου είδους συνειρμούς - να χαρακτηρίσει το νέο νομοσχέδιο, που προωθεί αυτό το διάστημα η κυβέρνηση για τους αλλοδαπούς της χώρας μας, «ο "τρομονόμος" των μεταναστών». Γιατί δεν είναι ούτε ένα, ούτε δύο τα σημεία του νέου νομοσχεδίου, τα οποία στοιχειοθετούν αυτή την άκρως ρεαλιστική εκτίμηση.

Κι είναι, ίσως, η πρώτη φορά μέσα σ' αυτή την τελευταία δεκαετία που οι μετανάστες στη χώρα μας δεν είναι τόσο απελπιστικά μόνοι. Στο πλευρό τους σήμερα βρίσκονται εκτός απ' τους μόνιμους συμπαραστάτες τους, που είναι οι δεκάδες μαζικοί φορείς του τόπου, εργατικά σωματεία, αλλά και η πλειοψηφία του νομικού κόσμου της χώρας, που μόλις πριν λίγες μέρες, με ουσιαστική κριτική στα επίμαχα άρθρα του νομοσχεδίου, αποφάνθηκε πως όχι μόνο δε θα λύσει κανένα απ' τα μυριάδες προβλήματα των μεταναστών, αλλά αντιθέτως θα δημιουργήσει άλλα τόσα.

Το πιο σημαντικό, ωστόσο, της όλης ιστορίας είναι ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, μαζί με το νέο «τρομονόμο» που προσπαθεί να περάσει σχεδόν ταυτόχρονα η «εκσυγχρονιστική» κυβέρνηση, ανοίγουν ουσιαστικά το δρόμο για να σφίξει ακόμη περισσότερο ο κλοιός γύρω από τα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα και τις ελευθερίες του ελληνικού και... αλλοδαπού λαού. Γιατί εάν σήμερα οι επιχειρήσεις - «σκούπα» της αστυνομίας είναι ένα καθημερινό γεγονός, μετά την ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, το φαινόμενο είναι βέβαιο πως θα πάρει μορφή μαζικής υστερίας! Γιατί εάν σήμερα οι μετανάστες είναι αντικείμενο στυγνής, στυγνότατης εκμετάλλευσης, μετά τις σχετικές υπογραφές θα είναι τελείως έρμαια στα χέρια των εργοδοτών, που η κυβέρνηση τους επιτρέπει τώρα να παίξουν ακόμη και το ρόλο του «προστάτη ιδιοκτήτη» τους! Οσο για την ελληνική κοινωνία, η κυβέρνηση φιλοδοξεί να τη μετατρέψει σε κοινωνία χαφιέδων, που καθημερινά οι πολίτες της θα επισκέπτονται τα αστυνομικά τμήματα για να καταγγέλλουν πού και πότε είδαν «ξένο πράγμα» να κινείται! Στη «λογική» αυτή κινείται και η υποχρέωση των δημόσιων υπηρεσιών να μην παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε αλλοδαπούς, και μόνο εάν εισάγονται εκτάκτως για νοσηλεία, θα τους προσφέρονται ιατρικές υπηρεσίες! Κι αν όλα αυτά δεν επιβεβαιώνουν τη φράση του βουλευτή του ΚΚΕ Νίκου Γκατζή - την είπε την προηγούμενη Τρίτη στη Βουλή, σε σχετική συζήτηση που έγινε για το νομοσχέδιο - πως «από τις προτεινόμενες διατάξεις προκύπτει ότι η μετανάστευση συνεχίζει να αντιμετωπίζεται σαν έγκλημα», τότε τι άλλο να πει κανείς.

Η κριτική που γίνεται γενικά στη φιλοσοφία του συγκεκριμένου νομοσχεδίου έχει να κάνει κυρίως με το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών θα παραμείνει σε καθεστώς παρανομίας. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι αυτό που πολύ σωστά τονίστηκε στη συζήτηση της Βουλής απ' τους βουλευτές του ΚΚΕ: «Η διαιώνιση της απάνθρωπης εκμετάλλευσής τους με χαμηλές αμοιβές εργασίας».

Εάν τώρα κάτσει κανείς να «ξεψαχνίσει» το νέο σχέδιο νόμου - έτσι όπως έκανε ο Δικηγορικός Σύλλογος της Αθήνας την προηγούμενη Τετάρτη - θα βρεθεί ουσιαστικά μπροστά σε μια προσπάθεια κατάφωρης παραβίασης στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με τη βούλα του νόμου!

Συγκεκριμένα, με το άρθρο 19 (παράγραφος 1), όπου τονίζεται πως «η θεώρηση εισόδου για έναν μετανάστη ισχύει μόνο όταν αυτός απασχοληθεί σε συγκεκριμένο εργοδότη και για συγκεκριμένο είδος εργασίας», ουσιαστικά δημιουργείται ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας του αλλοδαπού από συγκεκριμένο εργοδότη, ενώ, όπως είναι διατυπωμένο το άρθρο, δεν παρέχεται στον αλλοδαπό η δυνατότητα να βρει μετά άλλον εργοδότη.

Στα άρθρα 34 και 35, που αναφέρονται στην είσοδο και παραμονή καλλιτεχνών για απασχόληση στα κέντρα διασκέδασης, δεν υπάρχει ούτε στοιχειώδης προστασία από τα κυκλώματα πορνείας, ενώ δεν ορίζονται τα απαραίτητα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα που χαρακτηρίζουν τους αλλοδαπούς καλλιτέχνες.

Στο άρθρο 46 ορίζεται, σε σχέση με τη διοικητική απέλαση, προθεσμία τουλάχιστον 24 ωρών για να υποβάλει ο αλλοδαπός τις αντιρρήσεις του στην αστυνομική αρχή. Πρόκειται για μια πολύ σύντομη προθεσμία, που ουσιαστικά στερεί στο μετανάστη τη δυνατότητα υποβολής θεμελιωμένων αντιρρήσεων, μετά από συνεννόηση με δικηγόρο της επιλογής του. Που σημαίνει πως όλοι θα απελαύνονται...

Το άρθρο 53, κυριολεκτικά «φασιστικής εμπνεύσεως» κι επιεικώς απαράδεκτο, είναι αυτό που μας γυρίζει σε άλλες εποχές, που δυστυχώς απ' ό,τι φαίνεται δε μέλλει να ξεχαστούν. Τι προβλέπει αυτό το άρθρο; Οι δημόσιες υπηρεσίες, τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι οργανισμοί και επιχειρήσεις Κοινής Ωφελείας υποχρεούνται να μην παρέχουν τις υπηρεσίες τους στους αλλοδαπούς! Μόνο αν εισάγονται εκτάκτως για νοσηλεία, θα έχουν ιατρικές υπηρεσίες! Νομίζουμε πως εδώ τα όποια σχόλια περιττεύουν... Μόνο να σημειώσουμε πως αυτή η διάταξη έρχεται σε σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και με το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα.

Με το άρθρο 56 απαγορεύεται η εκμίσθωση ακινήτων σε αλλοδαπούς που δεν έχουν άδεια παραμονής. Επιπλέον, οι ιδιοκτήτες ακινήτων, διευθυντές ξενοδοχείων και κλινικών κλπ. υποχρεούνται να γνωστοποιούν την ύπαρξη τέτοιων αλλοδαπών στις αστυνομικές αρχές (ο χαφιεδισμός, δηλαδή, και με το νόμο!), διαφορετικά θα έχουν σοβαρές κυρώσεις (φυλάκιση μέχρι πέντε χρόνια, χρηματικές ποινές και πρόστιμα). Σ' αυτό το άρθρο υπάρχει και μια εντελώς αόριστη (ως προς τη λέξη «διευκόλυνση») και επικίνδυνη παράγραφος(6), η οποία προβλέπει ότι όποιος διευκολύνει την παράνομη παραμονή αλλοδαπών, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και με χρηματική ποινή τουλάχιστον 500.000 δραχμών!

Να σημειωθεί ακόμη πως προβλέπονται σημαντικές ποινικές κυρώσεις φυλάκισης ενός έτους και για τους λαθρομετανάστες που συλλαμβάνονται παράνομα, στους οποίους μάλιστα περιλαμβάνονται και οι πρόσφυγες, ενώ δεν υπάρχει καν διαχωρισμός του οικονομικού μετανάστη και πρόσφυγα, ούτε γίνεται κουβέντα για διαφοροποιούμενη κατά κατηγορία μεταχείριση.