Το γνωστό παραμύθι πως «όσες περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις γίνουν τόσο λιγότερες θυσίες θα ζητηθούν από τους οικονομικά ασθενέστερους», αναμάσησε στο Ευρωκοινοβούλιο ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ Ζ. Κλοντ Γιούνκερ, επιχειρώντας να καταστήσει «ελκυστική» την εγκληματική πολιτική του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Δεν υπάρχει ίχνος αλήθειας όμως στον παραπάνω ισχυρισμό του Κοινοτικού αξιωματούχου, που πλέον ούτε οι κυβερνώντες δεν τολμάνε να ψελλίσουν. Πρώτα απ' όλα γιατί οι ιδιωτικοποιήσεις ύψους 50 δισ. που έχουν προγραμματιστεί για τα επόμενα δύο - τρία χρόνια, πάνε χέρι χέρι με νέα μέτρα ύψους 28 δισ. ευρώ (πριν δυο μήνες έλεγαν 22 δισ.), που θα προέλθουν από το τσάκισμα των μισθών και των συντάξεων, τη νέα φοροεπιδρομή, το πετσόκομμα των κοινωνικών δαπανών κ.ο.κ. Αρα, καμία ανακούφιση δεν πρόκειται να υπάρξει για τους οικονομικά ασθενέστερους εξαιτίας του γενικού ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Αντίθετα, οι σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις θα φέρουν άγρια χαράτσια στις τιμές των υπηρεσιών, απολύσεις και αύξηση της ανεργίας, ελαστικές εργασιακές σχέσεις κλπ. Αρα θα έχουμε νέες άγριες θυσίες του λαού υπέρ των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Από την άλλη είναι προσχηματικός ο ισχυρισμός των κυβερνώντων ότι με τις ιδιωτικοποιήσεις θα μειωθεί το δημόσιο χρέος, επειδή αυτό δε συνέβη τις προηγούμενες δύο δεκαετίες, όπου έγιναν ιδιωτικοποιήσεις ύψους 20 δισ. ευρώ, αλλά κυρίως γιατί θα παραμείνουν ανέπαφες οι αιτίες που δημιουργούν το χρέος (οι φιλομονοπωλιακές πολιτικές και τα προνόμια στο κεφάλαιο, τα εξοπλιστικά προγράμματα για το ΝΑΤΟ κ.ο.κ). Το πραγματικό δίλημμα είναι αν η αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας θα γίνει προς όφελος του λαού ή προς όφελος των μονοπωλίων. Προκειμένου λοιπόν να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες απαιτείται η ριζική ανατροπή της εξουσίας και της οικονομίας των μονοπωλίων και η εγκαθίδρυση της λαϊκής εξουσίας.