Για πολλοστή φορά τα στατιστικά στοιχεία χρησιμοποιούνται ως όχημα για να δικαιολογήσουν την «ανάγκη» για νέα αντιλαϊκά μέτρα. Τα μέτρα αυτά, που προανήγγειλε από τις Βρυξέλλες, προφανώς σε συνεννόηση με την κυβέρνηση, ο επίτροπος Ο. Ρεν, θα φορτωθούν εξ ολοκλήρου στις πλάτες των εργαζομένων και του λαού. Ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου ψεύδεται συνειδητά όταν ισχυρίζεται ότι θα είναι τάχα «περιορισμένες οι επιπτώσεις της αναθεώρησης των δημοσιονομικών δεδομένων της περιόδου 2006-2009» και κυρίως ότι δε θα υπάρξει «εκ νέου επιβάρυνση των μισθωτών και των συνταξιούχων» (σ.σ. μέχρι τώρα ορκιζόταν ότι δε θα υπάρξουν νέα μέτρα). Η αλήθεια είναι ότι τα νέα μέτρα είναι συνέχεια της μεγάλης σφαγής των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Θα μειωθούν κι άλλο οι μισθοί, θα γενικευτούν οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, θα καταργηθούν υπηρεσίες του Δημοσίου και θα απολυθούν εργαζόμενοι, θα συνεχιστεί η κατεδάφιση των ασφαλιστικών ταμείων, θα κλείσουν νοσοκομεία, οι αστικές συγκοινωνίες θα έχουν την «τύχη» του ΟΣΕ κ.ο.κ. Τα περισσότερα από αυτά περιλαμβάνονται στο επικαιροποιημένο μνημόνιο και τα υπόλοιπα θα αποκαλυφθούν αμέσως μετά τις εκλογές του Νοέμβρη. Δύο φορές χρειάζεται λοιπόν να σκεφτούν πάνω στην κάλπη οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα: Από τις κάλπες πρέπει να βγει ισχυρό μήνυμα για μια μεγάλη πολιτική αλλαγή, μια ανατροπή των συσχετισμών σε βάρος του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και ταυτόχρονη ενίσχυση του ΚΚΕ.