Να αξιοποιήσει τις νέες τεχνολογίες ώστε η δημόσια διοίκηση να γίνει πιο αποδοτική και αποτελεσματική για την κυβέρνηση και το κεφάλαιο, «οραματίζεται» η υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης. Ταυτόχρονα, οι όποιες «βελτιωμένες» υπηρεσίες θα παρέχονται στους πολίτες μέσω των νέων τεχνολογιών θα πληρώνονται βέβαια και μάλιστα ακριβά, όπως συμβαίνει για παράδειγμα τώρα με τα διάφορα πιστοποιητικά.

Μιλώντας χτες στο διήμερο συνέδριο για «την Κοινωνία της Πληροφορίας», που διοργάνωσαν τα υπουργεία Εθνικής Οικονομίας και Εσωτερικών - Δημόσιας Διοίκησης, η Β. Παπανδρέου επισήμανε ότι οι φορείς της δημόσιας διοίκησης αποτελούν τους μεγαλύτερους διαχειριστές πληροφορίας σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά ξέχασε να προσθέσει ότι η κυβέρνηση έχει εκχωρήσει -και θα το κάνει σε μεγαλύτερη έκταση το επόμενο διάστημα- την εισαγωγή της πληροφορικής στη δημόσια διοίκηση στους ιδιώτες και τις πολυεθνικές. Δεν έκρυψε ακόμα ότι στόχος της κυβέρνησης μέσω των νέων τεχνολογιών είναι να υιοθετηθούν σύγχρονες μέθοδοι οικονομικής διαχείρισης των δημοσίων υπηρεσιών, οι οποίες όμως θα στηρίζονται «στη βάση της αρχής του κόστους - οφέλους», δηλαδή θα λειτουργούν με κριτήρια ιδιωτικών επιχειρήσεων. Επίσης οι νέες τεχνολογίες θα χρησιμοποιηθούν για τη μέτρηση της απόδοσης των υπηρεσιών και υπαλλήλων, καθώς και για την απαλλαγή της δημόσιας διοίκησης από «περιττές δαπάνες» που συνεπάγεται η συντήρηση πολυάριθμων οργάνων, επιτροπών και συμβουλίων. Την ίδια στιγμή, όμως, θα πληρώνουν και μάλιστα ακριβότερα τα συμβούλια κλπ των πολυεθνικών που αναλαμβάνουν τα έργα πληροφορικής.

Το συνέδριο άρχισε χτες με τις ενότητες «Πολίτης και ποιότητα ζωής» και «Παιδεία και πολιτισμός» και ολοκληρώνεται σήμερα με τις ενότητες «Ανάπτυξη και απασχόληση στην ψηφιακή οικονομία» και «Επικοινωνίες».

Η «Κοινωνία της Πληροφορίας» στο χώρο της εκπαίδευσης μεταφράζεται σε προσαρμογή της Παιδείας στη «νέα οικονομία», εκείνη που επιτάσσει λιγότερη μόρφωση και περισσότερη κατάρτιση για τους μελλοντικούς «απασχολήσιμους». Από τις ομιλίες των εκπροσώπων του υπουργείου Παιδείας προέκυψε η στενή σύνδεση της λεγόμενης Κοινωνίας της Πληροφορίας με τη διά βίου κατάρτιση και την προσαρμογή της εκπαίδευσης στις ανάγκες της αγοράς. Ο υπουργός Παιδείας Π. Ευθυμίου είπε ότι εισερχόμαστε οριστικά σε μία εποχή που πρέπει το σχολείο να εξοπλίσει το νέο να μαθαίνει διά βίου, συμπληρώνοντας ότι στην Ευρώπη υπολογίζεται πως ο σημερινός απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα αλλάξει επάγγελμα 5 φορές στη ζωή του. Εξήγγειλε δε την επιμόρφωση 75.000 εκπαιδευτικών στη χρήση νέων τεχνολογιών, ενώ ο γγ του υπουργείου Θ. Τσουροπλής είπε ότι σήμερα αντιστοιχεί ένας υπολογιστής ανά 32 μαθητές, αναλογία που ο ίδιος χαρακτήρισε χαμηλή, και ότι «είμαστε υποχρεωμένοι» από τη συνθήκη της Λισαβόνας η αναλογία αυτή να γίνει ένας υπολογιστής ανά 10 μαθητές.

Ο υπουργός Πολιτισμού Ευ. Βενιζέλος επιχείρησε να απο-ιδεολογικοποιήσει το ρόλο των νέων τεχνολογιών στις σημερινές κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες και τη σχέση αυτών των τεχνολογιών με τον Πολιτισμό.

Αυτή η επιχείρηση - έντεχνα δομημένη - έγινε με δύο τρόπους: φετιχοποιώντας τις νέες τεχνολογίες μέσω της ασυζητητί παραδοχής του όρου «Κοινωνία της Πληροφορίας» σε σημείο να την ταυτίζει με την πραγματικότητα εν γένει και δεύτερον καλυπτόμενος πίσω από κορόνες περί της διάσωσης της ελληνικής γλώσσας στο διαδίκτυο και της επαφής με τον απόδημο Ελληνισμό μέσω των νέων τεχνολογιών. Ολη αυτή η θεωρητική διάλεξη του υπουργού κάλυπτε στην ουσία την έλλειψη χρήσης των νέων τεχνολογιών από το υπουργείο Πολιτισμού, που αυτή τη στιγμή διαθέτει έναν κόμβο στο διαδίκτυο, ο οποίος κατά την παραδοχή και του Ευάγγελου Βενιζέλου χρειάζεται ανανέωση. Πάνω σ' αυτό ανέφερε μια ολόκληρη λίστα ηλεκτρονικών προγραμμάτων του υπουργείου που αφορούν διοικητικά, αρχαιολογικά και άλλα θέματα και τα οποία βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο στάδιο των σχεδιασμών αναμένοντας την ένταξή τους στο Γ' ΚΠΣ για να υλοποιηθούν.