Εντελώς ξαφνικά, χτες στις 5 το απόγευμα πέθανε, από ανακοπή καρδιάς, ο Αριστείδης Λαμπρούλης. Η είδηση του ξαφνικού θανάτου του μαθεύτηκε πολύ γρήγορα στη Λάρισα, προκαλώντας τη βαθιά θλίψη και το πένθος όλων των κατοίκων της πόλης, της οποίας για 14 συνεχή χρόνια ο αποθανών διατέλεσε δήμαρχος. Ιδιαίτερα, συγκλονίστηκαν για το χαμό του Αριστείδη Λαμπρούλη οι σύντροφοί του στο ΚΚΕ, οι συναγωνιστές του στην Εθνική Αντίσταση και οι συνεργάτες του στο Δήμο της Λάρισας, αλλά και στους δεκάδες μαζικούς φορείς του νομού που συμμετείχε.

Ο θάνατός του ήταν ξαφνικός και αναπάντεχος. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις προχτές το βράδυ συμμετείχε στη συνεδρίαση της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα για την εκτροπή του Ανω Ρου του Αχελώου, της οποίας ήταν μέλος, καταλαμβάνοντας, όπως πάντα, τη θέση του στο προεδρείο της.

Μέχρι την τελευταία ώρα τη ζωής του, ο Αριστείδης Λαμπρούλης συμμετείχε στους κοινωνικούς αγώνες - γι' αυτούς τους αγώνες του τιμήθηκε από πολλούς φορείς, όπως με μετάλλια από τις κυβερνήσεις της ΕΣΣΔ και Τσεχοσλοβακίας για την αντιστασιακή δράση του και είχε την εκτίμηση, όχι μόνο όλων των Λαρισαίων, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, αλλά και όλου του ελληνικού λαού - και έφυγε μαχόμενος επί των επάλξεων.

Η κηδεία του θα γίνει σήμερα στη 1 μετά το μεσημέρι από το Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Αχιλλείου της Λάρισας, με δημοτική δαπάνη και τιμές εν ενεργεία δημάρχου.

Με το άγγελμα του θανάτου του, συνεδρίασε εκτάκτως χτες το βράδυ το Δημοτικό Συμβούλιο Λάρισας και αποφάσισε ομόφωνα να εκφράσει τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια του εκλιπόντος, σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο να παρακολουθήσει την κηδεία του, που θα γίνει με δαπάνες του δήμου και με όλες τις τιμές εν ενεργεία δημάρχου, να θεωρηθεί η σημερινή ημέρα ως ημιαργία για τους υπαλλήλους του δήμου, να κατατεθούν στεφάνια και η σημαία του Δημαρχιακού Μεγάρου ν' αναρτηθεί μεσίστια.

Σε ανακοίνωσή της, η ΝΕ Λάρισας του ΚΚΕ, αναφερόμενη στο βιογραφικό του Αριστείδη Λαμπρούλη, ανάμεσα στ' άλλα, υπογραμμίζει:

«Ο Αριστείδης Λαμπρούλης νέος οργανώθηκε στο ΚΚΕ και πήρε μέρος στους αγώνες του λαού μας για Εθνική Ανεξαρτησία, Ειρήνη, Δημοκρατία, Κοινωνική πρόοδο, για μια σοσιαλιστική Ελλάδα.

Γεννήθηκε στο Μεγαλόβρυσο Αγιάς στις 18 Ιανουαρίου του 1921. Τελείωσε το Γυμνάσιο της Λάρισας και τη Γεωπονική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το Δεκέμβρη του '40 μαζί με άλλους συμφοιτητές του προσφέρει τις υπηρεσίες του στον Οργανισμό Βάμβακος, σε αναπλήρωση επιστρατευθέντων γεωπόνων.

Από τις αρχές ακόμα της Κατοχής (Απρίλης 1941), παίρνει ενεργά μέρος στην Εθνική Αντίσταση, (πολιτικές και στρατιωτικές οργανώσεις ΚΚΕ, ΕΑΜ - Νέων, ΕΑΜ ) στην πατρίδα του και στη Θεσσαλονίκη. Στις αρχές του '43, κατατάσσεται στον ΕΛΑΣ, όπου καταλαμβάνει διάφορες υπεύθυνες θέσεις. Γίνεται ανθυπολοχαγός της σχολής του ΕΛΑΣ, υπηρετεί στο Αρχηγείο Κισσάβου - Μαυροβουνίου, στο ανεξάρτητο συγκρότημα Κισσάβου, στη σχολή Αξιωματικών του ΕΛΑΣ και στο 54ο Σύνταγμα. Με την απελευθέρωση, τελειώνει τις σπουδές του, παίρνει το πτυχίο το 1946 και, παράλληλα, αγωνίζεται μέσα στις γραμμές του λαϊκού κινήματος. Το '46 επιστρατεύεται και κατατάσσεται να υπηρετήσει τη θητεία του. Αντί γι' αυτό, αφοπλίζεται με χιλιάδες άλλους υπηρετούντες συναδέλφους του και στέλνεται στα Τάγματα Σκαπανέων (Λαμία, Ρέθυμνο, Αγιο Νικόλαο Κρήτης), απ' όπου και δραπετεύει, με άλλους συναδέλφους του που συγκροτούν Μονάδα στα Βουνά της Ανατολικής Κρήτης.

Το καλοκαίρι του '47, συλλαμβάνεται και φυλακίζεται για 11 χρόνια ως το 1958. Από το '58 ως το Μάρτιο του '60 εγκαθίσταται στη Λάρισα και συνεχίζει τους δημοκρατικούς αγώνες μέσα από τις γραμμές της ΕΔΑ (μέλος της ΝΕ).

Το Μάρτη του '60, εξορίζεται για τη δράση του αυτή στον Αϊ - Στράτη (έως τον Ιούλιο του 1962).

Με την απόλυσή του, επιστρέφει στη Λάρισα, δημιουργεί οικογένεια (έχει δυο γιους), εργάζεται και ταυτόχρονα παραμένει ακλόνητος και αμετακίνητος αγωνιστής.

Στις 21 - 4 - 1967 συλλαμβάνεται από όργανα της Χούντας και εκτοπίζεται στα Στρατόπεδα Γυάρου, Παρθένι, Λέρου, Ωρωπού, απ' όπου απολύεται τον Απρίλιο του '71. Εκτοτε ζει στη Λάρισα, αναπτύσσει πλούσια αγωνιστική δραστηριότητα, συνεπής στις θέσεις του και στο αγωνιστικό του παρελθόν.

Το 1978 εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος και τον Ιούλη του 1980 δήμαρχος Λάρισας. Στις Δημοτικές εκλογές του 1982, ο λαός τον εκλέγει δήμαρχο και συνεχίζει το δημιουργικό του έργο έως το 1994».

Στη συνέχεια, στην ανακοίνωσή της, η ΝΕ Λάρισας του ΚΚΕ σημειώνει:

«Ο σ. Αριστείδης Λαμπρούλης, πιστός στις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού και του προλεταριακού διεθνισμού, μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, αγωνίστηκε με συνέπεια μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του για την υπόθεση της εργατικής τάξης, για τα λαϊκά συμφέροντα.

Η προσωπικότητα του Αριστείδη Λαμπρούλη, η ζωή και το έργο του, αποτελεί φωτεινό παράδειγμα για όλους τους κομμουνιστές και προοδευτικούς ανθρώπους του τόπου μας».

Ανακοινώσεις για το θάνατο του Αριστείδη Λαμπρούλη έβγαλαν, επίσης, το Νομαρχιακό Συμβούλιο Λάρισας της ΚΝΕ, η δημοτική παράταξη «Δημοτική Συνεργασία» και η Επιτροπή Ειρήνης Λάρισας.