«Ο Ε. Γιαννόπουλος εμφανίζεται να εισέρχεται στο ΥΕΘΑ (σ.σ. την περίοδο της Κατοχής) όταν το ΕΑΜ καλεί σε αντίσταση. Ο Ε. Γιαννόπουλος εισέρχεται στον κατοχικό στρατό, ορκίζεται στην κυβέρνηση Τσολάκογλου. Εμφανίζεται να υπηρετεί στο Η` Τμήμα Πειραιώς και διετέθη στις στρατιωτικές φυλακές στην περίοδο της Κατοχής.

Το 1943, τότε που υπήρχαν συγκρούσεις του ΕΛΑΣ με τους Γερμανούς, τον Ιούλιο του 1943, ο Γιαννόπουλος βρίσκεται στις στρατιωτικές φυλακές Πειραιά και από εκεί διατίθεται στα Τάγματα Ευζώνων. Προϋπόθεση για να διατεθεί, από το κατοχικό καθεστώς, στα Τάγματα Ασφαλείας ήτο η εθελοντική προσφορά, ιδιόγραφη αίτηση και η μη ανάμειξη σε αντιστασιακή οργάνωση...

Μ' αυτές τις προϋποθέσεις που έθετε ο Μπάκος, ο κ. Γιαννόπουλος εμφανίζεται να διατίθεται, με σειρά 9ος, στα Τάγματα Ευζώνων (σ.σ. Τάγματα Ασφαλείας). Του βγάζουν φύλλο πορείας, αλλά βρίσκεται στο νοσοκομείο, όπου παίρνει βεβαίωση από το διοικητή των φυλακών και γράφεται ότι δεν πήγε ακόμα το φύλλο πορείας γιατί είναι άρρωστος.

Ο ίδιος ο Ε. Γιαννόπουλος λέει πως δεν πήγε. Ομως, για να τον βάλουν, να τον διαθέσουν για τα Τάγματα Ευζώνων, υπήρξε εθελοντική προσφορά... Αυτά το 1943. Το Φλεβάρη του 1944, ο Ε. Γιαννόπουλος εμφανίζεται στην Ανωτάτη Υγειονομική Επιτροπή, που λέει ότι τον εξήτασαν αυτοπροσώπως και κρίνεται βοηθητικός. Παίρνει, λοιπόν, τη βεβαίωση και στις 28 Μάρτη του 1944 ο Ε. Γιαννόπουλος προάγεται σε βοηθητικό Υπασπιστή...

Λίγο αργότερα, στις 7 Ιουλίου του 1944, ο Ε. Γιαννόπουλος εμφανίζεται στο στρατιωτικό νοσοκομείο Μελισσίων, όπου βεβαιώνει ο διευθυντής του πως ήρθε χωρίς φύλλο πορείας. Τον διώχνει και ξαναπηγαίνει μετά. Το '44, λοιπόν, στο νοσοκομείο εμφανίζεται διαχειριστής τροφίμων, όπου και διώχθηκε ποινικά. Ενώ, μέχρι το Δεκέμβρη του 1949, εμισθοδοτείτο για την όλη δράση του την προηγούμενη περίοδο στον κατοχικό στρατό».

Παραθέτοντας αυτά τα καταλυτικά στοιχεία για τη δράση του Ε. Γιαννόπουλου, όπως παρουσιάζονται μέσα από επίσημα έγγραφα, όπως είπε ο Ν. Αθανασόπουλος, πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, δήλωσε «έκπληκτος απρόσμενα για το μη αναμενόμενο που συναντά σχετικά με την πορεία του Ε. Γιαννόπουλου κατά την Κατοχή», σημειώνοντας, ακόμα ότι «τον βρίσκω μισθοδοτούμενο μέχρι το 1944, ενώ εγώ ήμουν στο βουνό».

Ο Ν. Αθανασόπουλος παρουσίασε και χειρόγραφη δήλωση του Ε. Γιαννόπουλου, του έτους 1947, «στην οποία ο ίδιος λέει πως σε καμιά μάχη δεν έλαβε μέρος... λέει ότι οργανώθηκε το Μάη του 1944 στον ΕΛΑΣ, αλλά το Μάρτη του '44 πήρε προαγωγή στον κατοχικό στρατό»!

Μ' αυτά τα αποκαλυπτικά στοιχεία, που προκύπτουν μέσα από τα έγγραφα που παρουσίασε ο Ν. Αθανασόπουλος, υπογράμμισε κατηγορηματικά:

«Αυτή είναι η πραγματικότητα με τον Ε. Γιαννόπουλο. Τα έγγραφα δεν επιτρέπουν άλλη σκέψη. Αρχίζουν από το '42 και φθάνουν ως το τέλος. Ο ίδιος τα λέει. Λοιπόν, δεν μπορώ να ανέχομαι την παραποίηση της ιστορίας (σ.σ. όταν γίνεται λόγος για αντιστασιακή δράση του Γιαννόπουλου). Και δεν μπορεί μετά το 1945, ο Γιαννόπουλος να διηύθυνε πολιτιστικά κέντρα, όταν όλοι οι πραγματικά αντιστασιακοί είμαστε σε απηνή διωγμό».

Απαντώντας σε ερωτήσεις της υπεράσπισης, που ανέγνωσε σχετικά έγγραφα, ο μάρτυρας Ν. Αθανασόπουλος είπε ότι λόγος γίνεται για «συμμετοχή του Γιαννόπουλου στο "κίνημα" (σ.σ. εννοεί Δεκεμβριανά), μετά την Αντίσταση και όχι στην περίοδο της Κατοχής». Οσον αφορά το αν αρνήθηκε, όπως ισχυρίζεται ο Ε. Γιαννόπουλος, να ενταχθεί στα Τάγματα Ασφαλείας, ο μάρτυρας τόνισε πως ένας στρατιωτικός δεν μπορεί να αρνηθεί, ενώ σημείωσε πως πήρε και προαγωγή το Φλεβάρη του 1944... Αναφέρθηκε επίσης ότι προσκόμισε πιστοποιητικό πιστοποίησης της «εθνικής του υπηρεσίας» κατά την περίοδο αυτή...

Για το γεγονός πως, αν και ταγματάρχης του ΕΛΑΣ όπως ισχυρίζεται ο Ε. Γιαννόπουλος, ωστόσο, δε διώχθηκε, αλλά, αντίθετα, είχε και «πολιτιστικό κέντρο» (καφενείο - ζαχαροπλαστείο το βαφτίζει η Πολιτική Αγωγή...), ο Ν. Αθανασόπουλος ήταν κατηγορηματικός: «Μετά το '45 διώχθηκαν οι αντιστασιακοί και όχι μόνον οι κομμουνιστές, μέχρι 13ου βαθμού». Ο ίδιος μάλιστα, όπως είπε, δεν μπορούσε να πουλήσει ούτε λαχεία, ενώ «και καντηλανάφτης για να γίνεις χρειαζόταν πιστοποιητικό νομιμοφροσύνης».

Η Πολιτική Αγωγή, κατά την εξέταση του μάρτυρα, ουσιαστικά περιόρισε τις ερωτήσεις της σχετικά με το «αν πήγε ή δεν πήγε» ο Γιαννόπουλος στα Τάγματα Ασφαλείας αναγιγνώσκοντας διάφορα έγγραφα. Ενώ αναφέρθηκε σε περιστατικά που αφορούσαν τις σχέσεις Γιαννόπουλου και μάρτυρα κατά τη θητεία τους στο ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα σε κάποιες επιστολές του Ν. Αθανασόπουλου προς τον Γιαννόπουλο την περίοδο 1989 - '90, ζητώντας να διευκρινίσει αν αναιρεί όσα τότε έγραφε για τον «αγωνιστή Γιαννόπουλο». Ο Ν. Αθανασόπουλος, αφού δήλωσε πως δεν αναιρεί τίποτα από τα παραπάνω, τόνισε, ωστόσο, ότι η «αλήθεια αποκαλύπτεται από τα δημόσια έγγραφα που παρουσιάζονται στο δικαστήριο τα οποία τότε δε γνώριζα». «Δεν αμφισβήτησα τους αγώνες του το 1989 - '90, αμφισβήτησα τους αγώνες του 1941 -'44», δήλωσε ο μάρτυρας.

Να σημειωθεί ότι και χτες δεν έλειψαν οι αντεγκλήσεις της υπεράσπισης με τον πρόεδρο του δικαστηρίου για άνιση μεταχείρισή της, σε σχέση με την πλευρά Γιαννόπουλου, ο οποίος, υπενθυμίζεται, όλες αυτές τις μέρες παραβρίσκεται ανελλιπώς ως διάδικος στο δικαστήριο και παρεμβαίνει όποτε θέλει...

Η δίκη συνεχίζεται σήμερα στο τριμελές Εφετείο και με την ολοκλήρωση της κατάθεσης των μαρτύρων, ενώ αναμένεται να αρχίσει και η απολογία του κατηγορούμενου.