Οταν βγήκε ο Καραμανλής και δήλωσε στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης ότι εφόσον εκλεγόταν στις 4 του Οκτώβρη θα επέβαλλε «πάγωμα» μισθών και συντάξεων, από το επόμενο κιόλας δευτερόλεπτο (σ.σ.: κυριολεκτικά από το επόμενο δευτερόλεπτο), οι πρόεδροι της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, οι Παναγόπουλος - Παπασπύρος, εγκαταστάθηκαν στα κανάλια.

Τη μια συνέντευξη τέλειωναν, την άλλη άρχιζαν. Οποιον τηλεοπτικό σταθμό κι αν έβλεπες, όποιον ραδιοφωνικό σταθμό άνοιγες, τους άκουγες να καταγγέλλουν την αναλγησία της ΝΔ, να μιλούν οργισμένοι για το αδιανόητο της προοπτικής να «παγώσουν» οι μισθοί και οι συντάξεις, να βγάζουν «αφρούς» που τόλμησε ο Καραμανλής και είπε τέτοιο πράγμα.

*

Ε, λοιπόν, αυτό που τόλμησε ο Καραμανλής και το είπε, προχτές τόλμησε ο Παπανδρέου και το έκανε! Το ίδιο, ακριβώς το ίδιο!

Αλλά πώς εξηγείται ότι τώρα οι της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ έχουν εξαφανιστεί; Πού είναι εκείνο το (προεκλογικό) πάθος τους να αποκρούσουν κάθε σκέψη περί «παγώματος»; Πού έχουν λουφάξει; Πού πήγαν; Δεν άκουσαν; Δεν είδαν; Δεν τους ενημέρωσαν; Γιατί δεν τους έχουμε δει σε κανένα «παράθυρο»; Πώς και κατάφεραν να καταπολεμήσουν τη γνωστή ροπή τους να τρέχουν στις κάμερες;

Οι μάσκες έπεσαν. Τα προσωπεία των κυβερνητικών βαστάζων στο συνδικαλιστικό κίνημα (που έφτασαν μέχρι του σημείου να ζητούν τις απολύσεις των εργαζομένων στα stage) δεν μπορούν πλέον να κρύψουν ότι πρόκειται για μια «πέμπτη φάλαγγα» που ναρκοθετεί την ανάγκη των εργαζομένων όχι μόνο να οργανωθούν και να διεκδικήσουν, αλλά και να υπερασπιστούν τα ψίχουλα τη στιγμή που ακόμα κι αυτά τους τα κλέβουν.

*

Θαυμάστε τους!

Επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, το «πάγωμα» των μισθών και των συντάξεων, που επί ΝΔ ήταν αναλγησία, για τους κυρίους της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ λογίζεται σαν «κοινωνική ευαισθησία».

Εκείνο που στη γαλάζια εκδοχή του ήταν αδιανόητο, στην πράσινη εκδοχή του αντιμετωπίζεται σαν «νοητό» και «επιβεβλημένο».

Ο,τι πριν 40 μέρες ήταν εξοργιστικό, σήμερα η ...διαχείρισή του γίνεται με «ωριμότητα» και «ρεαλισμό»!

Αλλά το πράσινο «πάγωμα» δεν είναι λιγότερο «πάγωμα» από το γαλάζιο. Η «γλύκα», είτε την λεηλασία την επιβάλλει η ΝΔ, είτε το ΠΑΣΟΚ, είναι ίδια για εκείνους που την υφίστανται.

*

Ιδια χυδαία, τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά, είναι και η συμπεριφορά των πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.

Πριν τις εκλογές προσποιούνταν ότι νοιάζονταν για τους εργαζόμενους, αλλά στην πραγματικότητα για το μόνο που νοιάζονταν ήταν τα κομματικά τιμαλφή που απορρέουν από την άνοδο στην κυβέρνηση των δικών τους «παγοποιών».

Μετεκλογικά για το μόνο που νοιάζονται είναι να βάλουν πλάτη για να εφαρμοστεί η πολιτική της ΝΔ, αλλά με πρωθυπουργό τον Παπανδρέου!

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν απλά συμφέρον, είναι υποχρεωμένοι, πια, να βγάλουν συμπεράσματα.