Την πολύ άμεση και έντονη επιτάχυνση της εφαρμογής του συνόλου των μέτρων που προβλέπουν την πλήρη ισοπέδωση και γενικευμένη εφαρμογή των αντιδραστικών εργασιακών σχέσεων σε ολόκληρη την ΕΕ, με ειδική μνεία για την περίπτωση της Ελλάδας, σηματοδοτούν οι αποφάσεις του ΕΚΟΦΙΝ και του ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ, τις οποίες συναποφάσισε η ελληνική κυβέρνηση. Τα παραπάνω προκύπτουν απο τις χτεσινές δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών, ο οποίος χτες επέλεξε να διανείμει τις εκθέσεις που συζητήθηκαν στις Βρυξέλλες και οι οποίες επιχειρηματολογούν υπέρ μίας αγοράς εργασίας, πλήρως ελαστικοποιημένης, χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις και χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Στόχος της κυβέρνησης και του Γ. Παπακωνσταντίνου σε αυτή τη φάση είναι η προετοιμασία της κοινής γνώμης, ώστε να αποδεχτεί χωρίς αντιστάσεις τις λογικές του αντιδραστικού μονόδρομου, που επιτάσσουν οι στρατηγικές της ΕΕ και τις οποίες συνδιαμορφώνουν οι ελληνικές κυβερνήσεις όπως η σημερινή του ΠΑΣΟΚ. Το θέμα των νέων ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις, όπως είχε προειδοποιήσει έγκαιρα το ΚΚΕ, έχει τεθεί στην ημερήσια διάταξη.

Το κείμενο για την αγορά εργασίας στην Ελλάδα, που αποτελεί μέρος των εγγράφων του ΕΚΟΦΙΝ και το οποίο έδωσε χθες στη δημοσιότητα το υπουργείο Οικονομικών, δεν περιλαμβάνει ...ρηξικέλευθες προτάσεις, αλλά περιορίζεται στις γνωστές αντιδραστικές θέσεις για μια πιο ...ευέλικτη αγορά εργασίας, που έχουν κατά καιρούς διατυπώσει η ΕΕ, ο ΟΟΣΑ και το ΔΝΤ. Επιμένει, ωστόσο, και εμμένει στην ανάγκη ακόμα μεγαλύτερης επιτάχυνσης της προσαρμογής των χωρών - μελών.

Το κείμενο ξεκινά με τη διαπίστωση ότι η αγορά εργασίας στην Ελλάδα είναι αρκετά ...άκαμπτη, και στο γεγονός αυτό αποδίδει την υψηλή ανεργία των γυναικών και των νέων.

Στο επιμέρους κεφάλαιο «Προοπτική για την επόμενη διετία», παρατίθενται, σε σχετικό πίνακα, οι προτάσεις της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και του ΔΝΤ για την αγορά εργασίας στην Ελλάδα, με την εισήγηση να προβλέπει:

• Τον ...εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας για την προστασία της απασχόλησης, τη διεύρυνση, δηλαδή, του καθεστώτος της ελαστικής απασχόλησης μέσα από την άρση των περιορισμών που προστατεύουν σήμερα τα εργασιακά δικαιώματα.
• Τη μείωση του εργασιακού κόστους των νεοπροσλαμβανόμενων, με καταβολή αμοιβών μικρότερων των κατώτατων αποδοχών που κατοχυρώνουν οι Συλλογικές Συμβάσεις.
• Ενσωμάτωση της «μαύρης εργασίας» στη «νόμιμη» αγορά, και εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση, την εξειδίκευση και αύξηση της συμμετοχής της διά βίου μάθησης.
• Οι μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα πρέπει να συνεχιστούν, στην κατεύθυνση της αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και τον περιορισμό των αναπηρικών συντάξεων.
• Επέκταση των ελαστικών μορφών εργασίας.

Πρόκειται για προτάσεις, οι οποίες κοινό παρονομαστή έχουν την υποταγή, με το μαστίγιο ή το καρότο, της εργασίας στο κεφάλαιο. Ολες τους κινούνται στην κατεύθυνση της παραπέρα εντεινόμενης «απορρύθμισης» της αγοράς εργασίας και άρσης όλων των περιορισμών, που εμποδίζουν την απρόσκοπτη δράση του κεφαλαίου, ώστε να απομυζά όλο και μεγαλύτερη υπεραξία. Στο υποκεφάλαιο «Αντιμετωπίζοντας την κρίση», όλα τα σφυριά χτυπούν στις υφιστάμενες εργασιακές κατακτήσεις. Ετσι, η αγορά εργασίας χαρακτηρίζεται «άκαμπτη». Ενδιαφέρουσα είναι η ακόλουθη παράγραφος, όπου επισημαίνεται: «Σε ό,τι αφορά την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας, ζητήματα, όπως η νομοθεσία προστασίας της εργασίας, οι μεταρρυθμίσεις του συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων, ή του συστήματος εκπαίδευσης, δεν έχουν αποτελέσει το βασικό πυρήνα των ασκούμενων πολιτικών».

Και συνεχίζει αμέσως μετά: «Παρ' όλα αυτά, εξ αιτίας των δημοσιονομικών προβλημάτων, σήμερα δίνεται μεγαλύτερη προσοχή στην προσέγγιση της "ευελφάλειας", καθώς παρέχει αποτελεσματικότερο τρόπο επίλυσης των ζητημάτων στην αγορά εργασίας». Γίνεται κριτική για τα χαμηλά ποσοστά ελαστικής απασχόλησης που έχει η Ελλάδα, σε σχέση με την ΕΕ, αλλά και για την ...αυστηρή νομοθεσία που διέπει το καθεστώς της ελαστικής εργασίας, η οποία καθυστερεί την είσοδο στην αγορά εργασίας νέων ανθρώπων...

Παράλληλα, αν και αναγνωρίζουν ότι οι κατώτατες αμοιβές στην Ελλάδα είναι χαμηλές, ζητούν την κατάργηση του ορίου των κατώτατων αυτών αμοιβών, με το επιχείρημα ότι έτσι θα αυξηθεί η απασχόληση... Κρίνουν, επίσης, ότι οι ...πολύ υψηλές εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές συμβάλλουν στη μείωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.

Στα ίδια πλαίσια, βεβαίως, δεν παραλείπουν να επιτεθούν κατά του θεσμού των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων και ζητούν την ...αποκέντρωση του μηχανισμού των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας από εθνικό επίπεδο, στο επίπεδο των επιχειρησιακών συμβάσεων, ενώ επαναφέρουν το θέμα της σύνδεσης των αμοιβών με την εξέλιξη της παραγωγικότητας... Χαιρετίζουν, τέλος, το «πάγωμα» των μισθών στο δημόσιο τομέα από τη κυβέρνηση της ΝΔ, επισημαίνοντας ότι η εξέλιξη αυτή μπορεί να δώσει ισχυρή ώθηση και στον ιδιωτικό τομέα για την εκδήλωση ανάλογων εξελίξεων...

Σε κείμενο, εξάλλου, που υιοθετήθηκε στο Γιούρογκρουπ, με θέμα «Πολιτικές για την αγορά εργασίας, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης», το οποίο αποκάλυψε χτες μόνο ο «Ρ» από το σύνολο των εφημερίδων, γίνεται ευθεία παρέμβαση στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, στην κατεύθυνση της περαιτέρω ελαστικοποίησής τους. Συγκεκριμένα, αναφέρεται: «Οι χώρες θα πρέπει να λάβουν υπόψη ότι κατά τη διαδικασία κατάρτισης των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, θα πρέπει να επιτρέψουν την ευλυγισία του σχετικού εισοδήματος, καθώς και τις εξελίξεις σε ό,τι αφορά τη σύνδεση της εξέλιξης του εισοδήματος με την πορεία της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας, αλλά θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και οι συνθήκες που επικρατούν στις τοπικές αγορές εργασίας»! Τέλος, καλούνται χώρες - μέλη, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, να προωθήσουν άμεσα πολιτικές που αποβλέπουν σε:

• «Αντιμετώπιση του κατακερματισμού στην αγορά εργασίας». Πρόκειται για την προσπάθεια ισοπέδωσης εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων με την προς τα κάτω εξίσωσή τους.
• «Αύξηση της ενεργητικής απασχόλησης», που οδηγεί στην αντικατάσταση των επιδομάτων ανεργίας με τη χρηματοδότηση του κεφαλαίου για αύξηση της απασχόλησης.
• «Ελαστικό σύστημα μισθών, που να συνδέεται με την παραγωγικότητα της εργασίας».
• Αποτελεσματική αύξηση στις ηλικίες συνταξιοδότησης.