Η ΜΕΘΟΔΟΣ: «Σαν να κυριεύτηκαν ξαφνικά από μια σπάνια κρίση ειλικρίνειας, το μόνο που βρίσκουν να προτείνουν στον λαό οι πολιτικοί των κομμάτων της εξουσίας είναι η λιτότητα σε διάφορες γεύσεις. Και για να φοβίσουν τους εργαζομένους, παρουσιάζουν μια κατάσταση τόσο ζοφερή, που θυμίζει εκείνο το σκετς των Μόντι Πάιθον, όπου τέσσερις βολεμένοι, που διηγούνται πόσο σκληρά δούλεψαν στη ζωή τους, συναγωνίζονται σε υπερβολές. "Κάθε πρωί σηκωνόμουν στις δέκα τη νύχτα», λέει ένας από αυτούς, «μισή ώρα προτού πέσω για ύπνο, έτρωγα ένα κομμάτι κρύο φαρμάκι, δούλευα στη φάμπρικα 29 ώρες την ημέρα, αφού πρώτα πλήρωνα το αφεντικό για να μ' αφήσει να δουλέψω. Κι όταν επιστρέφαμε σπίτι, ο πατέρας μάς δολοφονούσε κάθε νύχτα εν ψυχρώ κι ύστερα χόρευε πάνω στα μνήματά μας τραγουδώντας". Και του απαντάει ένας άλλος: "Αντε τώρα να τα πεις αυτά στους σημερινούς νέους. Δεν πρόκειται να σε πιστέψουν"» (ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ).

Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ: «Ο Γιώργος Παπανδρέου (...) δεν θέλει να τρομάξει τα πλήθη (...) έτσι όμως δεν αποδίδει το όλον (...) τα ταμεία είναι άδεια, οι δαπάνες ανεξέλεγκτες, τα χρέη καταδυναστευτικά και η πραγματική οικονομία τελματωμένη, πνιγμένη στα βερεσέδια (...) η απερχόμενη "νέα διακυβέρνηση" αφήνει πίσω της συντρίμμια. Μόνο οι οφειλές της προς τους ιδιώτες επιχειρηματίες ανέρχονται σε 10-12 δισ. ευρώ (...) Η νέα κυβέρνηση λοιπόν θα πρέπει με το "καλημέρα" να εξασφαλίσει πόρους μεταξύ 14 δισ. ευρώ και 17 δισ. ευρώ» (ο Α. Καρακούσης στο ΒΗΜΑ).

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ: «Σημαντικές ευκαιρίες για επενδύσεις στον χώρο των επιχειρήσεων αλλά και στον τομέα της κτηματαγοράς έχει αναδείξει η διεθνής οικονομική κρίση στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης» (το θέμα στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).