Σάββατο 26 Σεπτέμβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αδίστακτος οπορτουνισμός

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το ότι οι οπορτουνιστές είναι αδίστακτοι όταν διεκδικούν «μονά - ζυγά» δικά τους είναι γνωστό και επιβεβαιώνεται καθημερινά. Ετσι, δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση και χτεσινό πόνημα της «Αυγής». Εκεί συστήνει στους «γνήσιους αριστερούς» να «μην παίρνουν σοβαρά» την «υπογραφή του ΚΚΕ». Γιατί, λέει, κάποτε την ίδια υπογραφή την «έβαλε και στη δημοκρατική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και στην υπερψήφιση δημάρχου του ΠΑΣΟΚ στην Αθήνα και στην υπερψήφιση άλλων δημάρχων του ΠΑΣΟΚ ανά την Ελλάδα και στην κυβέρνηση Τζανετάκη και στην εξύμνηση του Γκορπατσόφ και στη συστέγαση με τους ρεφορμιστές της ΓΣΕΕ»... Δεν έχει, φυσικά, καμία αξία να εξηγήσουμε στην «Αυγή» πως η αλήθεια είναι ιστορική και συγκεκριμένη. Δε θέλουν να πειστούν. Να λασπολογήσουν θέλουν και να προβοκάρουν. Οι εξηγήσεις και οι απαντήσεις έχουν αξία και νόημα όταν απευθύνονται σε καλοπροαίρετους ανθρώπους που προβληματίζονται και προσεγγίζουν το ΚΚΕ, θέτοντάς του τα ερωτήματά τους.

Ομως, επειδή εκεί στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αποκλείεται να έχασαν κάθε αίσθηση της πραγματικότητας μάλλον έχουν χάσει κάθε ίχνος τσίπας. Γιατί πάει πολύ να γράφουν όσα γράφουν για το ΚΚΕ αυτοί που σήμερα, τώρα, ομνύουν στη συνεργασία με τις δυνάμεις της «δημοκρατικής αντιπολίτευσης», στις οποίες βεβαίως εντάσσουν το ΠΑΣΟΚ. Είναι αυτοί που σήμερα, τώρα, στηρίζουν σε δεκάδες δήμους και νομαρχίες το ΠΑΣΟΚ και στηρίζονται απ' αυτό. Είναι αυτοί που σήμερα, τώρα, προχωρούν σφιχταγκαλιασμένοι με τους ρεφορμιστές της ΓΣΕΕ. Και το πράττουν γνωρίζοντας τι είναι το ΠΑΣΟΚ σήμερα, τι είναι και τι ρόλο παίζουν σήμερα οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Είναι αυτοί που η υπογραφή τους φιγουράρει φαρδιά πλατιά κάτω απ' τη Συνθήκη του Μάαστριχτ κι από πλήθος άλλων ευρωενωσιακών αντιδραστικών αντιλαϊκών αποφάσεων. Και όχι μόνο δεν έκαναν ποτέ την αυτοκριτική τους για τα έργα και τις ημέρες τους, που άλλα λένε κι άλλα πράττουν και υπογράφουν, αλλά προσπαθούν να βγουν κι από πάνω. Αυτοί που ενώνουν τις δημοτικές τους παρατάξεις με αυτές του ΠΑΣΟΚ σε δήμους, όπως έκανε ο υποψήφιος βουλευτής τους στα Γιάννενα, Φ. Φίλιος. Τέτοιο θράσος πηγάζει από τη φύση εκείνου που κάποτε μαζί με τους ομοίους του επιχείρησε να παραδώσει το ΚΚΕ στα σχέδια της αστικής τάξης και επειδή δεν του έγινε η χάρη του έμεινε το αδίστακτο του απελπισμένου.

Οι «προστάτες» του καταναλωτή

Εκλογές έχουμε και είναι καλό όσοι εκφράζουν θέσεις και απόψεις να είναι κάπως περισσότερο προσεκτικοί από άλλες φορές.

Οπως η καταναλωτική οργάνωση ΕΚΠΟΙΖΩ, η οποία θεώρησε καλό να διατυπώσει τις δικές της θέσεις, παραινέσεις και συμπεράσματα προς τα πολιτικά κόμματα. Για να πει, πριν απ' όλα, ότι τα προβλήματα των καταναλωτών οφείλονται κατά βάση: Στην καταστρατήγηση της νομοθεσίας, στην έλλειψη διαφάνειας, στην έλλειψη... υγιούς ανταγωνισμού και την έλλειψη καταναλωτικής παιδείας.

Για ποιους νόμους κάνει λόγο; Γι' αυτούς που πήραν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υπέρ των μεγαλεμπόρων και μεγαλοβιομηχάνων; Για την κατάργηση των ορίων στις τιμές; Για τις αθρόες εισαγωγές σε βάρος της εγχώριας βιοτεχνίας;

Για ποια διαφάνεια μιλούν; Γι' αυτή που φρόντισαν να μην υπάρχει οι ίδιοι οι νόμοι που «καταστρατηγούνται»; Για ποιον υγιή ανταγωνισμό; Γι' αυτόν που προκύπτει από το διαρκή πόλεμο ενάντια στις μικρές επιχειρήσεις και τα μέτρα ενίσχυσης των πολυκαταστημάτων; Οσο για την καταναλωτική παιδεία, ποια είναι αυτή; Αυτή που πρεσβεύει το εμπάργκο αγοράς για προϊόντα που δε γίνεται να στερηθεί το νοικοκυριό; 'Η της αναζήτησης προϊόντων φθηνότερων, που, ακόμη κι αν βρεθούν, ο χρόνος και το κόστος απόκτησης ακυρώνει το πλεονέκτημα της τιμής;

Θα το ξαναπούμε: Την ευθύνη για τα προβλήματα του καταναλωτή την φέρουν το μεγάλο κεφάλαιο και οι πολιτικοί υπηρέτες του. Αυτοί που κλέβουν τον πλούτο που παράγει ο λαός. Αυτοί που λιανίζουν τα μεροκάματα και εκμεταλλεύονται τους πάντες και τα πάντα.

Για την τόνωση της επιχειρηματικότητας

Οι επιχειρηματίες του τουρισμού, που εκπροσωπούνται από το Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, και η «Eurobank» ανακοίνωσαν ότι θα εκπονήσουν από κοινού μια έρευνα για τον «Ελληνικό Τουρισμό το 2020», προκειμένου να καταλήξουν στο νέο αναπτυξιακό μοντέλο του κλάδου, σε αντιδιαστολή με αυτό των τελευταίων 30 χρόνων, που φαίνεται να έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του.

Θα πει κάποιος, «και τι έγινε;». Και μάλλον δε θα έχει άδικο. Καθώς, για τον εργαζόμενο, το ζητούμενο σήμερα δεν είναι το αναπτυξιακό τουριστικό μοντέλο, αλλά το πώς θα μπορέσει να κάνει καλές και φτηνές διακοπές με την οικογένειά του. Αυτό του στερούν όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια τα αφεντικά και η πολιτική της ΕΕ και του δικομματισμού. Και, φυσικά, οι έρευνες των επιχειρηματιών δεν ασχολούνται με αυτό το θέμα.

Ο διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας, Ν. Νανόπουλος, επεσήμανε χαρακτηριστικά ότι το νέο μοντέλο, γενικά, αλλά και ειδικά στον τουρισμό, «θα πρέπει να είναι ανοικτά και χωρίς "ενοχές" προσανατολισμένο στην τόνωση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και επιχειρηματικότητας».

Καιρός είναι, όμως, να σχεδιαστεί ένα «μοντέλο» που θα είναι ανοικτά και χωρίς «ενοχές» προσανατολισμένο στην τόνωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στον τουρισμό και στη διεύρυνση του λαϊκού δικαιώματος στον παραθερισμό. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με πιο ισχυρό ΚΚΕ, συστράτευση των μικρών επιχειρηματιών του τουρισμού σε ένα πολύμορφο κίνημα ενάντια στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Ας γίνει η αρχή από τις κάλπες.

Αποκαλυπτική η υπόθεση των stage

Η υπόθεση των προγραμμάτων stage, ο τρόπος με τον οποίο τοποθετούνται κόμματα και συνδικαλιστικές οργανώσεις, και πολύ περισσότερο τα πεπραγμένα όλων, ανοίγουν σαν βεντάλια τις πραγματικές τους θέσεις απέναντι στο συνολικό ζήτημα των εργασιακών σχέσεων και επιβεβαιώνουν μέχρι κεραίας την πολιτική κριτική που ασκεί το ΚΚΕ στα κόμματα του κεφαλαίου και τις παραφυάδες τους, είτε πρόκειται για τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, είτε για τις συνδικαλιστικές τους παρατάξεις. Τι λέει η ΝΔ για τα stage; Οτι δίνουν μια σημαντική ευκαιρία σε χιλιάδες νέους να αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία και πως είναι προγράμματα που έχει αποφασίσει η ΕΕ. Ομολογεί δηλαδή ότι σαν κυβέρνηση υλοποίησε -και σκοπεύει να συνεχίσει αν επανεκλεγεί - μια πολιτική που στοιβάζει χιλιάδες νέους στη βραχύχρονη εξάμηνη ανασφάλιστη εργασία με 500 ευρώ μισθό.

Τι λέει το ΠΑΣΟΚ; Καμώνεται πως αντιδρά στα stage, όταν είναι αυτό που τα θεσμοθέτησε σαν κυβέρνηση το 1998, με τον ίδιο νόμο που «πέρασε» και την εκ περιτροπής εργασία! Σήμερα κάνει πως δεν ξέρει τίποτα για το έγκλημα και υπόσχεται να τα καταργήσει. Βέβαια, δε λέει τίποτα για τον ιδιωτικό τομέα, που ορέγεται την τζάμπα και ανασφάλιστη εργατική δύναμη χιλιάδων εργαζομένων. Ούτε μιλάει για τον άθλιο θεσμό της μαθητείας, τον οποίο σκοπεύει να επεκτείνει, ούτε βέβαια λέει τίποτα για τις άλλες μορφές της «κοινωνικής εργασίας» που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμά του και οι οποίες είναι ένα κακέκτυπο των stage και θα αντικαταστήσουν το εν λόγω πρόγραμμα στο δημόσιο τομέα.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κάνει τον ανήξερο για τα stage, ενώ υπάρχουν και στελέχη του που τα υπερασπίζονται δημόσια σαν προγράμματα δήθεν απόκτησης εργασιακής εμπειρίας. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ καμώνεται πως ασκεί κριτική και θέλει την κατάργηση των stage. Κορoϊδεύει τους εργαζόμενους και το λαό. Είναι το κόμμα εκείνο που στους δήμους, μαζί με το ΠΑΣΟΚ εφάρμοσε τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, που σπάνε τις συλλογικές συμβάσεις και χτυπάνε τη σταθερή εργασία. Είναι το κόμμα εκείνο που ζητούσε «πoσόστωση» στη μερική απασχόληση, νομιμοποιώντας την σαν μορφή βαθιάς εργασιακής εκμετάλλευσης. Είναι το κόμμα εκείνο που στο συνδικαλιστικό κίνημα στηρίζει την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, τον βασικό φορέα μέσα από τον οποίο το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ προωθούν την ενσωμάτωση των λαϊκών αντιδράσεων στην κυρίαρχη πολιτική.

Η ΓΣΕΕ είναι αυτή που συνυπέγραψε με την τότε κυβέρνηση Σημίτη το «Σύμφωνο εμπιστοσύνης προς το 2000», γέννημα του οποίου ήταν ο 2639/2008 των stage και της εκ περιτροπής εργασίας. Ακόμα και σήμερα, καμώνεται πως αντιδρά στα stage, αλλά στην πραγματικότητα διαμαρτύρεται μόνο για το γεγονός ότι η κυβέρνηση τα αξιοποιεί ρουσφετολογικά για να κερδίσει έδαφος απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, στην κούρσα της κυβερνητικής καρέκλας. Είναι όλοι τους υπόλογοι και εκτεθειμένοι απέναντι στους εργαζόμενους και το λαό, ιδιαίτερα απέναντι στη νεολαία. Στην κάλπη πρέπει να τιμωρηθούν. Να ενισχυθεί το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που με συνέπεια αντιπάλεψε και αντιπαλεύει τις εργασιακές ανατροπές, καταφέρνοντας μικρές κατακτήσεις και ανοίγοντας δρόμους για πιο σοβαρές αλλαγές προς όφελος των εργαζομένων.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Με οδηγό τα κέρδη και τα υπερκέρδη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΝΤΑΞΕΙ, ΤΟ ΕΜΠΕΔΩΣΑΜΕ το «δύσκολες αλλά αναγκαίες αποφάσεις» του Κώστα Καραμανλή. Μπορεί να σταματήσει να το επαναλαμβάνει...

Αλλωστε, ούτε «δύσκολες» πιστεύουμε ότι είναι για τις κυβερνήσεις που τις παίρνουν (μια χαρά κοιμούνται το βράδυ) και, πολύ περισσότερο, δεν πιστεύουμε ότι είναι «αναγκαίες»...

Δεν ξέρουμε κανέναν Ελληνα μισθωτό, μικρομεσαίο, αγρότη ή νέο, που να έχει ...ανάγκη από δυο ακόμη χρόνια λιτότητας, φτώχειας, καταστολής και ανεργίας.

Αντιθέτως, ξέρουμε πολλούς εφοπλιστές, τραπεζίτες, βιομηχάνους, που έχουν ανάγκη από κέρδη, υπερκέρδη, και κέρδη επί των υπερκερδών.

Γιατί έτσι πάει ...συντακτικά! Οποιος μιλάει για «δύσκολες και αναγκαίες αποφάσεις», πρέπει να μας αποσαφηνίζει το ...«για ποιον» είναι «αναγκαίες». Ετσι, για να συνεννοούμαστε.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ, έχουμε τον Γιώργο Παπανδρέου, που δηλώνει «πράσινος» μέχρι το κόκκαλο. Εκτός από ...ΠΑΣΟΚ, είναι και σοσιαλιστής και οικολόγος.

Κι ως εκ τούτου, θα «συμφιλιώσει», όπως λέει, την παραγωγή και την ανάπτυξη με το περιβάλλον. Εχει τον τρόπο.

Μόνο που παραλείπει να μας πει ότι όταν αυτά τα δύο βρίσκονται σε αναντιστοιχία υπάρχει ένας τρίτος παράγοντας από πίσω: Το κέρδος των κεφαλαιοκρατών.

Και με αυτό το κέρδος δεν τίθεται - για το ΠΑΣΟΚ - θέμα συμφιλίωσης. Ως γνωστόν, είναι ...αχώριστοι φίλοι εδώ και πολλά πολλά χρόνια και κάνουν πολλές εξυπηρετήσεις ο ένας στον άλλον.

Αλλωστε, δυστυχείς κεφαλαιοκράτες όσο κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ αυτήν τη χώρα δεν είδαμε πουθενά. Αντιθέτως, είδαμε πολλούς (παλιούς και νέους) να πλουτίζουν και να βολεύουν τα συμφέροντά τους όσο δεν πάει άλλο.

Σας βεβαιώνουμε, δε, ότι τα ...εναλλακτικά, οικολογικά κέρδη (ναι, υπάρχουν και τέτοια και προωθούνται ιδιαιτέρως στην Ευρωπαϊκή Ενωση) είναι το ίδιο καλά με τα άλλα.


Γρηγοριάδης Κώστας

Δεν υπάρχει ...ελβετική τράπεζα, που να μην τα δέχεται.

Παραπλανούν οι ΠΑΣΟΚοι

Γρηγοριάδης Κώστας

Οσο πλησιάζει η ώρα της κάλπης τόσο το ΠΑΣΟΚ πλειοδοτεί με παροχές, υποσχέσεις και μεγάλα λόγια. Ετσι, ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ Γ. Κουτρουμάνης, σε προεκλογική του ομιλία, εμφανίζεται να υπόσχεται μέχρι και κατάργηση διατάξεων του νόμου της ΝΔ (Πετραλιά), με τις οποίες αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Καταλαβαίνουμε την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να ρίξει προεκλογική απόχη προς πάσα κατεύθυνση. Εμείς μόνο να θυμίσουμε ότι στο επίσημο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, το μόνο που δεν περιέχεται είναι η μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Το αντίθετο μάλιστα. Το ΠΑΣΟΚ ανοιχτά διακηρύσσει την αύξηση των ορίων υπό τον ευρωπαϊκό τίτλο «παράταση του εργάσιμου βίου».

Αλλωστε, σ' αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση κινείται το έργο που παρουσίασε το ΠΑΣΟΚ και ως κυβέρνηση. Θέλουν η εργατική τάξη να ξεχάσει πως όχι μόνο δεν κατάργησε όσα προέβλεπε ο νόμος Σιούφα (της ΝΔ) που εξίσωσε προς τα πάνω τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών, με αποτέλεσμα και οι εργαζόμενες στον ιδιωτικό τομέα να πρέπει να δουλεύουν μέχρι τα 65, αλλά έφερε και το νόμο Ρέππα. Ο οποίος, κατοχύρωσε το ...«δικαίωμα» των εργαζομένων «εθελοντικά» (έτσι βαφτίζεται ο εκβιασμός που συνεπάγονται η δυσκολία να μαζέψεις ένσημα και οι πενιχρές συντάξεις) να δουλεύουν μέχρι τα 67.

Οσο για τις πραγματικές προθέσεις του ΠΑΣΟΚ, αυτές σαφώς προκύπτουν απ' αυτά που ο Γ. Παπανδρέου είπε στη ΔΕΘ. Τη διαβεβαίωση δηλαδή ότι προτίθεται να «ανοίξει το μέτωπο του ασφαλιστικού». Το γεγονός ότι επαναφέρει παλιότερα σχέδια περί των τριών πυλώνων, δηλαδή προνοιακή σύνταξη, και συμπληρωματικά ανταποδοτική από επαγγελματικά ταμεία ανάλογα με τις εισφορές και από ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες που σημαίνει αν θες σύνταξη πρέπει να πληρώνεις. Ασε, που όλες οι συντάξεις θα έχουν ως βάση την προνοιακή (500 ευρώ την προσδιόρισε ο Γ. Παπανδρέου) και το μισθό. Δηλαδή, υπονομεύουν το δημόσιο και αναδιανεμητικό χαρακτήρα ακόμα και της σημερινής ισχνής δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης. Διακηρύξεις που μόνο ανατριχίλα προκαλούν στους εργαζόμενους.

Αμετανόητος

Με αφορμή σχόλιο του «Ριζοσπάστη» της περασμένης Τετάρτης, που αφορούσε το είδος των ερωτήσεων που απηύθυνε ο δημοσιογράφος της ΝΕΤ Π. Δούκας στον υποψήφιο του ΚΚΕ πήραμε ηλεκτρονική επιστολή του όπου γράφει μεταξύ άλλων: «Εθεσα δύο προφανείς δημοσιογραφικές ερωτήσεις, που μόνο "κατευθυνόμενες" δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν.Το άδικο σχόλιό σας αγνοεί ότι οι ερωτήσεις που απηύθυνα προς τους εκπροσώπους των άλλων κομμάτων ήταν εξίσου (ή και πιο) σκληρές - και ότι όλοι είχαν τη δυνατότητα να εκφράσουν τις απόψεις τους στο χρόνο που επέτρεπε η εκπομπή. Εκτός αν ισχυρίζεστε, ότι ο δημοσιογράφος οφείλει να κάνει "εύκολες" ερωτήσεις προς τον υποψήφιο που έχει απέναντί του». Επειδή είναι πολύ δύσκολο να πιστέψουμε πως δεν καταλαβαίνει, μάλλον αμετανόητα παριστάνει πως δεν καταλαβαίνει. Και εξηγούμαστε: Εχουν καμιά σχέση με τις εκλογές ο Στάλιν και τα οικονομικά του ΚΚΕ; Είναι κανένας απ' αυτούς λόγος για τον οποίο καλείται να ψηφίσει ο ελληνικός λαός στις 4 Οκτώβρη; Επειδή η απάντηση είναι προφανής, αυτός που τις βάζει έτσι στο άσχετο ή "πήρε γραμμή και όρμησε", όπως λέει το σχόλιο της εφημερίδας μας της περασμένης Τετάρτης, ή είναι τόσο πολύ ποτισμένος από αντιΚΚΕ εμπάθεια που του βγαίνουν σαν «προφανείς δημοσιογραφικές ερωτήσεις», όπως ο ίδιος ισχυρίζεται. Σε οποιαδήποτε από τις δύο περιπτώσεις, λοιπόν, το σχόλιό μας ήταν δικαιότατο και ίσως λίγα γράψαμε. Οσον αφορά την μπηχτή για «εύκολες» ερωτήσεις δε θα τον ευχαριστήσουμε για το τσάμπα μάθημα, που επιχειρεί να μας κάνει. Του το επιστρέφουμε με άλλο δικό μας: Πως οι τόσο πολύ άσχετες με τις εκλογές ερωτήσεις αλλά πολύ σχετικές με τους σκοπούς κάποιων καρφώνονται σαν προβοκατόρικες.

«Ταφόπλακα» στην αντιλαϊκή πολιτική

«Χρησιμοποιήστε το σταυρό προτίμησης για να τιμωρήσετε όποιους σας απογοήτευσαν και σας πίκραναν, αλλά ψηφίστε την παράταξη». Τέτοια υψηλού επιπέδου επιχειρήματα χρησιμοποιούν τα στελέχη της ΝΔ για να αποφύγουν το μαύρισμα από τους ψηφοφόρους που έχουν δυσαρεστήσει και εξοργίσει τα προηγούμενα χρόνια. «Δεν φταίει σε κανέναν τίποτα το πρόγραμμα, οι αξίες και τα ιδανικά μας. Με το σταυρό προτίμησης, μπορεί κάποιος σε επίπεδο προσωπικό, να στείλει το μήνυμα αυτό που θέλει», δήλωσε (στο «Real FM») ο Β. Μεϊμαράκης. Προφανώς, ο υπουργός Αμυνας πιστεύει ότι οι γαλάζιοι ψηφοφόροι καταναλώνουν κουτόχορτο. Λες και είναι θέμα προσωπικό η αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσε η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας το έργο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Λες και η ψήφιση των αντεργατικών νόμων, η ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, η «εξαφάνιση» των δασών κ.ο.κ., είναι υπόθεση κάποιων μεμονωμένων προσώπων και άρα «αντιμετωπίζεται» με το σταυρό προτίμησης. Οι απογοητευμένοι ψηφοφόροι της ΝΔ, που προέρχονται κατ' εξοχήν από τα λαϊκά στρώματα, πρέπει να «σταυρώσουν» την ίδια την πολιτική που εφάρμοσε η ΝΔ και θα συνεχίσει το ΠΑΣΟΚ. Και ο καλύτερος τρόπος είναι να τολμήσουν και να ψηφίσουν άφοβα ΚΚΕ!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ψήφος - θηλιά στο κεφάλαιο

«ΚΚΕ δυνατό σημαίνει ότι αδυνατίζουν όλες οι συντηρητικές, αντιδραστικές, ηττοπαθείς, μοιρολατρικές πεποιθήσεις που διαδίδονται σκόπιμα, για να σκοτώσουν από το λαό την ελπίδα ότι υπάρχει άλλος δρόμος για διέξοδο. Αρα, όσο ενισχύεται το ΚΚΕ, ενισχύεται η αυτοπεποίθηση, η ελπίδα, η λαϊκή πρωτοβουλία και η λαϊκή αυτενέργεια, η ριζοσπαστική συνείδηση. Ενας λαός που η συνείδησή του ριζοσπαστικοποιείται, σημαίνει ένας λαός που είναι ικανός να οργανώσει και την πάλη του. Ενας λαός υποταγμένος στη μοιρολατρία και στους μονόδρομους, που δεν έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, δεν μπορεί να φτιάξει κίνημα. Αρα εμείς, όταν λέμε "δυνατό ΚΚΕ - δυνατός λαός", εννοούμε το εξής πράγμα: Δυνατότητες για να ανακαλύψει τη δύναμή του ο λαός. Ε, τότε θα έχουμε μικρές κατακτήσεις - δε θα τα κατακτήσουμε όλα μεμιάς. Να τους ματαιώσουμε τα σχέδια, να πετύχουμε έστω προσωρινές κατακτήσεις, να ανοίξουμε το δρόμο της τελικής νίκης του λαού. Από το να αποτρέψουμε τα χειρότερα, μέχρι να διεκδικήσουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε».

Το παραπάνω απόσπασμα από την προχτεσινή ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της ΚΟ Πειραιά, στη Νίκαια, συμπυκνώνει καθαρά την ανεξάντλητη δύναμη που συνεπάγεται για το λαό η ολόπλευρη ενίσχυση του ΚΚΕ. Δύναμη που το κεφάλαιο γνωρίζει πόσο επικίνδυνη είναι για την απρόσκοπτη συνέχιση των σχεδιασμών του, αλλά και για την οριστική ανατροπή τους.

Η ίδια η καθημερινή πείρα των εργαζομένων ξεμπροστιάζει όλο και περισσότερο όχι απλά την υποκρισία, αλλά πάνω απ' όλα (κι αυτό είναι το πιο σημαντικό) τις αληθινές επιδιώξεις των κομμάτων που τόσα χρόνια παραπλανούν και οδηγούν σε επιδείνωση των συνθηκών ζωής του λαού. Η εργατική τάξη βλέπει όλο και πιο καθαρά ότι ο πλούτος που παράγει αυξάνεται αμείωτα, αλλά, π.χ., τα ασφαλιστικά της δικαιώματα αντί να επεκτείνονται, πετσοκόβονται (ενώ τα Ταμεία «βουλιάζουν» από την εισφοροδιαφυγή και την εισφοροαπαλλαγή της μεγαλοεργοδοσίας), η Υγεία και η Πρόνοια γίνονται εμπορεύματα πολυτελείας (για να κλείσουν οι «τρύπες» των δημόσιων ελλειμμάτων που όμως ...«εξαφανίζονται» όταν τα κρατικά ταμεία είναι να στηρίξουν με φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις τις πολυεθνικές), η ικανοποίηση των αναγκών του λαού σε ασφαλή και ποιοτικά τρόφιμα, φάρμακα, πλοία κτλ. ανατίθεται στα μονοπώλια και η πολιτική των κομμάτων εξουσίας τούς εξασφαλίζει εύκολο και γρήγορο κέρδος.

Υπάρχει λοιπόν άλλος δρόμος. Αυτός που παίρνει ως αφετηρία τον πλούτο που παράγουν οι εργάτες και δεσμεύεται από την αξιοποίηση αυτού του πλούτου για την ικανοποίηση των συμφερόντων όσων τον παράγουν. Οσα λέει το ΚΚΕ και εφικτά είναι και επίκαιρα και αναγκαία. Το κεφάλαιο το ξέρει και παίρνει τα μέτρα του. Πρέπει να το συνειδητοποιήσουν κι οι εργάτες και να πάρουν κι εκείνοι τα δικά τους μέτρα. Με πρώτο την ψήφο - θηλιά στο λαιμό του κεφαλαίου, την ψήφο στο ΚΚΕ. Με τη συνειδητοποίηση ότι δεν μπορούν να ψηφίζουν τα ίδια κόμματα με τους εκμεταλλευτές τους.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ