Για άλλη μια φορά το ΕΥΡΩ έσπασε τα αρνητικά ρεκόρ. Χτες στις διεθνείς αγορές του χρήματος έπεσε κάτω και από τα 83 σεντς. Η εξέλιξη αυτή σημειώνεται λίγες μόνο μέρες μετά τις παρεμβάσεις των κεντρικών τραπεζών των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας για τη στήριξη του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος. Η «στήριξη» βεβαίως δεν οφειλόταν σε κάποια αλληλεγγύη, αλλά στην εκτίμηση ότι η περαιτέρω πτώση του ΕΥΡΩ θα προκαλούσε σημαντικές ανισορροπίες στις παγκόσμιες αγορές, με δραματικές συνέπειες. Ετσι και τώρα όλοι περιμένουν τη νέα παρέμβαση από Ουάσιγκτον και Τόκιο, αφού η ίδια η Ευρωπαϊκή Ενωση δείχνει αδύναμη να στηρίξει το δικό της νόμισμα. Απ' την άποψη αυτή είναι χαρακτηριστική η στάση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία είναι και αρμόδια για τη νομισματική πολιτική της ΕΕ. Με μοναδικό όπλο την αύξηση των επιτοκίων επιχειρεί να αντιμετωπίσει μια κατάσταση που απαιτεί μέτρα γενικότερης οικονομικής πολιτικής.

Πάντως, το θέμα είναι ότι το ΕΥΡΩ έχει χάσει (και μάλλον οριστικά) τη μάχη. Εχει γίνει ένα ανυπόληπτο νόμισμα, το οποίο οι επενδυτές θέλουν να ξεφορτωθούν πάση θυσία. Απ' την άλλη οι εργαζόμενοι στα κράτη - μέλη της ΕΕ βλέπουν ότι το κοινό νόμισμα όχι μόνο δε βελτιώνει τη θέση τους (όπως ισχυριζόταν η προπαγάνδα της ΟΝΕ), αλλά αντίθετα είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την ακόμα μεγαλύτερη χειροτέρευσή της. Οι αυξήσεις των τιμών του πετρελαίου είναι μια μόνο από τις συνέπειες της πτώσης του ΕΥΡΩ, έναντι του δολαρίου.

Οσον αφορά στους Ελληνες εργαζόμενους, αυτοί θα πληρώσουν πολύ ακριβότερα τη συμμετοχή στην ΟΝΕ. Δεν είναι μόνο ότι η ανατίμηση του δολαρίου επιβαρύνει δυσβάστακτα το εξωτερικό χρέος της χώρας, είναι και ότι οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης για την ένταξη στην ΟΝΕ πολλαπλασιάζουν τα βάρη για τους Ελληνες εργαζόμενους σε σχέση με τους εργαζόμενους άλλων χωρών - μελών.