Ταύτιση ΓΣΕΕ και ΣΕΒ όσον αφορά στη στάση τους απέναντι στην αντιδραστική Ευρωσυνθήκη, σημειώθηκε χτες στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή που την επεξεργάζεται. Κατά τη διάρκεια ακρόασής τους, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος τάχτηκε υπέρ της Ευρωσυνθήκης, όπως έκανε και ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ Γ. Κυριαζίδης.

Πριν καταλήξει στο «ναι» στην Ευρωσυνθήκη (έστω και με δημοψήφισμα), ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ έκανε μια γενικόλογη και επιδερμική κριτική, αλλά από θέσεις ακόμα μεγαλύτερης ενίσχυσης της ΕΕ. Είπε ότι εάν απορριφθεί η Ευρωσυνθήκη «δυστυχώς θα ισχύσει η συνθήκη της Νίκαιας» και εξέφρασε την αγωνία του γιατί «αναστέλλεται η ομοσπονδιοποίηση της ΕΕ». Ενδεικτικό της κατεύθυνσης της κριτικής του είναι ότι ζήτησε να υπάρξει πρόβλεψη στη Συνθήκη για τον κοινωνικό διάλογο και τους κοινωνικούς εταίρους διαδικασίες που του είναι γνώριμες για να περνάνε πιο εύκολα οι αντιλαϊκές πολιτικές. Εξέφρασε την αγωνία του, γιατί δεν προχωράει «η εμβάθυνση της ΕΕ» και τάχτηκε υπέρ της στρατηγικής της Λισαβόνας, επειδή αυτή προωθεί την πλήρη απασχόληση!

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γ. Παναγόπουλος εμφανίστηκε, σε σχετική Ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Κ. Αλυσανδράκη, να αγνοεί την υπόθεση Λαβάλ που έχει απασχολήσει τους εργαζόμενους στην ΕΕ. Σύμφωνα με αυτήν, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε ότι το δικαίωμα στην απεργία είναι κατώτερο από το δικαίωμα μιας επιχείρησης στην κερδοφορία.

Με τη σειρά του, ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ τάχθηκε υπέρ της Ευρωσυνθήκης και ισχυρίστηκε ότι η συμμετοχή της χώρας μας στην ΕΕ είχε θετικά αποτελέσματα. Ταυτιζόμενος με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ τάχτηκε και αυτός υπέρ του «κοινωνικού διαλόγου», εμφανίστηκε υπέρμαχος «του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου». Εμφανίστηκε ενοχλημένος από τη δράση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, λέγοντας ότι «η κομματικοποίηση στο συνδικαλιστικό κίνημα» εμποδίζει τον κοινωνικό διάλογο, ενώ χωρίς να διευκρινίσει τι εννοεί είπε ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί «η παραβατικότητα στον εργασιακό χώρο».

Ο εισηγητής του ΚΚΕ Κ. Αλυσανδράκης, αφού παρατήρησε ότι ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ταυτίστηκε στην επιχειρηματολογία του με τον εκπρόσωπο του ΣΕΒ αναφέρθηκε στο κομμάτι της Ευρωσυνθήκης, που αφορά «τη δημοκρατία και τα δικαιώματα» και επισήμανε ότι στην ουσία πρόκειται για δικαιώματα που κατοχυρώνουν τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης στην ΕΕ. Σχετικά με τον «Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων» που συνοδεύει τη Συνθήκη» είπε ότι αυτή είναι πίσω όχι μόνο από σχετικές συνθήκες του ΟΗΕ, αλλά ακόμα και από διάφορα εθνικά Συντάγματα. Οι μόνες ελευθερίες, τόνισε, που προστατεύονται είναι οι ελευθερίες του κεφαλαίου όπως προβλέπονται στη Συνθήκη του Μάαστριχτ και όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς ευχολόγια, αφού οι πολίτες της ΕΕ γνωρίζουν από πρώτο χέρι ότι δεν έχουν το δικαίωμα στην εργασία, ούτε στην Παιδεία. Ενδεικτικό, είπε, της κατεύθυνσης της Ευρωσυνθήκης είναι το γεγονός ότι για την Παιδεία αναφέρεται η ελευθερία ίδρυσης εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με τη μορφή επιχειρηματικής πρωτοβουλίας κάτι που θα χρησιμοποιηθεί και στη χώρα μας για την παράκαμψη του άρθρου 16. Μπορεί κάποιοι, είπε, να ισχυρίζονται ότι η ΕΕ δεν επιβάλλει εκπαιδευτικές πολιτικές, ωστόσο η πραγματικότητα λέει ότι έχει πολιτική κατεύθυνση, όπως η στρατηγική της Λισαβόνας που υποτάσσει τη γνώση στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων ή η αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων στους αποφοίτους των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών.

Ο εισηγητής του ΚΚΕ ανέφερε ότι η Ευρωσυνθήκη κατοχυρώνει όλες τις επιχειρηματικές ελευθερίες (ακόμα και το λοκ άουτ) και περιορίζει θεμελιώδη δικαιώματα στο όνομα της λειτουργίας της αγοράς.