Πέμπτη 5 Ιούνη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παίζουν την κολοκυθιά

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την κολοκυθιά παίζουν οι τρεις παρατάξεις που συναπαρτίζουν το Προεδρείο της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ) για την ακρίβεια. Και οι τρεις έχουν επιδοθεί σε ένα παιχνίδι για το ποιος δήθεν θέλει να προστατεύσει το εισόδημα των εργαζομένων. Η ΠΑΣΚΕ ζητά δήθεν επιδοματική ενίσχυση των χαμηλών εισοδημάτων 1.000 ευρώ και διαμαρτύρεται, γιατί η ΔΑΚΕ δε συνυπογράφει τη σχετική επιστολή προς τον πρωθυπουργό. Η ΔΑΚΕ κάτι μουρμουρίζει περί επαναδιαπραγμάτευσης της Σύμβασης και ζητά η επιστολή να σταλεί και προς τους εργοδότες, επί τους ουσίας όμως δε θέλει να «ζαλίσει» τον πρωθυπουργό. Και οι δύο όμως, λίγες μόλις βδομάδες πριν έβαλαν την υπογραφή τους κάτω από την κατάπτυστη σύμβαση που προβλέπει αύξηση στο κατώτερο μεροκάματο λιγότερο από ένα ευρώ. Και οι δύο «παίζουν τον παπά» στις πλάτες των εργαζομένων. Από κοντά και η Αυτόνομη Παρέμβαση του ΣΥΝ, που δε θέλει να μείνει πίσω από το επικοινωνιακό πανηγύρι, προτείνει εφάπαξ ενίσχυση 200 ευρώ φέτος και 300 του χρόνου..! Ολοι τους όμως συμφωνούν στο ουσιαστικό. Δε λένε κουβέντα για τους μισθούς και τις συντάξεις. Αρνούνται να βάλουν το δάχτυλο «επί των τύπων των ήλων». Αρνούνται πεισματικά να βάλουν ζήτημα για κατώτερο μεροκάματο και μισθό που να καλύπτει τις βασικές ανάγκες της οικογένειας. Αυτό, δηλαδή, που κάνει και για το οποίο παλεύει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Και δεν το κάνουν, γιατί και οι τρεις τους υποστηρίζουν την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Τα κέρδη είναι η ιερή αγελάδα που προστατεύουν. Στη δε εκδοχή της ΑΠ και του ΣΥΝ, όταν θέλουν τους ανθρώπους «πάνω από τα κέρδη», αποκαλύπτονται πως οραματίζονται μια κοινωνία με κέρδη για τους λίγους.

Αντιφάσεις...

Οταν ένα κόμμα «αγωνίζεται» μόνο στα λόγια ενάντια στο νόμο πλαίσιο ενώ οι πράξεις - θέσεις του είναι ταυτόσημες στο περιεχόμενο και τη στόχευση με τον ίδιο το νόμο, καταλήγει να δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα και να επικαλείται αντιφατικά επιχειρήματα.

Ετσι και ο ΣΥΝ, από τη μια, υποστηρίζει ότι υπάρχει «αδυναμία εφαρμογής του νόμου». Από την άλλη, παρουσιάζεται να υποστηρίζει την απόσυρση του νόμου. Την ίδια στιγμή, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ βρίσκει θετικά στοιχεία στο νόμο πλαίσιο, βασικές πλευρές του νόμου τις έχει ως δικές του θέσεις...

Πώς μπορεί να συνδυαστεί η εκτίμηση ότι ο νόμος δεν είναι εφαρμόσιμος με την «απαίτηση» για απόσυρσή του; Μόνο ο ΣΥΝ ξέρει. Γιατί αν ο νόμος πλαίσιο ήταν πράγματι ανεφάρμοστος τότε μπορεί και να μην ήταν απαραίτητο το αίτημα να αποσυρθεί. Χώρια το γεγονός ότι το υποτιθέμενο αίτημα του ΣΥΝ για «απόσυρση» αντιφάσκει με τις θέσεις του, γιατί συμφωνεί με ατόφιες πλευρές του νόμου πλαισίου (βλέπε καθολική ψηφοφορία), ή η πρόταση του «αντινόμου του» στη Βουλή όταν έγινε συζήτηση. Βεβαίως, είτε η εκτίμηση περί ανεφάρμοστου, είτε το αίτημα για απόσυρση συνοδεύεται από «μούγκα» για το «διά ταύτα», ακριβώς γιατί ο «αντινόμος» του είναι όμοιος με το νόμο πλαίσιο.

Φοβούνται... πολιτική αποσταθεροποίηση

Ιδιαίτερα σοβαρές διαστάσεις λαμβάνει η εξελισσόμενη παγκόσμια διατροφική κρίση, καθώς οι τιμές των τροφίμων βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 30 ετών, απειλώντας με θάνατο διά της πείνας εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον πλανήτη.

Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα σοβαρό, σε βαθμό που πλέον εκφράζονται ανοιχτά φόβοι για «πολιτική αποσταθεροποίηση» σε δεκάδες χώρες ανά τον κόσμο και όχι μόνο στις χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα. Η σχετική δήλωση του γγ του ΟΗΕ Μπα Κι Μουν, είναι χαρακτηριστική, αφού χωρίς πολλές - πολλές περιστροφές δήλωσε ξεκάθαρα ότι: «Εάν δεν το χειριστούμε σωστά αυτό το θέμα (εν. της διατροφικής κρίσης) θα μπορούσε να προκαλέσει ένα χείμαρρο άλλων κρίσεων που θα επηρεάσουν την οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική πρόοδο, ακόμα και την πολιτική ασφάλεια σε ολόκληρο τον κόσμο», προειδοποίησε ο γγ του ΟΗΕ, ενώ ο γενικός γραμματέας του FAO, Ζακ Ντιουφ, δήλωσε πως «εάν δε λάβουμε αμέσως θαρραλέες αποφάσεις, οι επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών και η κερδοσκοπία στις αγορές θα θέσει σε κίνδυνο την ανθρωπότητα».

Στην πραγματικότητα, αυτό που φοβούνται είναι η πολιτική αποσταθεροποίηση, η οποία επέρχεται παγκοσμίως με γοργούς ρυθμούς, εξαιτίας της διατροφικής κρίσης που προκαλούν τα μονοπώλια του ιμπεριαλισμού, στην προσπάθειά τους να καταλάβουν νέες αγορές και να πολλαπλασιάσουν κάθε στιγμή που περνά τα κέρδη τους. Πρόκειται, δηλαδή, για φυσιολογικό επακόλουθο του ίδιου του συστήματος, που ούτε οι «φιλανθρωπίες» των ΜΚΟ, ούτε οι «δωρεές» των ισχυρών κρατών μπορούν να επιλύσουν.

Η πείνα «θρέφει» τα κέρδη

Το παγκόσμιο διατροφικό πρόβλημα, η παγκόσμια κερδοσκοπία σε βάρος όλων των αγροτών και σε βάρος όλων των λαών του πλανήτη έχει αποκλειστικούς υπεύθυνους. Είναι ο καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός, οι πολυεθνικές, τα παιχνίδια του κεφαλαίου στα χρηματιστήρια. Το πρόβλημα αυτό το θρέφουν και το γιγαντώνουν οι μηχανισμοί και οι κυβερνήσεις που υπηρετούν όλο αυτό το ολέθριο σύστημα. Ενας τέτοιος μηχανισμός είναι και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας, που διοργάνωσε άλλη μια διάσκεψη κορυφής, για το σχεδιασμό των επόμενων βημάτων για την αντιμετώπιση υποτίθεται της τρέχουσας κρίσης. Στο υποκριτικό και αποπροσανατολιστικό αυτό «παιχνίδι» συμμετείχε και ο Ελληνας υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κάνοντας μια εθιμοτυπική ομιλία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των πολυεθνικών και των εντολών της ΕΕ.

Το διατροφικό πρόβλημα επιχειρείται να εμφανιστεί ως ένας συνδυασμός δευτερευόντων προβλημάτων, χωρίς ποτέ να αγγίζεται η γενεσιουργός αιτία. Λένε για τις κλιματικές αλλαγές. Ομως ποιος προκάλεσε το πρόβλημα του θερμοκηπίου; Οι αγρότες και οι λαοί του πλανήτη; Μιλάνε για αύξηση των τιμών στις πρώτες ύλες και την επέκταση της παραγωγής βιοκαυσίμων. Ομως, γιατί αυξήθηκαν οι τιμές στο πετρέλαιο και ποιοι κερδίζουν από αυτό; Ποιοι κερδίζουν από τα βιοκαύσιμα; Ποιοι κερδίζουν από την κατακόρυφη αύξηση της τιμής αγροτικών προϊόντων, που όμως οι παραγωγοί δεν καρπώνονται; Οσοι δε βλέπουν τι συμβαίνει ή εθελοτυφλούν ή κοροϊδεύουν.

Στο σκηνικό αυτό συνέβαλαν με τις επιλογές τους όλα τα ανεπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη και πρώτη η ΕΕ. Με τα όσα επέφερε η νέα ΚΑΠ, που αποφασίστηκε στο πλαίσιο των παζαριών του ΠΟΕ, το αποτέλεσμα ήταν να ξεκληριστούν μικρομεσαίοι αγρότες, να μειωθεί η παραγωγή. Εκεί που τα αποθέματα έφταναν για έξι μήνες τώρα αρκούν μόλις για τέσσερις βδομάδες. Οι συνθήκες αυτές δημιούργησαν πολύ καλές προϋποθέσεις κερδοσκοπίας του μεγάλου κεφαλαίου στα τρόφιμα μέσα από τα διεθνή χρηματιστήρια των προϊόντων. Και το κακό δυστυχώς θα συνεχιστεί.

Κι ενώ κάποιοι κερδοσκοπούν ανελέητα και ασύδοτα, εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι λιμοκτονούν ή υποσιτίζονται από τα οποία τα 28 εκατομμύρια στις ΗΠΑ, όταν ο ίδιος ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας εκτιμάει ότι η υπάρχουσα γεωργία, και όχι η μεταλλαγμένη, μπορεί να παράγει τρόφιμα για να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες διπλάσιου αριθμού ανθρώπων της Γης, που σήμερα υπολογίζονται στα 6,5 δισεκατομμύρια.

Η πραγματικότητα δείχνει ότι η αγροτιά και όλα τα λαϊκά στρώματα και στο διατροφικό πρόβλημα έχουν κοινούς αντιπάλους, που είναι οι πολυεθνικές, το μεγάλο κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις των καπιταλιστικών χωρών που εκφράζουν τα συμφέροντά τους. Δείχνει ότι το διατροφικό πρόβλημα δεν είναι τεχνοκρατικό ούτε συγκυριακό. Είναι καθαρά κοινωνικοπολιτικό πρόβλημα. Γι' αυτό και η οριστική του λύση θα είναι πολιτική.

Οσο στην παγκόσμια και στην ελληνική οικονομική και κοινωνική ζωή κυριαρχεί το μεγάλο κεφάλαιο και τα κόμματα που το εκφράζουν, το παγκόσμιο διατροφικό πρόβλημα θα οξύνεται, η κερδοσκοπία θα δίνει και θα παίρνει. Ο λαϊκός αγώνας για αυξήσεις στο λαϊκό εισόδημα, κατά της ακρίβειας, κατά της κερδοσκοπίας, κατά της πείνας και του υποσιτισμού μπορεί να βάλει φρένο σ' αυτήν την πραγματικότητα, αλλά για να είναι αποτελεσματικός θα πρέπει να συσπειρώνει όλα τα λαϊκά στρώματα στο στόχο ριζική αλλαγή του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.


Κώστας ΔΕΤΣΙΚΑΣ

Ποιοι κερδίζουν από το ξεπούλημα;

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΚΑΝΟΥΝ εκεί στο υπουργείο Ναυτιλίας, γιατί θα ξεπουλήσουν τα λιμάνια της χώρας σε ...πολύ καλή τιμή. Θα πάρουνε, λέει, πάνω από τα 4 δισεκατομμύρια ευρώ.

Οι κυβερνώντες, βέβαια, έχουν κάθε λόγο να χαίρονται αφού έκαναν καλά τη δουλειά τους, δηλαδή να παραδώσουν σε ιδιώτες τη δημόσια περιουσία.

Ο ελληνικός λαός, όμως, έχει κάθε λόγο και να λυπάται και να εξοργίζεται. Μόνο το γεγονός ότι οι ιδιώτες θα ελέγχουν κάθε προϊόν που μπαίνει στη χώρα από τη θάλασσα, αρκεί.

Οσο για το περίφημο τίμημα πώλησης, αρκεί κανείς να σκεφθεί πόσα θα είναι τα κέρδη που θα αποκομίσουν οι ιδιώτες (και θα χάσει το Δημόσιο) από αυτήν την ιστορία.

Θα είναι σαφώς πολύ περισσότερα από 4 δισεκατομμύρια ευρώ, αφού, ως γνωστόν, κανένα τραστ μεγαλοεπιχειρηματιών δεν επενδύει ...για να χάσει.

Ειδικά σε τέτοιες περιπτώσεις, τα υπερκέρδη είναι εκ των προτέρων διασφαλισμένα.

Αλλωστε, και τα 4 δισεκατομμύρια που παίρνει η κυβέρνηση πάλι πίσω σε ιδιώτες και εφοπλιστές θα τα επιστρέψει με τη γνωστή πολιτική παροχών.

ΝΟΜΙΜΟΤΑΤΗ η χορηγία της πολυεθνικής «Ζήμενς» στη Νεολαία ΠΑΣΟΚ, συνεχίζει να λέει η Χαριλάου Τρικούπη.

Αυτό είναι, δηλαδή, το θέμα; Το αν η είσπραξη της χορηγίας έγινε με τα προβλεπόμενα παραστατικά ή κάτω από το τραπέζι;

Το ότι η εκδήλωση μιας πολιτικής νεολαίας χορηγείται περίπου όπως ένα τηλεοπτικό πρωινάδικο ή μια εκδήλωση σε «κλαμπ» της παραλιακής, δε «λέει κάτι» για τη φυσιογνωμία και την πολιτική της αναφορά;

Προφανώς, εκεί στο ΠΑΣΟΚ θεωρούν αυτά τα πράγματα φυσιολογικά. Καθόλου παράξενο για ένα κόμμα, που σαφώς τάσσεται υπέρ της «ανταγωνιστικότητας» και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.

Μόνο που δε γίνεται, ταυτόχρονα, να πουλάνε «φούμαρα» περί φιλολαϊκής πολιτικής. Ούτε το κόμμα αυτό, ούτε η Νεολαία του.


Γρηγοριάδης Κώστας

Συνταγή λιμοκτονίας των λαών

«Αντισταθείτε στις διεκδικήσεις για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις - Μην ενδώσετε»! Απροσχημάτιστα και προκλητικά ο ΟΟΣΑ συστήνει στις κυβερνήσεις των κρατών - μελών του να αγνοήσουν τη δυσαρέσκεια και τη φτώχεια των λαών τους και να ξεχάσουν τα όποια μέτρα σκέφτονταν για την ανακούφισή τους. Ο ΟΟΣΑ καλεί τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις «να τηρήσουν δημοσιονομική λιτότητα αποφεύγοντας δαπανηρά σχέδια οικονομικής ανάκαμψης, που θα έχουν αργότερα ως αποτέλεσμα τη μελλοντική αύξηση των επιτοκίων». Ασφαλώς δεν περίμενε να ακούσει κανείς κάτι διαφορετικό από ένα δοκιμασμένο θεματοφύλακα των συμφερόντων του παγκόσμιου κεφαλαίου, χάρη στις «συνταγές» του οποίου έχουν λιμοκτονήσει λαοί και λαοί. Στην πραγματικότητα η ίδια συνταγή εφαρμόζεται και τώρα: Ας πεινάσουν και ας ματώσουν οι λαοί αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να «πειραχτούν» τα υπερκέρδη των μονοπωλίων. Τα ίδια όμως με τον ΟΟΣΑ λέει και η ΕΕ, όπως φαίνεται καθαρά και από την εισήγηση του ΕΚΟΦΙΝ στη σύνοδο κορυφής, όπου τα μέτρα στήριξης των οικονομικά ασθενέστερων τίθενται υπό την αίρεση ότι δεν ξεφεύγουν των «δημοσιονομικών στόχων»... Ας είναι καθαρό, από τη φτώχεια και την πείνα οι λαοί θα απαλλαγούν όταν γκρεμίσουν τους δυνάστες τους, τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.

Πληθωρισμός κερδών

Γρηγοριάδης Κώστας

Οι κυβερνώντες την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ενωση κλαίγονται και οδύρονται για τις αρνητικές συνέπειες της αναζωπύρωσης του πληθωρισμού. Η ρίζα του κακού, λένε, βρίσκεται στις αλυσιδωτές αυξήσεις των διεθνών τιμών στο πετρέλαια, στα τρόφιμα και στις πρώτες ύλες. Και δε στέκονται μόνο στη διαπίστωση ότι το «τέρας του πληθωρισμού» σηκώνει κεφάλι, αλλά πάνε και ένα βήμα παραπέρα.

Φορώντας τη μάσκα του σύγχρονου «Ρομπέν των δασών», οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης - που θα συνεδριάσουν στο τέλος του μήνα - προαναγγέλλουν μέτρα τόσο για τη χαλιναγώγηση του πληθωρισμού όσο και για την προστασία των οικονομικά ασθενέστερων στρωμάτων, που πλήττονται ανελέητα από την ακρίβεια και την κερδοσκοπία.

Οσοι νομίσατε ότι οι κυβερνήσεις των χωρών μελών της ΕΕ σχεδιάζουν να αντιμετωπίσουν τον πληθωρισμό με μέτρα που θα θίγουν το καθεστώς των «ελεύθερων αγορών», πέσατε έξω. Τα μεγάλα αφεντικά της ΕΕ, θεωρούσαν και θεωρούν, «αδιαπραγμάτευτο» το καθεστώς της «ελεύθερης αγοράς» που επιτρέπει στις πολυεθνικές και τα μονοπώλια να θησαυρίζουν από τα λαϊκά νοικοκυριά, φουσκώνοντας όσο και όποτε θέλουν τις τιμές. Γι' αυτό, και οι υπουργοί Οικονομίας της ΕΕ των 15 και των 27, στις συνεδριάσεις του Γιούρογκρουπ και ΕΚΟΦΙΝ, συμφώνησαν να «προστατεύσουν» τις οικονομίες τους και τα οικονομικά ασθενέστερα στρώματα από τον πληθωρισμό, όχι με παρεμβάσεις στη διαμόρφωση των τιμών αλλά με την... ενίσχυση του ανταγωνισμού και κάποια ψευτοεπιδόματα σε κάποιες κοινωνικές ομάδες που ζουν με εισοδήματα κάτω από τα επίσημα όρια της φτώχειας.

Βλέπετε, για το διευθυντήριο των Βρυξελλών και τους κάθε είδους θιασώτες του ευρωμονόδρομου, η «ασθένεια» του πληθωρισμού ήταν ανέκαθεν ασθένεια που οφείλεται στις δήθεν υψηλές αυξήσεις των μισθών και συντάξεων (του 2% ως 4%), κλείνοντας τα μάτια τους στις προκλητικές (με διψήφια και τριψήφια ποσοστά αύξησης των κερδών) που βεβαιώνουν ότι έχουμε πληθωρισμό κερδών.

Ευρωμονόδρομος και ξερό ψωμί...

Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ απ' τις άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης σε σχέση με τις προτάσεις για την αντιμετώπιση της ακρίβειας; «Πιστεύουμε όμως - και εδώ αν θέλετε διαφοροποιούμαστε από το ΠΑΣΟΚ και από άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης - ότι χρειάζονται να υπάρξουν παρεμβάσεις στο χώρο της ΕΕ»! Το είπε σοβαρά χτες ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος. Τι είδους παρεμβάσεις; «Να σταματήσει η ανεξέλεγκτη τιμολόγηση σε ενδοεπιχειρησιακό επίπεδο στις διάφορες χώρες της ΕΕ. Να υπάρχει ένας ελεγκτικός μηχανισμός σχετικά με την κοστολόγηση των προϊόντων των εισαγωγικών επιχειρήσεων. Να σταματήσει η εφαρμογή του κανονισμού της ΕΕ που επιβάλλει την εναρμόνιση του ΦΠΑ και των άλλων φορολογικών συντελεστών σε ενιαίους συντελεστές. Ειδικές χρηματοδοτήσεις από το Κοινωνικό Ταμείο της ΕΕ, προκειμένου να υπάρξουν έκτακτα και κατεπείγοντα προγράμματα για τις πληττόμενες ιδιαίτερα βαριά κατηγορίες του πληθυσμού. Απαγόρευση λειτουργίας των Χρηματιστηρίων εμπορευμάτων που έχουν σχέση με τα τρόφιμα στο χώρο της ΕΕ»!!! Και συμπλήρωσε πάλι σοβαρά μιλώντας: «Πιστεύουμε θα είχε νόημα μία παρέμβαση στην ΕΕ, η οποία δεν πρέπει βέβαια κι αυτή να μείνει στα λόγια, αλλά να συμπληρώνεται από πρωτοβουλίες».

Με λίγα λόγια ευρωμονόδρομος και ξερό ψωμί για τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Γιατί στο πλαίσιό του, εντός του οποίου και μόνο κινούνται οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο σε ξερό ψωμί μπορεί να ελπίζει η φτωχολογιά.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Δίδακτρα και επιχειρήσεις στα πανεπιστήμια

Η προώθηση του σχεδίου νόμου για τα μεταπτυχιακά, που ανακοινώθηκε προχτές μετά τη συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής, αποτελεί ένα ακόμα βήμα στην εμβάθυνση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην ανώτατη εκπαίδευση. Στο πνεύμα των πρόσφατων δηλώσεων κυβερνητικών στελεχών, που δε χάνουν ευκαιρία να ξεκαθαρίζουν ότι οι «μεταρρυθμίσεις» στην Παιδεία θα εφαρμοστούν με κάθε τρόπο, το σχέδιο νόμου για τα μεταπτυχιακά συμπληρώνει το υπόλοιπο «πακέτο» των αναδιαρθρώσεων (νόμος - πλαίσιο, εφαρμογή κοινοτικής οδηγίας για ΚΕΣ, αξιολόγηση, πιστωτικές μονάδες κλπ.). Ενιαίος στόχος είναι να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση και η επιχειρηματική λειτουργία της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης.

Ο επονομαζόμενος «δεύτερος κύκλος» των μεταρρυθμίσεων στην ανώτατη εκπαίδευση δεν είναι άλλο από το άνοιγμα της κερκόπορτας των πανεπιστημίων στις επιχειρήσεις και τα δίδακτρα. Αποτελεί συμπλήρωμα στο «πακέτο» των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, όπως προωθούνται μέσα από τη διαδικασία της Μπολόνια και τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις. Το ίδιο το σχέδιο νόμου αποτελεί ατόφια εφαρμογή της Μπολόνια, καθώς νομοθετεί τη διάσπαση των σπουδών σε κύκλους και τη μεταφορά μέρους της απαιτούμενης γνώσης σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Μ' αυτόν τον τρόπο επιφέρει άμεσο χτύπημα στις προπτυχιακές σπουδές και τα πτυχία, που υποβαθμίζονται σε τρίχρονα μπάτσελορ, ακόμα και αν δε μειωθεί η διάρκεια σπουδών.

Πρόκειται για «πακέτο» αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, δεμένων μεταξύ τους, καθώς όλες μαζί συμπληρώνουν ένα παζλ, με κύριο στόχο την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων πανεπιστημίων και την πλήρη παράδοσή τους στις επιχειρήσεις. Αλλωστε, όταν η κυβέρνηση μιλάει για «εξωστρέφεια» των πανεπιστημίων, εννοεί αυτό ακριβώς: Να είναι τα πανεπιστήμια ανοιχτά στην αγορά, ανοιχτά στις ορέξεις και τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Δεν είναι τυχαίο ότι η ίδρυση μεταπτυχιακών προϋποθέτει την «αξιολόγηση» με όρους της αγοράς, για προγράμματα ξεκάθαρα προσανατολισμένα στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο, η κυβέρνηση εκβιάζει τα Ιδρύματα να εφαρμόσουν μια πολιτική, που τα οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Το σύνολο των ρυθμίσεων του νόμου - πλαισίου και το σχέδιο νόμου για τα μεταπτυχιακά έχουν αυτήν ακριβώς τη στόχευση. Η εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας για την αναγνώριση των ΚΕΣ και, γενικότερα, η προώθηση της αναγνώρισης ιδιωτικών πανεπιστημίων στόχο έχει να εντείνει την πίεση προς τα δημόσια ιδρύματα, ώστε μέσα από τον ανταγωνισμό να λειτουργήσουν με κριτήρια επιχειρηματικά.

Μόνη απάντηση στην αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου είναι η αγωνιστική διεκδίκηση αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης. Οι ριζοσπαστικές δυνάμεις στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ πρέπει να ορθώσουν αγωνιστικό ανάστημα και να δυναμώσουν την πάλη για ανώτατη εκπαίδευση στην υπηρεσία των αναγκών του λαού και της νεολαίας. Μια πάλη με συστατικό στοιχείο τη ρήξη με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, την απειθαρχία στην ΕΕ, την ανυπακοή στις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις, οδηγίες και πολιτικές, από τις οποίες εκπορεύονται τόσο το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά, όσο και το σύνολο των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που εφαρμόζονται και προωθούνται στην ανώτατη εκπαίδευση.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ