«Σήμερα πρέπει η νεολαία να πάρει θέση μάχης. Πρέπει να της εμπιστευτούμε και να της αναθέσουμε καθήκοντα, γιατί μέσα από την ανάθεση αυτών των καθηκόντων θα ωριμάσει, για να μπορεί αύριο, που θα είναι και σε πιο ώριμη ηλικία, να δράσει εύστοχα και πετυχημένα, να μην κάνει λάθη ή να μην επαναλάβει λάθη δικά μας. Με αυτή την έννοια δίνουμε βάρος στη νεολαία. Οχι γιατί είμαστε το κόμμα της νεολαίας. Είμαστε το κόμμα της εργατικής τάξης και μέσα εκεί και της νέας γενιάς. Η νεολαία έχει το ιδιαίτερο βάρος ότι σήμερα πρέπει να πάρει περισσότερες ευθύνες, σήμερα πρέπει να της αναγνωριστούν περισσότερα δικαιώματα για να είναι αύριο η ώριμη γενιά, όχι της αλλαγής, αλλά της επανάστασης».

Αναφερόμενη στις θετικές διεργασίες, που αποτυπώθηκαν ως ένα βαθμό και στις πρόσφατες εκλογές, και παρουσιάζοντας τη νέα πορεία του Κόμματος στο λαό, η Αλ. Παπαρήγα τόνισε: «Υπάρχει μια αναζήτηση διεξόδου σε λαϊκές μάζες και νεολαία. Εμείς αυτά τα θεωρούμε θετικά. Η πείρα του Κόμματος έχει δείξει ότι όταν μπαίνουν στο προσκήνιο της πάλης ευρύτερες λαϊκές μάζες που δεν έχουν μια μεγάλη εμπειρία δράσης - γι' αυτό μπαίνουν και απότομα - αυτό δε μας φοβίζει, γιατί το ζητούμενο για εμάς είναι ο λαός να πάρει στα χέρια του την υπόθεση της τύχης του».

«Επίσης - σημείωσε - ένα άλλο στοιχείο που είναι ολοφάνερο είναι ότι όταν το αστικό πολιτικό σύστημα, ή, να το πω αλλιώς, η αστική τάξη - αυτή κυβερνάει μέσω των κομμάτων - βλέπει ότι το σύστημά της, που στην Ελλάδα ήταν το δικομματικό, αρχίζει και κουτσαίνει, αρχίζει και έχει προβλήματα και τριγμούς, προσπαθεί να παρέμβει ούτως ώστε να μην αφήσει την κατάσταση ανεξέλεγκτη και να πάρει στα χέρια του την υπόθεση ο λαός. Και εμφανίζει διάφορα σενάρια εγκλωβισμού. Τέτοια σενάρια σήμερα υπάρχουν. Βεβαίως, μπορεί να μην έχουν αποκρυσταλλωθεί. Ακόμα μπορεί και να μην ευοδωθούν. Γιατί είναι άλλο γράφω ένα σενάριο, ένα έργο και άλλο αυτό το έργο έχει πελατεία».

Επισήμανε ότι «ένα σενάριο αφορά τη ΝΔ και την αναγόρευσή της σε κόμμα του κεντρώου χώρου. Δηλαδή, από κόμμα της αστικής τάξης να εμφανιστεί σαν ένα κόμμα που μπορεί τάχα να εκφράσει ενδιάμεσα κοινωνικά στρώματα. Ενα μέρος μπορεί να το εκφράσει η ΝΔ αλλά όχι τα μικρομάγαζα, τους μικροβιοτέχνες και μικρεμπόρους. Μπορεί να εκφράσει ορισμένα κοινωνικά στρώματα τα οποία τρώνε και πίνουν μέσω των αναδιαρθρώσεων, των δυνατοτήτων δηλαδή που οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις έδωσαν στην Ελλάδα και κυρίως η διοχέτευση κοινοτικών ποσών. Για παράδειγμα, οι Συμπράξεις Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα θα δημιουργήσουν ένα στρώμα - ας το πούμε έτσι - ένα τμήμα εργολάβων, οι οποίοι μάλιστα εκμεταλλεύονται κατά τον πιο άγριο τρόπο φτηνή εργατική δύναμη και οι άνθρωποι αυτοί θα προκόψουν. Τέτοια στρώματα ενδεχομένως η ΝΔ να μπορέσει να εκφράσει για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Πάντως, κόμμα του κεντρώου χώρου εμείς ποτέ δεν πρόκειται να την πούμε. Είναι κόμμα της αστικής τάξης, κόμμα του κεφαλαίου».

Η Αλ. Παπαρήγα υπογράμμισε: «Η αστική τάξη ενδιαφέρεται να υπάρχει και η εναλλακτική λύση στη ΝΔ, η οποία πρόκειται να φέρει ακόμα πιο άγρια μέτρα και στον τομέα της Παιδείας και στα εργασιακά και παντού. Αρα, πρέπει να έχει την εναλλακτική λύση αν η ΝΔ δεν μπορέσει για τρίτη τετραετία να πάρει την αυτοδυναμία».

«Την αστική τάξη την πονάει γιατί κουτσαίνει το ΠΑΣΟΚ, ο άλλος πόλος ο οποίος έχει και τη μεγαλύτερη φθορά», ξεκαθάρισε η Αλ. Παπαρήγα, και εξήγησε ότι ως λύση, καθώς δεν μπορεί να μεταγγίσει ψήφους από τη ΝΔ προς το ΠΑΣΟΚ, «βρέθηκε από μηχανής θεός ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ». Η αστική τάξη, σημείωσε, «βρήκε από μηχανής θεό τον οπορτουνισμό. Το κομμάτι δηλαδή εκείνο το οποίο προέκυψε από δυο διαδοχικές διασπάσεις του Κόμματος. Βλέπει ότι υπάρχει μια δυνατότητα συνεργασίας ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ - δεν ελπίζει σε μια συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ - ώστε πραγματικά να υπάρξει έστω και μια μεταβατική κατάσταση μέχρι να ανασυγκροτηθεί το αστικό πολιτικό σύστημα καλύτερα».

Η αστική τάξη ευνοεί αυτό το σχέδιο, υπογράμμισε η Αλ. Παπαρήγα, και συμπλήρωσε: «Υπάρχει αρθρογραφία, προβληματισμός και το πιο βασικό είναι ότι επιχειρηματικοί όμιλοι που έχουν και ΜΜΕ επίσης ευνοούν αυτό το σενάριο. Υπάρχει και μια αντικειμενική τάση - όχι τόσο όσο φαίνεται - ενίσχυσης του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως μετάγγιση δυνάμεων από το ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται κυρίως για μεσαία στρώματα που θέλουν μια αλλαγή, έχουν αηδιάσει από την ΠΑΣΟΚική διαχείριση, θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που εξασφαλίζει σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση και δεν είναι εκτεθειμένος στα φαινόμενα της σήψης στο πλαίσιο της διαχείρισης. Και έτσι διαμορφώνονται αυτές οι τάσεις».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ υπογράμμισε: «Το ΚΚΕ δεν αισθάνεται πανικοβλημένο από αυτή την εξέλιξη. Είναι θετικό ότι απεγκλωβίζονται δυνάμεις. Ωστόσο, το ΚΚΕ είναι υποχρεωμένο όταν υπάρχουν ανακατατάξεις, έστω και αδρές, ακόμα και επιφανειακές, να παρεμβαίνει και να διαμορφώνει προϋποθέσεις ώστε αυτές οι διεργασίες να πηγαίνουν προς τα αριστερά, ριζοσπαστικά, να συναντούν το Κόμμα στη διαδρομή του - ακόμα και αν υπάρχουν διαφωνίες - και να εξελιχτεί όλη αυτή η διαδικασία σε μια διαδικασία ουσιαστικής ισχυροποίησης του ΚΚΕ και πάνω από όλα ισχυροποίησης του κινήματος».

«Μιλάμε εδώ και τώρα για την ανασύνταξη και αναγέννηση του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος», τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. «Ανασύνταξη του κινήματος σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι ζωντανεύουν τα σωματεία, γράφονται στα σωματεία. Σε αυτήν την ανασύνταξη μπαίνει το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα. Εκτιμούμε και τους εργατικούς και νεολαιίστικους αγώνες, καταβλήθηκαν θυσίες, είχαν επίδραση στις διεργασίες», είπε η Αλ. Παπαρήγα, και συμπλήρωσε ότι «δίχως αυτούς τους αγώνες δε θα ήμασταν εδώ που είμαστε σήμερα, θα είχαν περάσει περισσότερα μέτρα. Αλλά υπάρχει και η προοπτική και το καθημερινό, τα προβλήματα θα οξύνονται. Οταν λέμε ανασύνταξη του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος εννοούμε να ξεπεραστούν και μια σειρά εκφυλιστικά φαινόμενα που υπάρχουν». Απευθυνόμενη στους φοιτητές σημείωσε ότι στις φοιτητικές εκλογές εκλέγονται όργανα, και αναρωτήθηκε: «Θα λειτουργήσουν αυτά τα όργανα; Θα συνεδριάζουν τα ΔΣ πλατιά μπροστά στους φοιτητές, να ελέγχονται και να ανακαλούνται κιόλας;».

«Αυτό το πράγμα, όπου το κίνημα ταυτίζεται με τη δράση των πολιτικών νεολαιών και κυρίως των παρατάξεων, πρέπει να σταματήσει. Είναι εκφυλισμός. Δεν υπάρχει πανελλαδική οργάνωση. Εχουν επικρατήσει - ελέω συγκεκριμένων παρατάξεων, των παρατάξεων που ανήκουν στα κόμματα εξουσίας και όχι μόνο - αυτό που λέμε αναρχοαυτόνομοι τρόποι λειτουργίας του κινήματος, που στην ουσία απομακρύνουν τη μάζα των φοιτητών, υποκαθιστώντας τις μαζικές διεργασίες από παραταξιακές», σημείωσε. Και ξεκαθάρισε ότι «τουλάχιστον για το ΚΚΕ και την ΚΝΕ η κατάσταση είναι ανεπίτρεπτη», συμπληρώνοντας ότι ανασύνταξη του κινήματος δε σημαίνει ότι από την πρώτη στιγμή αλλάζουν οι συσχετισμοί: «Εμείς λέμε ότι πρέπει να αλλάξει ο συσχετισμός. Καθαρά πράγματα. Δεν μπορεί το νεολαιίστικο κίνημα να έχει πρώτη δύναμη, μιλάω γενικά, την παράταξη που ανήκει στη ΝΔ. Και γενικά δεν μπορεί να είναι σε δυνάμεις του συστήματος. Αλλά η ανασύνταξη πρέπει να γίνει, πρέπει το κίνημα να αποκτήσει όργανα που λειτουργούν, πρέπει το κάθε έτος και η κάθε σχολή και όλο το πανεπιστήμιο να έχει τις δημοκρατικές διαδικασίες του κινήματος και όχι τις παραλυτικές διαδικασίες υποκατάστασης από τις παρατάξεις».

«Επομένως - τόνισε - μέσα στην ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος είναι και το νεολαιίστικο. Και κατά τη γνώμη μας η ΚΝΕ και η παράταξη μέσα στην οποία λειτουργεί η ΚΝΕ, η Πανσπουδαστική, μπορούν να συμβάλουν και στην ανασύνταξη και στον αγωνιστικό προσανατολισμό. Αυτή η ανασύνταξη του κινήματος συνδέεται με τη διαμόρφωση μιας γραμμής δράσης του κινήματος που συγκρούεται με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό». Ακόμα σημείωσε: «Εμείς ακριβώς θέλουμε από τα κάτω σήμερα να διαμορφωθεί αυτό που λέμε το μέτωπο των κοινωνικών δυνάμεων, η κοινωνική συμμαχία, όπου θα είναι ένας για όλους και όλοι για έναν. Οχι όταν γίνονται φοιτητικές κινητοποιήσεις να υπάρχουν, αν θέλετε, και εργατοϋπάλληλοι ή μικρομεσαίοι και να λένε έκλεισαν τους δρόμους οι φοιτητές, δεν μπορούμε να περάσουμε. Να συσπειρώνονται και να κατανοούν αυτό τον αγώνα και όλες τις μορφές πάλης».

«Το ΚΚΕ καλεί το λαό να οργανώσει την αντεπίθεση και τη ρήξη, σχεδιασμένα, όχι τυχαία, όχι με τυφλή και απρογραμμάτιστη πάλη, αλλά προγραμματισμένα και σχεδιασμένα και να είναι έτοιμος για όλες τις καμπές, τις στροφές, ακόμα και για τη δημιουργία απότομων δυνατοτήτων στο λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα ή και αλλού να νικήσει», τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Και πρόσθεσε: «Εχουμε ένα χρόνο δύσκολο μπροστά μας. Καθημερινούς αγώνες. Αυτούς τους αγώνες πρέπει να τους δώσουμε ξέροντας όμως ότι δεν μπορεί να τους αποκόψουμε από το δρόμο μιας ουσιαστικής και τελικής νίκης. Οποιο κίνημα έδινε τη μάχη τυχάρπαστα σήμερα, αύριο και ξεχωριστά, δεν είχε αποτελέσματα. Οποιος έχει στόχο την τελική ρήξη μπορεί να είναι και ευέλικτος στην καθημερινή μάχη, να μη φοβηθεί την επίθεση. Ξέρει πού πρέπει να πάει, άρα ξέρει να αμύνεται σωστά στις ξεχωριστές μάχες».

Επισήμανε επίσης: «Ως Κόμμα έχουμε μια εμπειρία για το πώς ενσωματώνεται ο λαϊκός ριζοσπαστισμός και, ναι, σε αυτό ανησυχούμε και έχουμε υποχρέωση να παρέμβουμε προς όφελος του Κόμματος - δεν το κρύβουμε. Αλλά πριν απ' όλα πρέπει να λειτουργήσει το κίνημα, το εργατικό, το νεολαιίστικο. Η ταξική πάλη με αυτούς τους όρους μπορεί να ενισχύσει και το Κόμμα. Ουσιαστική ενίσχυση του Κόμματος είναι συνάρτηση της ανάπτυξης της ταξικής πάλης. Σε αυτό το ζήτημα παρεμβαίνουμε με την εναλλακτική πολιτική μας πρόταση, η οποία οριοθετείται από τα άλλα κόμματα».

Επισήμανε ότι «ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι διαμορφωμένα κόμματα, αστικά κόμματα, δεν αλλάζουν και τα προγράμματά τους παραμένουν, είτε χάνουν είτε δε χάνουν». Ακόμα, σημείωσε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια αλλαγή τον τελευταίο χρόνο: Η υπεραριστερή φρασεολογία. Σε λίγο θα κηρύξει και την επανάσταση... Σε ορισμένες περιπτώσεις νομίζεις ότι κομμάτια που λένε είναι αντιγραφή από αυτά που λέει το ΚΚΕ. Πότε έκανε αυτή τη φραστική διαφοροποίηση ο ΣΥΝ; Οταν είδε ότι το αστικό σύστημα αρχίζει να κουτσαίνει. Και προσφέρθηκε μέσα από αυτή την αριστερή φρασεολογία να βοηθήσει στον εγκλωβισμό κόσμου και να βοηθήσει και το σύστημα».

Στο σημείο αυτό η Αλ. Παπαρήγα υπενθύμισε ότι ο ΣΥΝ προεκλογικά μιλούσε «κατά του δικομματισμού αλλά κυρίως κατά της ΝΔ. Ελεγε ότι πρέπει να ηττηθεί η ΝΔ και κατηγορούσε το ΚΚΕ ότι κρατώντας ίσες αποστάσεις από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ βοηθάει τη ΝΔ. Αρα, άφηνε ανοιχτό το θέμα με το ΠΑΣΟΚ. Μετεκλογικά, όταν είδε ότι το ΠΑΣΟΚ αρχίζει και έχει φθορά άλλαξε το βιολί και μιλάει κατά του δικομματισμού εξίσου. Βεβαίως, και εδώ ανάλογα με τις συνθήκες. Στην αρχή είπε ότι εξετάζει τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, μετά είπε ότι δεν την εξετάζει, έβαλε μάλιστα και ορισμένα σημεία απέναντι στο ΠΑΣΟΚ για συνεργασία και λέει ότι θα συνεργαστούν με το ΠΑΣΟΚ αν συμφωνήσουν στο άρθρο 16, στο Ασφαλιστικό, στον ΟΤΕ και στη Σούδα. Επιλεκτικά δηλαδή πήρε ορισμένα σημεία».

«Ομως, μια συνεργασία κυβερνητική - υπογράμμισε - δεν έχει πέντε αποσπασματικά πράγματα. Εχει ένα σύνολο πολιτικής, που δεν καθορίζεται μόνο από εσένα. Στα φέρνει και η ζωή, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, οι κεφαλαιοκράτες. Γιατί να συνεργαστούμε στο άρθρο 16 και να μη βάλουμε ζήτημα το νόμο - πλαίσιο, τα τετραετή προγράμματα και την αξιολόγηση που είναι ο μοχλός της μετατροπής της Παιδείας σε επιχείρηση και της κατηγοριοποίησης των πανεπιστημίων; Γιατί να συγκεντρώσουμε την προσοχή στο άρθρο 16 μόνο, αφού η μέγκενη που με σφίγγει έχει πολλές τανάλιες, ας το πω έτσι. Τη μια τανάλια να γλιτώσω; Οι άλλες θα με σφίξουν ακόμα περισσότερο. Ο ΣΥΝ, χωρίς να έχει μετακινηθεί από τη ρεφορμιστική και συμβιβαστική πολιτική του, υιοθετεί μια αριστερή τακτική που αποδεικνύει ακριβώς ότι θέλει να εγκλωβίσει έναν κόσμο. Επιπλέον, λέει ότι δεν έχει πρόγραμμα - ενώ έχει και είναι πρόγραμμα διαχείρισης - και λέει ότι θα φτιάξει ένα πρόγραμμα εξουσίας αλλά δε χρειάζεται πρόγραμμα εξουσίας αρκεί να έχεις απαντήσει σε κάθε πρόβλημα». «Δίχως πρόγραμμα δεν μπορείς να κυβερνήσεις. Ολοι έχουν πρόγραμμα, αντιλαϊκό, αντιδραστικό ή φιλολαϊκό. Αλλο αν το κρύβουν ή αν είναι ικανά τα κόμματα να εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους. Αλλά όλοι έχουμε πρόγραμμα».

Η Αλ. Παπαρήγα επισήμανε ότι η πολιτική πρόταση εξουσίας του Κόμματος απευθύνεται στους νέους ανθρώπους «όχι γιατί βάζουμε τη νεολαία πάνω από το λαό. Οταν υποφέρει η νεολαία υποφέρουν και οι γονείς τους, όταν υποφέρουν οι γονείς υποφέρουν και οι νέοι. Κεντράρουμε στη νεολαία γιατί τα μέτρα έχουν στόχο τη νεολαία, ξεκινούν από τις νέες ηλικίες, κάνουν αυτό το διαχωρισμό. Και δεύτερον, γιατί η νεολαία σήμερα πρέπει να ωριμάζει γιατί αύριο εσείς που είσαστε νέοι θα σηκώσετε το βάρος της ευθύνης για μεγάλες και επαναστατικές αλλαγές».

«Σήμερα πρέπει η νεολαία να πάρει θέση μάχης», υπογράμμισε η Αλ. Παπαρήγα, και συνέχισε: «Σήμερα πρέπει να της εμπιστευτούμε καθήκοντα, να της αναθέσουμε καθήκοντα και να μην τη βλέπουμε ως άπειρη, γιατί μέσα από την ανάθεση αυτών των καθηκόντων θα ωριμάσει για να μπορεί αύριο, που θα είναι και σε πιο ώριμη ηλικία, να δράσει εύστοχα και πετυχημένα, να μην κάνει λάθη ή να μην επαναλάβει και λάθη δικά μας. Με αυτή την έννοια δίνουμε βάρος στη νεολαία. Οχι γιατί είμαστε το κόμμα της νεολαίας. Είμαστε το κόμμα της εργατικής τάξης και μέσα εκεί και της νέας γενιάς. Υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα και εκείνου που σήμερα είναι 90 χρόνων και του παιδιού που είναι αγέννητο ακόμα, στην κοιλιά της μάνας του. Η νεολαία έχει το ιδιαίτερο βάρος ότι σήμερα πρέπει να πάρει περισσότερες ευθύνες, σήμερα πρέπει να της αναγνωριστούν περισσότερα δικαιώματα για να είναι αύριο η ώριμη γενιά - να το πω καθαρά - όχι της αλλαγής, αλλά της επανάστασης».

Η ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ πυροδότησε μια πλούσια συζήτηση με φοιτητές και πανεπιστημιακούς, σχετικά με την πολιτική συμμαχιών του Κόμματος, τις θέσεις του ΚΚΕ για την Παιδεία, για τους αγώνες ενάντια στο νόμο - πλαίσιο, για τις εργασιακές σχέσεις, για τις προϋποθέσεις κατάκτησης της εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της.

«Το εργατικό κίνημα πρέπει να συμπεριλάβει τα προβλήματα των μαθητών, φοιτητών, σπουδαστών στις διεκδικήσεις του. Είναι πρόβλημα της λαϊκής οικογένειας η Παιδεία», επισήμανε η Αλ. Παπαρήγα, και πρόσθεσε ότι στα ταξικά συνδικάτα γίνεται μια τέτοια προσπάθεια, ωστόσο η Παιδεία πρέπει να αποτελεί αντικείμενο συζήτησης και δράσης σε κάθε χώρο δουλειάς.

Σχετικά με τις συμμαχίες με άλλα πολιτικά κόμματα, η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε ότι στις προτάσεις για συμμαχία δεν μπορούμε να κάνουμε συνδικαλισμό και επισήμανε ότι «οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ έχουν στρατηγικές διαφορές με το ΚΚΕ. Αλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πει ότι προϋπόθεση για να συνεργαστούμε με το ΚΚΕ είναι η πολιτική του αποδυνάμωση. Αυτό δεν είναι συνεργασία». Τόνισε ακόμα ότι «εκεί που συμπίπτεις, συμπίπτεις» και αναφέρθηκε στο παράδειγμα του δημοψηφίσματος, ξεκαθαρίζοντας ότι είναι άλλο πράγμα αυτό και άλλο πράγμα μια ενιαία πρόταση διακυβέρνησης.